8 yıllık evliliğimi bitirsem mi devam ettirsem mi bilemedim

Alışkanlığın bağımlılığın yerleştiği bir gerçek, o evde olmayınca sessizlik oluyor sanki, sonuçta onun da evde olması benim de hoşuma gidiyor herşeye rağmen, yani onla da onsuz da olmuyor misali...
 
Ben farkettim erkekler daha iradesiz, ben hiç bir kadının oyun bağımlısı olduğunu duymadım her gün bilgisayar başında oyun oynadığını falan.
Sigara ve diğer kötü alışkanlıkları da kadınlar daha kolay bırakabiliyor.
Benim babam da bilgisayar değil de kağıtlarla oynan oyunları oynar hergün, çocukluğumdan beri hala da öyle. Erkek kardeşim bilgisayardaki oyunu oynuyordu en sonunda bıraktırdık.
Ben sıkılırım bir oyun oynarken, tamam bir saat iki saat sonra bu ne der kalkarım.
Hatta bana vaktini boşuna harcıyormuşum gibi geliyor, bilgisayar başında bile iş dışında fazla vakit geçirmem.
O yüzden bence eşinizi bu oyundan vazgeçirmeye bakın, psikoloğa falan gitsin vardır bir tedavisi.
İnanın ilerde çocuğunuzun psikolojisi de etkilenir.
Ben bu konuda babamı hiç affedemiyorum, hep kahvedeydi kendimi bildim bileli.
Bilgisayar oyunu onun teknolojik olarak gelişmiş hali.
Akşam eve gittiğinizde modemi yanlışlıkla kırsanız, mesela yere düşmüştür üstüne başmışsınızdır olamaz mi?
 
Ben farkettim erkekler daha iradesiz, ben hiç bir kadının oyun bağımlısı olduğunu duymadım her gün bilgisayar başında oyun oynadığını falan.
Sigara ve diğer kötü alışkanlıkları da kadınlar daha kolay bırakabiliyor.
Benim babam da bilgisayar değil de kağıtlarla oynan oyunları oynar hergün, çocukluğumdan beri hala da öyle. Erkek kardeşim bilgisayardaki oyunu oynuyordu en sonunda bıraktırdık.
Ben sıkılırım bir oyun oynarken, tamam bir saat iki saat sonra bu ne der kalkarım.
Hatta bana vaktini boşuna harcıyormuşum gibi geliyor, bilgisayar başında bile iş dışında fazla vakit geçirmem.
O yüzden bence eşinizi bu oyundan vazgeçirmeye bakın, psikoloğa falan gitsin vardır bir tedavisi.
İnanın ilerde çocuğunuzun psikolojisi de etkilenir.
Ben bu konuda babamı hiç affedemiyorum, hep kahvedeydi kendimi bildim bileli.
Bilgisayar oyunu onun teknolojik olarak gelişmiş hali.
Akşam eve gittiğinizde modemi yanlışlıkla kırsanız, mesela yere düşmüştür üstüne başmışsınızdır olamaz mi?

ben de koç burcuyum, oyun bağımlısıydım şu anda günde bir kaç kez kontrol ediyorum sadece, erkeklere özel bir durum değil oyun bağımlılığı, ama sürekli oynanması gereken, şövalye oyunları, korsan oyunları vs. onları daha çok cezbediyor.

benim tavsiyem, evlilik terapisti falan değil, bağımlılık tedavisi, eşinizi mutlaka bağımlılık tedavisine ikna etmelisiniz. çünkü en büyük sorununuz eşinizin bilgisayar bağımlılığı bence. oyunları tamamen yasaklamayın ama günlük oyun saati belirleyin.

annesini günde 3-4 kere aramasına fazla takılmamalısınız. ya da sürekli görüşme isteğine bu sadece annesinin onun gözünde daha fazla değerlenmesine neden olur.

sonuçta siz nasıl oğlunuz için uğraşıyorsanız, o da uğraşmış oğlu için, evde yalnız kaldığınızda oğlunuzun ben artık evlendim diye sizinle haftada sadece 1-2 gün konuşmasını ister miyiniz?

bence boşanırsanız mutlu olamazsınız, evliyken mutlu olmanızı sağlayacak şeyler yapın. Allah yardımcınız olsun a.s.
 
