8 yıl sonra nişanlandık ve gücüm olsa nişanı atardım....

diekatze

hayalime kavuşuyorum
Kayıtlı Üye
21 Kasım 2010
348
4
96
İstanbul
başlıkta da dediğim gibi 8 yıl sevdik birbirimizi. en sonunda nişanlandık fakat mutlu değilim.yanlış mı yapıyorum bilmiyorm...onca sene fark etmedin mi diyeceksiniz haklısınız... bazen fark ediyordum ama bu kadar gözüme batmıyordu ve ayrılmamamız için sineye çekiyordum.. aslında seviyorum onu yani seviyordum. şimdi ne oldu bilmiyorum hiç tahammülüm kalmadı. son bir aydır çok problem yaşadık kendimizle ilgili ondan dolayı mı böyle hissediyorum acaba. sanki sevgimin üzeri örtülmüş gibi... çok korkuyorum çok üzgünüm. en mutlu olmam gereken günlerde bu halim nedir
 
o benim onunla ilgilenmediğimi söylüyor. eskiden beri söyler. yani söyle ben çok duygularımı ifade edebilen bir insan değilim. canımlı cicimli konuşmayı pek beceremiyorum. hep utanıyorum herkese karşı böyle ona söylüyorum aslında ama o söylemiyorsun diyor. bu konudan epey pürüz çıktı.

ben bişeye kızınca bir türlü kendimi düzeltemiyorum. epey müddet soğuk davranıyorum bu konu yine epey canımızı sıktı..

ama ben de nelere kızıyorum. birincisi açık öğretm okuyacak askerliğimiz sonraya kalddı çünkü, o kadar oturdum özet çıkardım, onunsa her gn bir işi çıktı hiç çalışmadı. tamam işleri önemliydi ama bizim işimiz öncelikli olan değil midir yaa bunu affedemiyorum.

biz nişan günü kavgalıydık inanabiliyor musunuz yani o eve gelene kadar konuşmadık telefonda. beni görünce anında düzeldi güzel şeyler sööyledi ama ben hala bunu aklımdan atabilmiş değilim kalbim o kadar kırılıyor ki ve bunları düşündükçe soğuk duruyorum bundan dolayı da kavga çıkıyor saçma şeylerden...
 
tek sorun senin nişanlına canım cicimli sözler söyleyememen mi?
soğuk mesafeli mi duruyorsun acaba?utangaç bir yapın var o zaman..
 
Erkekler genelde ilgi isteyen taraf olmazlar. Hele de 8 seneden sonra!!!
Canım gerçekten sen acaba çok mu mesafelisin???
Yani ben karşı tarafta sorunlu bir yaklaşım görmedim, sorun senden kaynaklanıyor gibi.
tartışmalarınızın sebebi sadece senin soğukluğun gibi anladım ben.
Senin soğukluğunun sebebi ise gizli depresyon olabilir, bir doktora görünsen. Bazen böyle düğün nişan gibi çok uzun süre beklenen, büyük, önemli olaylar insanda bir boşluğa düşme sıkılma hissi uyandırabiliyor. Belki buna benzer basit bir durumdur, doktor sana bazı tavsiyeler verir falan..
 
Kaç yaşındasınız bilmiyorum ama, uzun ilişkilerde bu tip yıpranmalar çoğu zaman kaçınılmaz oluyor. Biz de eşimle çıkmaya başladıktan 7 yıl sonra evlendik, 2,5 senedir evliyiz ve herşey yolunda çok şükür. Acaba gerçekten sevmiyor muyum? Sadece alışkanlığa mı dönüştü? diye düşündüğüm zamanlar bile oluyordu. Hele ki evlilik hazırlıkları başlı başına strestir zaten. 8 yıldır birlikte olduğunuza göre birbirinizi seviyorsunuz, beraber bir ömür geçirmeyi ikiniz de istiyorsunuz. O yüzden sakin olun, birbirinize karşı anlayışlı olun. Askerliğini bir an önce yapsın ve bir an önce evlenin, artık işin içine aileler de girdiğine göre daha fazla uzatmaya gelmez...
 
