- 25 Ağustos 2014
- 6.767
- 8.892
- 448
35 den sonra da 45 den sonrada sen ne zaman istersen o zaman sana uygun olan aslında zararın neresinden dönsen kardır bırak annene kinini bir kenara okumaya bak şükür benim ailem beni okuttu yüksek lisansı kendi istediğimle koca evinde yaptım olabilen şeyler tabi ev sorumluluğu çocuk eş okul biraz yoruyor ama yapılmayacak şeyler değil emin ol yolundan sakın dönmeMerhaba arkadaşlar, kısaca sorayım. 35'inden sonra üniversiteye gitmekle ilgili ne düşünüyorsunuz? Evliyim, yaklaşık 2 yaşında bir oğlum var ve çalışmak zorundayım. Bu şartlarda önümüzdeki sınavlara kadar hazırlanabilmem mümkün mü?
Bana bu kararı verdiren süreç şöyle gelişti, ailem çok modern görünmesine rağmen kız olduğum için beni okutmadılar ve daha ortaokulda çeyizim düzülmeye başlandı. Ansiklopedi okumayı çok severdim, bilhassa bilim teknik tarzında olanları. Hala daha ilgiliyimdir. Ama ansiklopedi okuyorum ve dantel yapmıyorum diye azarlanan bir kızdım. Kendi çabalarımla aö lisesi okudum. Üniv. denemedim bile. Kendi kendime meslek sahibi oldum, 15 senedir grafikerlik yapıyorum. Diplomam olmadığı için büyük yerlere başvuramıyorum mecburen şimdiye kadar hep küçük yerlerde çalıştım. Küçük yerlerde küçük kalıyorsun mecburen...
Ben artık kabıma sığamıyorum. İçimde sürekli bişeyler yapmam lazım, böyle kalmamam lazım hissi var. Yerimde saymak üzüntü veriyor bana. Ayrıca birlikte iş yaptığımız büyük firmalardaki üniversite mezunu grafikerlerden bile sürekli yardım talep edilen biriyim. Fakat diploma...
Anneme de hırsım sinirim geçmiyor. İçimde gittikçe büyüyen bir kin var. Çünkü kendisi "okumak istemiyom yeaa" diyen kardeşlerimi "hayııır siz okuyacaksınız gerekirse evi arabayı satar okuturum seni yavrıııım" diye yırtınmış biri. Verilen onca dershane okul vb masraflarına rağmen biri üniv kazanamadı diğeri 2 yıllık okulu bitiremedi bile. Şimdi ikisi de evli ama gelip anne beni okut deseler hala gönderir, bilirim. Belki okuyasilirsem onu affedebilirim, içimdeki bu karanlık bulutları dağıtabilirim. Çünkü artık sağlığımdan olmaya başladım.
Eşim tam destek, ne istersen o olsun istersen örgün oku diyor. Uzakta kazanırsan işi bırakır oradan iş bulurum diyor. Artık kan bağına inanmıyorum.
Matematik sıfır eşim çalıştıracak. Türkçe hiç çalışmadan 40 sorudan 30 unu yapabiliyorum. Bir de genel kültürüm iyidir.
Ne diyorsumuz ya, olur mu bu iş?
Benimde dedem bırakmadı üni okumamı.. babamda hiç bişi demedi.. ama şimdi bütün kuzenlerimi özel üni gönderiyo.. bende yıllar sonra aöf e girdim.. 2 çocukla üni okuyorum.. bence şansını dene..Merhaba arkadaşlar, kısaca sorayım. 35'inden sonra üniversiteye gitmekle ilgili ne düşünüyorsunuz? Evliyim, yaklaşık 2 yaşında bir oğlum var ve çalışmak zorundayım. Bu şartlarda önümüzdeki sınavlara kadar hazırlanabilmem mümkün mü?
Bana bu kararı verdiren süreç şöyle gelişti, ailem çok modern görünmesine rağmen kız olduğum için beni okutmadılar ve daha ortaokulda çeyizim düzülmeye başlandı. Ansiklopedi okumayı çok severdim, bilhassa bilim teknik tarzında olanları. Hala daha ilgiliyimdir. Ama ansiklopedi okuyorum ve dantel yapmıyorum diye azarlanan bir kızdım. Kendi çabalarımla aö lisesi okudum. Üniv. denemedim bile. Kendi kendime meslek sahibi oldum, 15 senedir grafikerlik yapıyorum. Diplomam olmadığı için büyük yerlere başvuramıyorum mecburen şimdiye kadar hep küçük yerlerde çalıştım. Küçük yerlerde küçük kalıyorsun mecburen...
Ben artık kabıma sığamıyorum. İçimde sürekli bişeyler yapmam lazım, böyle kalmamam lazım hissi var. Yerimde saymak üzüntü veriyor bana. Ayrıca birlikte iş yaptığımız büyük firmalardaki üniversite mezunu grafikerlerden bile sürekli yardım talep edilen biriyim. Fakat diploma...
Anneme de hırsım sinirim geçmiyor. İçimde gittikçe büyüyen bir kin var. Çünkü kendisi "okumak istemiyom yeaa" diyen kardeşlerimi "hayııır siz okuyacaksınız gerekirse evi arabayı satar okuturum seni yavrıııım" diye yırtınmış biri. Verilen onca dershane okul vb masraflarına rağmen biri üniv kazanamadı diğeri 2 yıllık okulu bitiremedi bile. Şimdi ikisi de evli ama gelip anne beni okut deseler hala gönderir, bilirim. Belki okuyasilirsem onu affedebilirim, içimdeki bu karanlık bulutları dağıtabilirim. Çünkü artık sağlığımdan olmaya başladım.
