Öyle haklısınız ki... Beni ruhumdan yakaladınız. Ne gençliğimi yaşayabildim ne de şimdiyi yaşayabiliyorum.
heh iste
cocuklugu guzel geçmemiş yirmilerini kötü gecen cocuklugunun yasini tutarak gecirmissin
haliyle yirmilerin kötü geçmis otuzlarina gelmissin yirmilerinin yasini tutarak 35 yaşına gelmişsin
zaman su gibi akacak 40 olacaksin o zaman da yasanmamis gencligine yanacaksin...
boyle böyle mezara kadar yolu var.
tek bir cikisin var o da senin elinde. bunu sen de biliyorsun. kimse sana yardim edemez. senin sifirdan baslayip yeni hayatini sekillendirecek bir adim atman lazim
benim esim mesela gayet de guzel bir hayati varken 34 yasinda dilini bile bilmedigi, kural adalet olmayan, enflasyonu zirvede, araya adam bulmadan hicbir devlet dairesinde isini götüremeyecegin bir ulkeye tasindi ve koca ulkede sadece beni taniyordu. simdi tl kazaniyor , vergilerini faturalarini euro ödüyor, yeni bir ise girdi eskisinden cok calisip az kazaniyor.
ama yine de hayatini degistirecek gucu vardi, hic "34umden sonra ne olacak" demedi ve bir adim atti. sifirdan zor bir dili ogrenmeye basladi
hayati gecen seneden coook farkli ve her gecen gun biraz daha adapte oluyor.
ayni sekilde belki ben yasim kirk olunca az bucuk dilimle ulke degistirecegim, hic alismadigim bir duzende , herseyin kuralli ve soguk oldugu buz gibi bir ulkede sifirdan bir hayat kuracagim, muhtemelen cok alakasiz bir iste calisacagim.
yani yas dedigin nedir ki? esim hic dusunmedi "benim neyime yasamak ulke degistirmek, yasayayim burada" diye, bir maceraya atildi. yarim ben de dusunmeyecegim "kirkimdan sonra nasil olacak, yapabilecek miyim " diye.
çünkü yasin ne onemi var
yaş sadece bir sayi
insanin icinde olacak bazi seyler
sana 35 cok gibi geliyor ama degil
35 yasinda hayal ettigin seyleri yasamaya baslayabilirsin
dedigim gibi esim 34ünde dil ogrenmeye basladi. ben 34 yasindayim onun dilinde hala basit sohbet bile edemiyorum muhtemelen kirklarimda anca az cok konusurum (dil ogrenmede kötüyüm)
20 yasimda kendi kendime yuzmeyi ogrendim, 24 yasinda belediyenin yuzme kursuna gittim.
esim kac yillik isten kovulunca afrikaya cocuk esirgeme kurumuna gönüllü calismaya gitmis, orada cok mutlu olunca dönmüş sifirdan okula baslamis yillarca kendinden 4 yas kucuk cocuklarla egitim almis mesela. hic "gec kaldim" dememis, uyum saglamis.
yani yaş problemi tamamen senin icinde.
mesela hayal et bakalim hayalindeki 35 yasta nasil bir hayat yasamak isterdin
mesela yuzmek, kendi basina tatile cikmak, bisiklete binmek, yabanci dil konusmak...bunlarin hepsini yapabilirsin.
kariyer konusu belki zor yakalayacagin bir konu olabilir ama sifirdan bir adim atabilirsin.
benim mesela cocukluk yillarimdan beri kendimle ilgili hayallerim vardi. sunu yapayim bunu yapayim degil de daha farkli, nasil biri olmak istiyorum diye.
alinganligim vardi mesela yengec burcu olarak. sonra dedim ki "bu cidden kendimde olmasini istedigim bir huy degil, cok itici" bu konuya yogunlastim ve bir sure sonra "hersey benimle ilgili degil" demeye basladim. simdi alinganligim sifira yakin, patronum bana kizsa "birseye sinirlendi heralde" diyorum ya da sevdigim kuzenim nikahima gelmemeyi gec attigim davet mesajina cevap vermese bile alinmadim kusmedim. kimsenin dunyasinin merkezi olmadigimi zor olsa da benimsedim.
ya da sinirlenirdim annem gibi aniden parlardim . sevgililerimin karnina falan vururdum. sonra baktim ki bu benim kendimle ilgili hayal ettigim kisiye uymuyor, duzelmeye calistim yogaya gittim nefes egzersizi yaptim ve kurtuldum bu huyumdan. neredeyse 10 sene oldu kimseye bir anlik ofkeyle pisman olacagim tepkiler vermiyorum.
tabii ki kusursuz degilim ama sevmedigim seylerimi degistirmek benim elimde. ilk iki sene cok zor oluyor, 3-4 biraz daha kolay oluyor ama 5ten sonra eski halini hatirlamiyorsun bile
sana da tavsiye ederim