- 2 Temmuz 2013
- 15.807
- 18.335
- 248
- Konu Sahibi zeytinagaci
-
- #1
Biraz uzun yazacağım sanırım.
Merhaba,
Benim annem son 6-7 aydır yatağa bağımlı sayılır. konuşması da pek anlaşılmıyor.
Babam, ben ve annem beraber yaşıyoruz bir süredir.
Bir de yardımcımız var. Sabah geliyor, Akşam 5 te gidiyor.
Bugün babam 2 saatlik mesafedeki memlekete gideceğim diye tutturdu.
sabah 9 da gitti.
nedeni de güya bankadan maaşını çekmek.
10 defa söyledim kartınla nerden istiyorsan burada bankamatikten çek diye.
ama işlerim var diyip durdu ve gitti. (asıl işi arkadaşlarını ziyaret etmek bence)
neyse öğlen aradım babamı işi bitmişti, akrabaların dükkanını ziyaret ediyordu. saat 17 de tren varken ona değil 20.00 dakine binmeyi tercih etti.
işten 5.30 da döndüm, yardımcımız gitti.
anneme yemeğini yedirdim, balkona çıkardım. (tekerlekli sandalye ile)
sohbet ettik, tv de film izledik vs. vs.
günümüz çok iyiydi.
ta ki babam 22.45 e kadar eve gelemeyene dek.
ben annemin wc ihtiyaçlarını göremiyorum. oturduğu sandalyeden bile kaldıramıyorum.
annecim yazık 5 saatten fazla o sandalyede oturmak zorunda kaldı. her yeri ağrıdı.
tuvalet ihtiyacı oldu ama ben yapamadığım için yine saatlerce sıkıntı yaşadı.
neyse babam geldi, o kadar panikle hareket ediyor ki annemi kaldırayım derken sandalyenin ayak koyma yerlerini kaldırmadı ve annemin ayağını sandalyeye sıkıştırdı ve ezdi. mosmor oldu ve resmen içine çöktü orası.
annem başladı ağlamaya. (rahatsızlığı yüzünden ağladığında saatlerce susamıyor)
babam başladı bana saydırmaya.
neden tuvalete götürmemişim neden yatırmamışım.
ama anladım ki annem ayağının acısına değil babamın bu hareketlerine, belki de ona böyle muhtaç kaldığına üzülüyor. içim parçalandı onu öyle görünce.
daha önce de annemin ayağı yine kırılıyordu buna benzer bir olayda.
bir kere de babam sandalyenin kemerini bağlamadığı için yüzüstü düştü ve burnu kırıldı.
babam annemi istemeden öldürecek galiba
bir de yine suçlu ben oldum.. ah annecim iyi olacaktın da ne güzel zamanlar geçirecektik beraber ana kız.
Merhaba,
Benim annem son 6-7 aydır yatağa bağımlı sayılır. konuşması da pek anlaşılmıyor.
Babam, ben ve annem beraber yaşıyoruz bir süredir.
Bir de yardımcımız var. Sabah geliyor, Akşam 5 te gidiyor.
Bugün babam 2 saatlik mesafedeki memlekete gideceğim diye tutturdu.
sabah 9 da gitti.
nedeni de güya bankadan maaşını çekmek.
10 defa söyledim kartınla nerden istiyorsan burada bankamatikten çek diye.
ama işlerim var diyip durdu ve gitti. (asıl işi arkadaşlarını ziyaret etmek bence)
neyse öğlen aradım babamı işi bitmişti, akrabaların dükkanını ziyaret ediyordu. saat 17 de tren varken ona değil 20.00 dakine binmeyi tercih etti.
işten 5.30 da döndüm, yardımcımız gitti.
anneme yemeğini yedirdim, balkona çıkardım. (tekerlekli sandalye ile)
sohbet ettik, tv de film izledik vs. vs.
günümüz çok iyiydi.
ta ki babam 22.45 e kadar eve gelemeyene dek.
ben annemin wc ihtiyaçlarını göremiyorum. oturduğu sandalyeden bile kaldıramıyorum.
annecim yazık 5 saatten fazla o sandalyede oturmak zorunda kaldı. her yeri ağrıdı.
tuvalet ihtiyacı oldu ama ben yapamadığım için yine saatlerce sıkıntı yaşadı.
neyse babam geldi, o kadar panikle hareket ediyor ki annemi kaldırayım derken sandalyenin ayak koyma yerlerini kaldırmadı ve annemin ayağını sandalyeye sıkıştırdı ve ezdi. mosmor oldu ve resmen içine çöktü orası.
annem başladı ağlamaya. (rahatsızlığı yüzünden ağladığında saatlerce susamıyor)
babam başladı bana saydırmaya.
neden tuvalete götürmemişim neden yatırmamışım.
ama anladım ki annem ayağının acısına değil babamın bu hareketlerine, belki de ona böyle muhtaç kaldığına üzülüyor. içim parçalandı onu öyle görünce.
daha önce de annemin ayağı yine kırılıyordu buna benzer bir olayda.
bir kere de babam sandalyenin kemerini bağlamadığı için yüzüstü düştü ve burnu kırıldı.
babam annemi istemeden öldürecek galiba
bir de yine suçlu ben oldum.. ah annecim iyi olacaktın da ne güzel zamanlar geçirecektik beraber ana kız.