Tünaydınlaaaar,
Tam 2 saat tempolu bir biçimde yürüdüm ama istemeyerek
Benim patronla yeni banka dersine gidecektik, işi çıkmış sen git tanış dedi.
Yolu da öyle tarif etti ki, metrobüsten inince 2 dakika yürüyormuşum, indim ve tam 20 dakika yürüdüm bankayı buldum, soruyorum bankadaki kimse banka müdürünü tanımıyor, Allah Allah derken meğer bankanın başka şubesine gitmişim.
Oradan da 25 dakika yürüdüm ve nihayet o şubeyi buldum.Tabii patrona da sövdüm, adam 2 dakika dedi tam 45 dakika sürdü
Arabayla tabii 2 dakikadır pehhh.
Neyse hatunla tanıştık, tabii benim üstümde kırmızı bir trençkot var ama yüzüm kulaklar dahi daha kırmızı.Biri beni kırmızı boya küpüne sokup çıkarmış gibi, kadın nasılsınız diyor ben köpek gibi soluyorum karşısında
Neyse konuştuk, tanıştık, kadın bir ara "kaça gidiyorsunuz?" dedi. İlkokul 4e diyecektim.Beni aldımı bir gülme.Kadın benim için zaten hem yaratık gibi kırmızı hem de aklı noksan, karşımda gülüyor demiştir
"Okumuyorum ben" dedim, al buradan yak, cevaba bak.Ama onca koşmaktan sonra beynim akıyor, yüzüm al al yanıyordu ne yapayım ya.
"Okumanın yaşı yok tabii ama ben 30 yaşındayım" dedim, kadın böyle
"Çok çocuk duruyorsunuz "dedi. Hani minyon olsam belki de, 1.80 boyunda ben hiç çocuk görmedim.
Sanırım benim yüz pancar rengini alınca kadın direkt sokakta top oynayıp kızarmış çocuk düşündü, ne bileyim
Çıkınca eşimi aradım, bak dedim, elin kadını bana "genç duruyorsun, öğrenci misin?" diyor, hem de bunu bir kadın söylüyor, sen hala öküzlüğe devam et, bana bir güzel laf söyleme dedim
Macera biter mi? Bitmez.
Tekrar 45 dakika yürüyerek metrobüse binip, indim.Oradan da sık araç geçmiyor, eşimi aradım "bizim ev yürüyerek ne kadar sürer? "dedim.O da "10 bilemedin 15 dakika" dedi.Bu 10-15 dakika hızlı hızlı yürümeme rağmen 35 dakika sürdü
Özetle 2 saat yürüdüm , yanaklarım hala pancar gibi, gelir gelmez 1 litre su içtim ve henüz öğle yemeği yemedim.
Pancar surat winston, İstanbul'dan bildirdi