canım benim Allahım yardımcımız olsun..yazında depremden bahsetmişsin,deprem zamanını hatırlıyorum inşallah bir kaybınız yoktur... Allahım ne zor zamanlardı, o dönem ben 5* bir otelde halkla ilişkiler uzmanı olarak çalışıyordum. deprem olduğunda nasıl kahroldum ve o gece evdeydim,yalnızdım... babam vefat edeli 1 yıl olmuştu ve gece uyurken babam geldi beni uyandırdı dedi ki git bana pamuk getir gel, ben de söylene söylene gittim banyodan pamuk aldım karşı koltukta oturan babama pamuğu verdim ve gittim yattım, gece saat 3 de depreme uyandığımda-ki denizlide de oldukça şiddetli hissettik- pamuk karşı koltuğun üstünde duruyordu..ben bu durumdan çok etkilendim(dedim ki babam birilerine yardım etmemi istiyor-pamuk yaralarda kullanılır) ve otele gittim tvden deprem görüntülerini ağlaya ağlaya izlerken kalktım dedim ki yardım ekibi oluşturup gidelim...1 günde 2 tır dolusu malzeme topladık, portatif tuvaletler, yer ocakları, günde 10000 kişilik yemek çıkaracak kadar malzeme, aklına gelen tüm malzemeleri toplayıp, çadırlar vs 17 kişilik ekip depremin 2.günü gecesi gölcük gözlementepeye vardık, 10 gün orada elimizden geleni yapmaya çalıştık..sonrasında kızılay yemek çıkarmaya başlayınca ve ordu gelince ayrıldık...Rabbim kimseye böyle bir felaketi yaşatmasın diyorum, hatırladıkça o günleri göz yaşlarımı tutamam, aynı şimdiki gibi