diyor ki bizim ilişkide ben kız oldum sen erkek... tatlı dilli değilmişim. arkadaşlar bilmiyorum yani annem ve babamdan duymadım hiç canım gibi sözle bu sebeple söylemekten utanıyorum. mesela o bana seni seviyorum dediğinde ah canım ben de seni gibi şeyler istiyormuş ben ya ben de seni diyorum ya da teşekkür ederim diyorm. bi açtığımda bi kapatırken hitap kelimesi kullanıyormuşum vs vs. ve bunlardan dolayı o artık hiç bişeye tahammül edemiyormuş.

ben ise dedğim gibi bazı şeylere çok kızgın ve kırgınım...unutamıyorum. ama sanırım başka şeyler var olayın içinde.. kendime dahi itiraf etmekten korktuğum
 

evet gerçekten çok yıprandım-k bunu hissediyorum
 
Canımlı cicimli konuşmak karakterinde yoksa ne denebilir ki? Ama şu da bir gerçek, erkekler cilveli hatunlardan hoşlanırlar Bence yapabilirsin, ufak ufak söylemeye başlarsan gerisi gelir diye düşünüyorum Üstelik nişanlısınız, artık utanmana gerek yok, müstakbel eşin o senin öyle düşün.
 
tatlı dilli kızlardan hoşlanıyorlar değil mi....

babamın bana söyledikleri... ve onun ailesinin bizim aileden eğitim olarak daha düşük olduklarını falan söyledi. aslında bunu biliyordum ben de farkındaydım. ama çok iyi insanlar özellikle kayınvalidemi çok seviyordum. ama babam bu lafı deyince sanki başımdan aşağı kaynar sular döküldü ve daha bi çok şey.
 

Ama sonuçta nişanlanmanıza izin vermişler. Aileler evlatlarına kimseleri layık görmezler, hem üstelik kayınvalideni çok seviyormuşsun, bu kolay bulunur birşey değil kıymetini bil Bence nişanlın bir an önce askerliğini yapsın ve evlenin yine söylüyorum, süre uzadıkça daha başka laflar da söylenecek, olacağı varsa da olmayacak Tatlı dilli olmak zor değil, yavaş yavaş halledebilirsin bu durumu. Nişanlından ayrılsan bile, başka biriyle beraber olduğun zaman o da sana aynı şeyleri söyleyecek. Benim bir arkadaşım aynı senin gibi, çok kibar, hanımefendi ama mesafeli, nişanlanacaklarken çocuk arkadaşımı terketti ve başka bir kızla evlendi
 

Bak canım sen sen ol bu tür şeylerin kafanı bulandırmasına izin verme. Anaya babaya saygım sonsuzdur ama bizler de birer bireyiz ve eşlerimizi seçebilecek mantığa sahibiz. Benimkilere de kalsa eşimle asla evlenmemeliydim. Annem bana bir akşam durup dururken, şuanki eşimle daha sevgili bile değilken adı geçmişti bir sohbette ve bana "sakın bana koca diye getirme o adamı" demişti. Noldu, çatır çatır da evlendim. Noldu? Çok mutluyum, şükürler olsun ki o insanla bir ömrü aynı yastıkta geçireceğim... Ben o riski zevkle aldım. Sevgime güvendim. Annem de şaşırdı, ama o da mutlu oluyor şimdi. Damadı canı ciğeri oldu. Olmayadabilirdi, yanıladabilirdim ama olsun o benim bileceğim iş dedim ve kimseyi takmadım.

Korkmamalısın. 8 yıl çok uzun bir süre ve sizi 8 sene boyunca bir arada tutan şey herneyse çok ama çok güçlü olmalı. Çok uzun bir sevgililik dönemi çünkü... 8 yıllık ilişkiye verdiğin emeğin arkasında dur, yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmişken içine kurt düşmesine izin verme. Herşey eğitimle tahsille olmuyor, evet olsaymış iyi olurmuş ama tek kriter bu değil ki sonuçta.. Ondan önce bir sürü şey var. En önemlisi de sevgi ve saygınız. O babanın fikri, dinle saygı duy, o da kendince senin için en iyisini istiyor, ama bu senin kararın, senin hayatın, senin tercihin. Kendin için en iyi olanı EN İYİ SEN BİLİRSİN. Takılma böyle şeylere.
 
