Caresiz olmasam gecenin bu vakti bu konuyu acmazdim sanirim
Esim 5 aydir gorevdeydi ve dun dondu.
Ilk eve girdiginde cocuklari uyuttugum icin ev karanlikti, onlari yatirdim yanina gidip hosgeldin dedim, bos bos bakti bi sure, cok takilmadim nihayetinde tehlikeli bi bolgeden geliyor,alismasi zaman aliyor herseye.
Sabah iyi uyandi, iki elim kanda kahvaltisini onune koydum oglen yemegini hazirladim ama aksam yemegini yapacak inanin enerjim kalmadi, iki kucuk cocukla mahvoluyorum butun gun.
Aksam cocuklar yatti,bnde ancak oturabildim haliyle.
Esim ise butun gun yatti yuvarlandi ve aksam yemek yok diye basladi surat yapmaya.
Sonrada agzina geleni soyledi.
Ben onu umursamiyormusum, benimle omur geciremezmis,baska kadinlarherseye yetisiyormus.
Ben 5 ay kimsem olmadan iki cocuguma anne baba oldum, yurtdisindayim ustune, olsem olum curur o derece komsuluk yapilmiyor.
Bosanmak istiyormus.
Peki dedim tamam,hazirla evraklari atayim imzayi bitsin.
seneler once olmus seyleri saydi durdu.
Bilmiyorum delirdi mi, psikolojisi mi bozuldu.
Baska kadin desem..
Olsa soyler hic cekinmez dan dun soyler yani.
boyle bi ortamda cocuklarimi yetistiremem.
Istiyor ki asci, utucu, cocuk bakicisi hersey olayim.
Bn unv mezunuyum, isim var , cocuklar yuzunden ara verdim ve ise donerim diye akli cikiyordu.
Sabah kalkacak ve hicbisey olmamis gibi davranacak bundan eminim.
Ben nasil davranayim peki?
Ayni evin icinde olunca bide cocuklarin onunde en sevmedigim sey anne baba kuslugu.
Evden gitsem desem, su 2 ay imkansiz ama sonra olabilir.
Beni dusunduren yarin obur gun, yani su evdeki iletisim.
Evde hir gur istemiyorum ama konusmayip kuslukte istemiyorum barismakta..
Bu tedirginligim cocuklardan dolayi.
Yoksa bosandim bosanmadim suan umrumda degil, o bosamadan ben bosarim.
Nasil yoneteyim ben bu krizi
Esim 5 aydir gorevdeydi ve dun dondu.
Ilk eve girdiginde cocuklari uyuttugum icin ev karanlikti, onlari yatirdim yanina gidip hosgeldin dedim, bos bos bakti bi sure, cok takilmadim nihayetinde tehlikeli bi bolgeden geliyor,alismasi zaman aliyor herseye.
Sabah iyi uyandi, iki elim kanda kahvaltisini onune koydum oglen yemegini hazirladim ama aksam yemegini yapacak inanin enerjim kalmadi, iki kucuk cocukla mahvoluyorum butun gun.
Aksam cocuklar yatti,bnde ancak oturabildim haliyle.
Esim ise butun gun yatti yuvarlandi ve aksam yemek yok diye basladi surat yapmaya.
Sonrada agzina geleni soyledi.
Ben onu umursamiyormusum, benimle omur geciremezmis,baska kadinlarherseye yetisiyormus.
Ben 5 ay kimsem olmadan iki cocuguma anne baba oldum, yurtdisindayim ustune, olsem olum curur o derece komsuluk yapilmiyor.
Bosanmak istiyormus.
Peki dedim tamam,hazirla evraklari atayim imzayi bitsin.
seneler once olmus seyleri saydi durdu.
Bilmiyorum delirdi mi, psikolojisi mi bozuldu.
Baska kadin desem..
Olsa soyler hic cekinmez dan dun soyler yani.
boyle bi ortamda cocuklarimi yetistiremem.
Istiyor ki asci, utucu, cocuk bakicisi hersey olayim.
Bn unv mezunuyum, isim var , cocuklar yuzunden ara verdim ve ise donerim diye akli cikiyordu.
Sabah kalkacak ve hicbisey olmamis gibi davranacak bundan eminim.
Ben nasil davranayim peki?
Ayni evin icinde olunca bide cocuklarin onunde en sevmedigim sey anne baba kuslugu.
Evden gitsem desem, su 2 ay imkansiz ama sonra olabilir.
Beni dusunduren yarin obur gun, yani su evdeki iletisim.
Evde hir gur istemiyorum ama konusmayip kuslukte istemiyorum barismakta..
Bu tedirginligim cocuklardan dolayi.
Yoksa bosandim bosanmadim suan umrumda degil, o bosamadan ben bosarim.
Nasil yoneteyim ben bu krizi