Eşim tam destek, ne istersen o olsun istersen örgün oku diyor. Uzakta kazanırsan işi bırakır oradan iş bulurum diyor. Artık kan bağına inanmıyorum.
Matematik sıfır eşim çalıştıracak. Türkçe hiç çalışmadan 40 sorudan 30 unu yapabiliyorum. Bir de genel kültürüm iyidir.
Ne diyorsumuz ya, olur mu bu iş?
Esin arkanda daha ne isterdin yap gitsin!:)Merhaba arkadaşlar, kısaca sorayım. 35'inden sonra üniversiteye gitmekle ilgili ne düşünüyorsunuz? Evliyim, yaklaşık 2 yaşında bir oğlum var ve çalışmak zorundayım. Bu şartlarda önümüzdeki sınavlara kadar hazırlanabilmem mümkün mü?
Bana bu kararı verdiren süreç şöyle gelişti, ailem çok modern görünmesine rağmen kız olduğum için beni okutmadılar ve daha ortaokulda çeyizim düzülmeye başlandı. Ansiklopedi okumayı çok severdim, bilhassa bilim teknik tarzında olanları. Hala daha ilgiliyimdir. Ama ansiklopedi okuyorum ve dantel yapmıyorum diye azarlanan bir kızdım. Kendi çabalarımla aö lisesi okudum. Üniv. denemedim bile. Kendi kendime meslek sahibi oldum, 15 senedir grafikerlik yapıyorum. Diplomam olmadığı için büyük yerlere başvuramıyorum mecburen şimdiye kadar hep küçük yerlerde çalıştım. Küçük yerlerde küçük kalıyorsun mecburen...
Ben artık kabıma sığamıyorum. İçimde sürekli bişeyler yapmam lazım, böyle kalmamam lazım hissi var. Yerimde saymak üzüntü veriyor bana. Ayrıca birlikte iş yaptığımız büyük firmalardaki üniversite mezunu grafikerlerden bile sürekli yardım talep edilen biriyim. Fakat diploma...
Anneme de hırsım sinirim geçmiyor. İçimde gittikçe büyüyen bir kin var. Çünkü kendisi "okumak istemiyom yeaa" diyen kardeşlerimi "hayııır siz okuyacaksınız gerekirse evi arabayı satar okuturum seni yavrıııım" diye yırtınmış biri. Verilen onca dershane okul vb masraflarına rağmen biri üniv kazanamadı diğeri 2 yıllık okulu bitiremedi bile. Şimdi ikisi de evli ama gelip anne beni okut deseler hala gönderir, bilirim. Belki okuyasilirsem onu affedebilirim, içimdeki bu karanlık bulutları dağıtabilirim. Çünkü artık sağlığımdan olmaya başladım.
Eşim tam destek, ne istersen o olsun istersen örgün oku diyor. Uzakta kazanırsan işi bırakır oradan iş bulurum diyor. Artık kan bağına inanmıyorum.
Matematik sıfır eşim çalıştıracak. Türkçe hiç çalışmadan 40 sorudan 30 unu yapabiliyorum. Bir de genel kültürüm iyidir.
Ne diyorsumuz ya, olur mu bu iş?
Gerçekten o tanıdığınızla tanışmak konuşmak isterdim.. Tam da aklımda bu aralar bu yaştan sonra tekrar sınava girsem tıp okusam yapabilirmiyim düşünceleri vardı ki bu konu çıktı karşıma bugün.. 37 yaşındayım mali müşavirim.. ama çocukluk hayalim olan tıp okumayı gerçekten çok istiyorum.. bilmem nasıl olur ama gerçekten bu sıralar kafam bu konuyla çok meşgul
Ben de galiba bu yıl sınava girip bi kendimi deniycem.. ama tıp konusunda bişeylerin kolay olucağını sanmıyorum çünkü iş evlilik ve okul hayatını tıp okurken birlikte yürütebileceğimi sanmıyorum özellikle iş mevzusu.. Ama 2. üniversite hep aklımda sanırım açıköğretim için lisans mezunları sınava girmeden de kayıt yaptırabiliyomuş isteren konuyu sen de bi araştır canım bi ara fotoğrafçılık bölümüne kaydolmayı düşünmüştüm o sırada edinmiştim bu bilgiyi de belki sınava girmen gerekmeyebilirbenim çevremde öyle çılgın çok, 2 mühendislik bitirip sadece hobi olsun diye hukuk okuyan var.. kuzenim 50 sine merdiven dayadı, iktisat-radyo tv- hukuk diye gitti.. işin özü heves çok önemli evet ama para da önemli.. yani 55 yaşında tıp okuyan tanıdığımda para bol mesela, ne kendisi ne ailesi sıkıntı çekmiyor o hobisini gerçekleştirirken.. ben 35 yaşındayım, bu yıl sınava gireceğim, çünkü psikoloji okumayı çok istiyorum ama kazanırsam açık öğretim sosyoloji okumak zorundayım çünkü işimi bırakamam.. eğer işiniz ara vermenize uygunsa kesinlikle hayalinizi gerçekleştirin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?