sen galiba, ailenin bazı ufak, eleştiri de denilmez ama ,sözlerinden etkileniyorsun galiba...
çocuğun ve ailesinin sana üzücü bir hareketi yoksa ,at kafandan bu düşünceleri..

senden beklentisi olan cilve kısmına gelince,
madem açıkça söylemiş, baştan zorlama da olsa yapmaya çalış..sonra alışırsın zaten
mesajla başlarsın , canım aşkım cicim neyse hitaplara ,sonra diline de yerleşir..
 

evet tatlı dilli konuşma konusunda çok haklısın tavsiyelerine dikkat edeceğim..

askerlik evlendikten sonraya kalıyor mecburen ve aileme açık öğretimden tamamlayp kısa dönem yapacağını syledim ama dediğim gibi çabası lafta ve bu beni çok soğuttu dediğim gibi çok kırıldım ve kızdım
 
Ya ben senin burcunu merak ettim.
Belki canimli cicimli sevmemen onunlada alakalidir.
Mesela kova kadini biraz daha soguktur, pek canimli cicimli olmazlar.
Yada ben kendimi senelerdiiir boyle kandiriyorum
 

en kolay şey vazgeçmek..
ve ortada göze batacak sorun da görünmüyor ..ney var ki neyden kaçıyorsun?:44:

be beklentileri ; nişanlınla olmazsa da,başka erkek te bekleyecek ve isteyecek..
 
en önemli şey de şu.....
nişanlımın dayısında şizofreni hastalığı var ve ben sonradan genetik olabilir mi diye korkumdan bütün aileyi mercek altına aldım ne yapsalar düşünüyorum şüpheleniyorum. inanın korkudan mahvoldum....
 
bence pireyi deve yapıyorsun..
askerlik konusunu ailene öyle söylemişsin, öyle olmazsa dünya mı batacak, yapma lütfen..

şizofreni konusuna gelince bilemem genetik mi değil mi?
ama nişanlın dayısının oğlu değil ki, yeğeni?yani 1 adım daha uzak ...
 

Belki de senin mesafeli oluşuna böyle bir tepki geliştirmiştir, olabilir mi? Önce azcık cilveyi hallet, belki o zaman seninle aynı evde başbaşa kalabilmek için sabırsızlanır, elini çabuk tutar belli mi olur Sonuçta seni sevdiği kesin, adamı azcık heveslendir kız Bu arada arkadaşın da dediği gibi benim anneme de kalsa eşim sorumsuzun tekiydi, çalışmayı istemiyordu, asla evlenmemeliydim. Ama canım kocam evimize tek başına gayet de güzel bakıyor, annem de damadım diyor başka birşey demiyor, o yüzden ailenin söylediklerini duymamaya çalış. Biliyorum zor ama imkansız değil
 
Anlattığın şeylerin bir çoğu aynen benimkisi gibi.. Bizde 5.yılımıza girdik sözlüyüz ve muhtemelen şu an asker olduğu için 2 sene kadar sonra nişan olacak yani senin gibi 7-8 yıllıkken nişanlı olucaz ve bazen dediğin gibi bu gel gitler banada çok oluyor bi an geliyor deli gibi seviyorum aşık olduğumu hissediyorum onsuz duramıyorum bazende tahammül edemiyorum acaba alışmışlık mı diyorum sevmiyorum da sadece benimsedim de ondan mı böyle diyorum.. Sendede olan gibi babamın daha iyilerine layıksın muhabbeti bizdede oldu babamda isteksiz kabul etti beni vermeyi sırf ben istiyorum diye.. Ama diyorumki sanırım sevmediğim bir insana 5 yıl katlanamazdım , her kahrını çekmezdim ufacık bir kavgada ayrılırdım kii bu hep böyle olmuştu hayatım boyunca taaki sözlüm hayatıma dahil olana kadar ve bizim kavgalarımız yenilir yutulur kavgalar da değildi yanii hepsi geçti gitti atlatıldı yani bilmiyorum belki bi kaos içindesin belkide korkuların var yahut babanın rızasız oluşu seni bu düşüncelere itiyordur.. çünkü 8 yıl bir insana normal şartlar altında sevmiyorsan tahammül edemezdin diye düşünyorum benn...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…