Sana küçük de olsa moral verdiysem ne mutlu bana

düşüncelerini çok iyi anlıyorum, ilk ayrıldığımda çok üzülmüştüm ve en çok da ona harcadığım yıllara üzülmüştüm oysa o zamanlar bilmiyordum ki o boşa gittiğini sandığım yıllarım bana eşimin kıymetini bilmemi sağlayacak. Ben aslında gerçekten sahiplenilmemişim, sevilmemişim bunu eşimi tanıyınca anladım.24 yaşımdaydım ben de ayrıldığımda o zamanlar o yaşlar çokmuş gibi geliyor, evlenen nişanlanan arkadaşlarını görünce , sanki sen bulamıycakmışsın gibi , geç kalmışsın gibi ...ama öyle değil inanki daha yolun başındasın, zaten 19 yaşında tanışmışsın onunla, seninki biraz da alışkanlık olmuş bu yüzden hep ertelemişsin, daha önce bitmişti içinde ama cesareti şimdi buldun bence...ama itiraf et o maili okurken, mutlu da oldun, seni üzmesinin intikamını aldın onu reddederek

ayrıldığım zaman bir yazı görmüştüm; Geçmişe bakarsan boynun tutulur

bu çok hoşuma gitmişti ve arkama bile bakmamıştım.. sen güçlü ve aklı başında bir kızsın, inanıyorum ki çabuk toparlayacak ve doğru kişiyi bulacaksın. Bütün güzellikler seninle olsun, güzel dileklerin için de teşekkürler

