benimde oğlum iki yaşında ve iki yıldır ayrı yatoyoruz. ama eşim yada benim tercihim değil. ilk zamanlar bebeğim çok sık uyanırdı. bende sabah işe gidiyo diye beşiği odamıza almadım.1-2 kere denedim ama her ağlayarak uyandığında eşimde uyandı. sonra telsiz aldım ama telszin seside baya üürkütücü eşim zaten geceleri dönem dönem kabus görüp korkar yani telsizin boğuk sesinden tırstı. en son deneyim odadan sesi gelir giderim dedim. birgün uyanmış ve beşikten aşşağı düştü.
eşim bazen laf sokar ama oda farkında başka çaremiz yok. artık oğlum normal yatakta yatmaya alışınca bizde aynı yatakta uyuruz herhalde. zaten öyle sarmaş dolaş hiç uyuduğumuzu bilmem. ikimizde rahatsız oluruz. önce sarılırdık yatakta biraz sohbet eder sarılarak yatar sonra iyigeceler der dönerdik sırtımızı. ben zaten çok zor alıştım tek çocuğum bide aynı odada bile nefesini duymaya tahamülüm yoktu başka bir insanın. ama aışmıştım.
bu konuyu görene kadar bunun bir sorun olduğunun farkına bile varmamışım desem yeridir.
eşim bazen laf sokar ama oda farkında başka çaremiz yok. artık oğlum normal yatakta yatmaya alışınca bizde aynı yatakta uyuruz herhalde. zaten öyle sarmaş dolaş hiç uyuduğumuzu bilmem. ikimizde rahatsız oluruz. önce sarılırdık yatakta biraz sohbet eder sarılarak yatar sonra iyigeceler der dönerdik sırtımızı. ben zaten çok zor alıştım tek çocuğum bide aynı odada bile nefesini duymaya tahamülüm yoktu başka bir insanın. ama aışmıştım.
bu konuyu görene kadar bunun bir sorun olduğunun farkına bile varmamışım desem yeridir.