Eşimle uzun süredir oynadığımız bir online oyun var.Belki de sizinle aynı oyundan bahsediyoruz.Sohbetlerin edildiği çok aktif bir oyun.Dün gece gene yan yana oynuyoruz, eşimin oyun arkadaşlarından birinin evinden adam konuşurken arka fondan sesler geliyor.Çocuk "baba baba" diye adama birşeyler söylüyor , adam hırsla oyuna devam, arka fonda bir kadın çocuğa bağırıyor bas bas.Tepem attı. Eşime dedim ki " Adama bak ya, kadın çocuğun peşinde gecenin bir vakti bik bik koşuyor, koca adam oturmuş hem sohbet edip hem oyun oynuyor, ne eşine ne çocuğuna yüz veriyor."
Çocuk olmasa "birlikte oynayın, şunu bunu yapın " diye ahkam kesmek bir nebze kolay olabilirdi belki.
Ama çocuk işin içine girdiğinde tüm düzen galiba değişmek zorunda kalıyor.
Ya da sadece kadının düzeni değişiyor, erkek tam gaz herşeye devam ediyor sanırım.
İletişimin her kapıyı açacağını ya da sonsuza kadar kapatacağını düşünenlerdenim.

Çocuğu ailenizden birisine bir günlüğüne bıraksanız, dışarda yemek yeseniz, baş başa unuttuğunuz o eski günlerdeki gibi bir gece geçirseniz, konuşsanız, birbirinizi dinleseniz, birbirinizi hissetseniz belki yapıcı bir sonuç çıkar.Ne dersiniz?
 
Ben farkettim erkekler daha iradesiz, ben hiç bir kadının oyun bağımlısı olduğunu duymadım her gün bilgisayar başında oyun oynadığını falan.
Sigara ve diğer kötü alışkanlıkları da kadınlar daha kolay bırakabiliyor.
Benim babam da bilgisayar değil de kağıtlarla oynan oyunları oynar hergün, çocukluğumdan beri hala da öyle. Erkek kardeşim bilgisayardaki oyunu oynuyordu en sonunda bıraktırdık.
Ben sıkılırım bir oyun oynarken, tamam bir saat iki saat sonra bu ne der kalkarım.
Hatta bana vaktini boşuna harcıyormuşum gibi geliyor, bilgisayar başında bile iş dışında fazla vakit geçirmem.
O yüzden bence eşinizi bu oyundan vazgeçirmeye bakın, psikoloğa falan gitsin vardır bir tedavisi.
İnanın ilerde çocuğunuzun psikolojisi de etkilenir.
Ben bu konuda babamı hiç affedemiyorum, hep kahvedeydi kendimi bildim bileli.
Bilgisayar oyunu onun teknolojik olarak gelişmiş hali.
Akşam eve gittiğinizde modemi yanlışlıkla kırsanız, mesela yere düşmüştür üstüne başmışsınızdır olamaz mi?

Ortalığı ayağa kaldırır ne diyorsun, onun için çok kıymetli. joystickinin birini oğlum yere düşürdü diye nasıl kızıyor, zaten bişey olursa da paraya acımaz gider yenisini alır,hem de ertesi gün hemen alır, bilgisayara çok para döktü zaten, en büyük ekran kartı, en iyi joystickler falan, her şeyin en iyisini aldı, bişey söyleyince de benim de hobim bu diyor
 
artık mutlu deilim yaşama sewincimi kaybettim diosan ayrıl derim...kendi ayaklarının üstünde durabiloyosan no problem....çünkü anlatıosun baya bi yıpranmışsın depresyona girmişsin dewam edersen hayatını kendine zehir ediceksin yazık deil mi sana????

birikimler yıpratmış artık sizi patlak vermeye başlamışş şimdi de...eşinle oturup konuşsan bile en fazla bi10-15 gün sonra herşe yine eskisi gibi olur bence...[yine sorunlar devam edip sürecek/COLOR]
 
Eşimle uzun süredir oynadığımız bir online oyun var.Belki de sizinle aynı oyundan bahsediyoruz.Sohbetlerin edildiği çok aktif bir oyun.Dün gece gene yan yana oynuyoruz, eşimin oyun arkadaşlarından birinin evinden adam konuşurken arka fondan sesler geliyor.Çocuk "baba baba" diye adama birşeyler söylüyor , adam hırsla oyuna devam, arka fonda bir kadın çocuğa bağırıyor bas bas.Tepem attı. Eşime dedim ki " Adama bak ya, kadın çocuğun peşinde gecenin bir vakti bik bik koşuyor, koca adam oturmuş hem sohbet edip hem oyun oynuyor, ne eşine ne çocuğuna yüz veriyor."
Çocuk olmasa "birlikte oynayın, şunu bunu yapın " diye ahkam kesmek bir nebze kolay olabilirdi belki.
Ama çocuk işin içine girdiğinde tüm düzen galiba değişmek zorunda kalıyor.
Ya da sadece kadının düzeni değişiyor, erkek tam gaz herşeye devam ediyor sanırım.
İletişimin her kapıyı açacağını ya da sonsuza kadar kapatacağını düşünenlerdenim.

