- 6 Ekim 2015
- 786
- 1.174
- 43
- 36
İyi geceler arkadaşlar, nasılsınız?
İki saattir ne yazsam diye düşünüyorum ama bir şey bulamadım.Cuma yarışmalarına katılırken, hırslı yapımın olumlu etki edeceğini düşünmüştüm açıkçası, daha önce facebookta da kilo verme sayfalarında haftalık bildirim yaptığım için çok zorlanacağımı düşünmemiştim. Eee yarışma da var ne olsun.Ancak süreç benim açımdan öyle ilerlemedi.Her gün günlük menü vermek,beş mesaj yazmak zorunda olmak sanırım beni geriyor.
Çok fazla kendimi anlatmaktan hoşlanmıyorum ama bilgi verseymişim daha iyiymiş.Ne kadar Kocaeli'de yaşasam da, yaşadığım yer bir tepe.İlçeye 7 km uzakta, deprem sonrası kurulmuş konutlardayım. Civarda lokanta, köfte ekmek söyleyebileceğim bir yer maalesef ki.30 adeti geçince lahmacun getiren bir lokanta var ilçede.Okul tam gün olduğundan öğle yemeğimi kendim götürüyorum.(Taşımalı öğrencimiz olduğu için yemek geliyor okula , yemek öğrenciler için , o yemekten yemek bana doğru gelmiyor.) Zaman zaman yemek götürmekte zorlandığım oluyor tabi, sabah 6'da yemek yapmak nefsime ağır geliyor bazen.
Biraz biraz dinlenmeye, sakinliğe ondan sonra diyete başlamam gerekiyormuş ama fark edememişim.Kiloyu, çocuk sahibi olmayı, yüksek lisansı vs. o kadar kafama takıyorum ki kafamın içinde kendime yer kalmıyor gibi.Bir de buna diyeti eklemek beni geriyor çünkü açıklamak zorunda kalıyorum, açıklamanın açıklamasını yapıyorum ve suçluluk hissediyorum.Biraz sizi uzaktan izlesem bana daha iyi gelecek galiba.Arkadaşım bana şunu demişti:Herkesi anlarım da senin kilolu olmanı anlayamıyorum.Ben de anlayamıyorum, kendimi bu bedende kabul edemiyorum Bazen yılmak üzere oluyorum,daralıyorum ama sonunda hep bu durumdan çıkacak bir yol buluyorum, yine bulacağım inşallah çünkü tutunduğum bir çocuk umudu var.Güzel giysiler giyme, sağlıklı olma, yürürken yorulmama umudum var.Ancak bunu bu şekilde yapamayacağım, bir iki gün dinlenip, diyet konusunu hiç kafama takmayıp cuma günü yeniden başlayacağım.Hepiniz hakkınızı helal edin, ben sayfayı okumaya devam edeceğim, umarım kimseyi kırmamışımdır, kırmışsım da affedin lütfen.
İki saattir ne yazsam diye düşünüyorum ama bir şey bulamadım.Cuma yarışmalarına katılırken, hırslı yapımın olumlu etki edeceğini düşünmüştüm açıkçası, daha önce facebookta da kilo verme sayfalarında haftalık bildirim yaptığım için çok zorlanacağımı düşünmemiştim. Eee yarışma da var ne olsun.Ancak süreç benim açımdan öyle ilerlemedi.Her gün günlük menü vermek,beş mesaj yazmak zorunda olmak sanırım beni geriyor.
Çok fazla kendimi anlatmaktan hoşlanmıyorum ama bilgi verseymişim daha iyiymiş.Ne kadar Kocaeli'de yaşasam da, yaşadığım yer bir tepe.İlçeye 7 km uzakta, deprem sonrası kurulmuş konutlardayım. Civarda lokanta, köfte ekmek söyleyebileceğim bir yer maalesef ki.30 adeti geçince lahmacun getiren bir lokanta var ilçede.Okul tam gün olduğundan öğle yemeğimi kendim götürüyorum.(Taşımalı öğrencimiz olduğu için yemek geliyor okula , yemek öğrenciler için , o yemekten yemek bana doğru gelmiyor.) Zaman zaman yemek götürmekte zorlandığım oluyor tabi, sabah 6'da yemek yapmak nefsime ağır geliyor bazen.
Biraz biraz dinlenmeye, sakinliğe ondan sonra diyete başlamam gerekiyormuş ama fark edememişim.Kiloyu, çocuk sahibi olmayı, yüksek lisansı vs. o kadar kafama takıyorum ki kafamın içinde kendime yer kalmıyor gibi.Bir de buna diyeti eklemek beni geriyor çünkü açıklamak zorunda kalıyorum, açıklamanın açıklamasını yapıyorum ve suçluluk hissediyorum.Biraz sizi uzaktan izlesem bana daha iyi gelecek galiba.Arkadaşım bana şunu demişti:Herkesi anlarım da senin kilolu olmanı anlayamıyorum.Ben de anlayamıyorum, kendimi bu bedende kabul edemiyorum Bazen yılmak üzere oluyorum,daralıyorum ama sonunda hep bu durumdan çıkacak bir yol buluyorum, yine bulacağım inşallah çünkü tutunduğum bir çocuk umudu var.Güzel giysiler giyme, sağlıklı olma, yürürken yorulmama umudum var.Ancak bunu bu şekilde yapamayacağım, bir iki gün dinlenip, diyet konusunu hiç kafama takmayıp cuma günü yeniden başlayacağım.Hepiniz hakkınızı helal edin, ben sayfayı okumaya devam edeceğim, umarım kimseyi kırmamışımdır, kırmışsım da affedin lütfen.