Çok teşekkür ederim. Sizin adınıza da çok sevindim. İşte tek düşündüğüm şimdi 25 yaşındayım, acaba doğru insanı bulmak için geç mi kaldım diye arada bir korku basıyor içimi, ama hayatın güzel olduğunu ve hayatın başında olduğunu da biliyorum. Aynen öyle sizin de söylediğiniz gibi içimde böyle güzel bir kurtulmuşluk hissi var, sanki kendimi yeni yeni tanıyormuşum gibi hissediyorum. Hayatımdaki kişi yüzünden uğraştığım stresle kafamı ve düşüncelerimi o kadar bastırmışım ki, yeni yeni bazı düşüncelerimin ve isteklerimin farkına varıyorum ve o kişinin bu istek ve düşüncelerle uyuşmayacağını yeni yeni fark ediyorum sanki her gün kendimi tekrar keşfediyor gibiyim... Tek üzüntüm ona bu kadar zaman ve emek vermiş olmam. Ama bir yandan da zamanın çok geçmediğini, hala güzel şeylerin olabileceğine dair inancım var. Yalnızlıktan korktuğum için devam ediyordum zaten 1 kaç aydır ama sonra fark ettim ki ben zaten yalnızmışım, beni korkusunun, öfkesinin ve sinirinin arkasına sığınıp sürekli beni sorunların ortasında yalnız bırakan bir adam varmış. Sorunların ortasında yalnız kalacağıma kendi yalnızlığımla kalırım daha iyi diyip bitirdim bu ilişkiyi... Çünkü evlenme hırsımın, yalnız kalma korkumun ilerde çok büyük başıma patlayacağını yeni yeni fark ettim. Neyse çok uzattım, güzel düşünceleriniz için çok ama çok teşekkür ederim, umut oldunuz bana. Allah size de hem eşiniz hem bebeğinizle güzel günler göstersin inşallah.