bende sizinle nerdeyse bire bir aynı şeyleri yasadım.annem burnumdan getirdi çevre de ayrı.ve bende evleneyim istedim ama en çokta bir bebek...benim için dünyadaki en önemli şey bebekti...(hala öyle)
benim için 7 rakamı her zaman önemliydi komik ama ben 25imde evleneceğim dedim(2+5:7 ya)eşimle en çaresiz en bunaldığım zamanımda tanıştırıldım( bu da olmayacak diye geçti içimden görmeden önce)çok dua ettim.Allahım istersen olur ol de dedim.şükürler olsun evlendim...sanki hiç olmayacak gibi gelirdi hayatım hep yalnız gececek gibi gelirdi
şimdi bir kızım var iki aylık hatta elimde tülbent şimdi salıncağını sallayarak bu yazıyı yazıyorum...
bu süreçte sunu farkettim çok şükür evlendim ama insanın hayatında sıkıntı her zaman var eski konularımda var eşimin ailesi çok kırdı kendi kardeşim ailem hamilelik doğum ve şimdi 2ayda 20 yıllık ömrümü götüren hep ağlayan bir bebek bunları şikayet olsun diye yazmadım ama sıkıntısız hayat yok bu dünya dert yeri...
seni çok iyi anlıyorum dua etmekten vazgeçme Allah en kısa zaman da hayırlı bir eş hayırlı evlatlar versin sana ve isteyen herkese....
bence en önemlisi evlilik.. iş vs de önemli ama svdiğin biri olursa hayat çok kolaylaşacak senin için canım, şu an yalnızlık hissediyorsun o depresyona sebep oluyor... karşına çıkan fırsatları değerlendir çok seçici çok beklenti içinde olma, çünkü çok fazla şey istediğinde aslında hiçbirşeye sahip olamıyosun. bende evli dğilim bu arada:)
inşallah en yakın zamanda ikisi de olur umudunu kaybetme bizim işyerinden biri 36 yaşında evlendi arka arkaya çocuk doğurdu 38 inde 2 çocuklu kadın yani düşün, olunca oluyo
Neden garip olsun ki evlenip boşanmaktan iyidir, otuzunda olup doğru kişiyi aramakta ne var.mesleğiniz var mı?
Hemde nasil.30 uma bir yil var.24 25 gosteriyorum.gelen kismetler benden kucuk oluyor hep :) bende evliligi ciddi anlamda istiyorum.ama olmuyor iste.kendi duzenim jendi kararlarim olsun istiyorum.ailemle gecinemiyorum cogu zaman hep kavgaliyiz ama hakkimi dahi arayamiyorum hemen evlenmek istiyorsan evlen diyorlar sanki tum sinirli hallerim evlenemedim diye.bi yaz gelsinde hergun kendimi disari atacagim
bekar mısın diyecektim de sonraki mesajlarda aldım cevabı
kabulleniş gerek yoksa böyle hasta olur gidersin.elin ayağın,sağlığın yerinde diye şükret.gerçekten her şey bir anlık.kıymetini varken bilmek en güzeli.elbet olur zamanla.
Bende bi kendim boyleyim saniyordum.is yok es yok moral sifir..hayat bos..ailem mutlu oliyim diye ugrasiyo onlar oyle yaptikca daha bi sinir oluyorum.ben sevgi istiyorum ilgi alaka..off ne zormus bu dogru adami bulmak..kismet ciksa seni begeneni sen begenmezsin begenmedigin senin pesinde cok zor cok...bi bulsamda artik evlenip kendi duzenimi kursam.bi yastan sonra aileyle yasamak cok zor oluyo...allah basimdan eksik etmesin ayri ama cidden olmuyorrr..
herşeyin bir zamanı var canım, ben hep okulumu bitirseydim sonra iş bulsaydım sonra sevgilim olsaydı diye dua ederdim ve hiçbiri olmazken, okulu bitirdim hemen iş buldum (çok ümitsizdim) ve aradan 2 ay geçti sevgilim oldu, bende umutsuz vakaydım oysa..
hayatımda hiçbirşey yolunda gitmiyordu birşeyi başarmak için herkes kolaylıkla ulaşırken ben hep savaşıyordum şimdi öyle degil, çok dua ettim ama çünkü gına gelmişti resmen..
şimdi mutlumusun diye sorsan, iş konusunda sorun yok ama sevgili konusunda sanki çok acele ettim gibime geliyor, keşkelerim var, bekarlık sultanlıkmış diyorum mesela, dert yoktu tasa yoktu, mutlulugum tek bir kişinin elinde artik...bu arada yaş 26
anlıyorum seni.aynı yaşlardayız.ama ya duyup kötü olacaksın onlar için ya da duymamazlıktan gelip kendin için iyi olanı yapacaksın.
maalesef bu şekilde .:26:geçmiş olsun ayrıca.iyi olman ümidi ve dualarıyla.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?