Çocuğu ailenizden birisine bir günlüğüne bıraksanız, dışarda yemek yeseniz, baş başa unuttuğunuz o eski günlerdeki gibi bir gece geçirseniz, konuşsanız, birbirinizi dinleseniz, birbirinizi hissetseniz belki yapıcı bir sonuç çıkar.Ne dersiniz?

online oynadığı oyun uçak simülasyonu, gerçekten kullanıyorlar yani nerdeyse, onun için özel ayrı joystickler var, bizim bildiklerimizden farklı, pilot olmak istiyomuş ailesi izin vermemiş, içinde kalmış, her uçak modelini özelliklerini ezbere bilir, tutkusu bu yani. Açıkçası çok sıkıcı, GTA gibi falan olsa benim de seyretmek hoşuma giderdi.

ben çalıştığım için zaten hep suçluluk duyuyorum çocuğuma karşı, ona fazla vakit kalmıyor diye. kendime haksızlık ettiğimin de farkındayım ama çocukcağız bizim işten gelmemizi dörtgözle beklerken zamanımı başka şeylere ayıramıyorum, o uyuyana kadar ona veriyorum kendimi - tabi bunda yaş faktörü da etkili, yani 9 yaşında olsaydı aynı kaygım olmazdı (başka kaygılarım olacak muhtemelen), oğlum 4 yaşında ve bana çok ihtiyacı var, bu da dönemsel bi durum inanıyorum ama benim yaş da geçiyor bi yandan, onun da farkındayım...
 
annesini günde 3-4 kere aramasına fazla takılmamalısınız. ya da sürekli görüşme isteğine bu sadece annesinin onun gözünde daha fazla değerlenmesine neden olur.

sonuçta siz nasıl oğlunuz için uğraşıyorsanız, o da uğraşmış oğlu için, evde yalnız kaldığınızda oğlunuzun ben artık evlendim diye sizinle haftada sadece 1-2 gün konuşmasını ister miyiniz?

bence boşanırsanız mutlu olamazsınız, evliyken mutlu olmanızı sağlayacak şeyler yapın. Allah yardımcınız olsun a.s.

Annesiyle bu kadar haşır neşir, aynı şeyleri yapıyorlar, aynı düşünceleri paylaşıyorlar, bana anlattıklarını annesine anlatıyor diye hiç eşime yansıtmadım bugüne kadar, ama bunun dengelenmesinden yanayım, zira ne ben ailemi bu kadar içimize sokuyorum, ki ailem zaten mesafe koyar rahatsız olup, ne de kendi annem babam bizden bu kadar beklenti içinde olur. Ben oğlumun büyüdüğünde beni bu kadar kafasına takmasını istemem, kimseye yük olmak istemem...
 
artık mutlu deilim yaşama sewincimi kaybettim diosan ayrıl derim...kendi ayaklarının üstünde durabiloyosan no problem....çünkü anlatıosun baya bi yıpranmışsın depresyona girmişsin dewam edersen hayatını kendine zehir ediceksin yazık deil mi sana????

birikimler yıpratmış artık sizi patlak vermeye başlamışş şimdi de...eşinle oturup konuşsan bile en fazla bi10-15 gün sonra herşe yine eskisi gibi olur bence...[yine sorunlar devam edip sürecek/COLOR]


evet bir süre herşey çok güzel gidiyor, ondan sonra yine başa dönüyoruz maalesef...ben en iyisi bi psikolog / psikiatrist / terapist ne varsa bulayım...
 
İnanmıyorum ya bu kadar bağımlılık, canım sen iyi dayanıyorsun bence.
Hobisi olabilir tamam yapsın ama arada sırada hergün oyun oynamak hiç mantıklı değil bu hobiyi de aşıyor.
Çözüm mü bilmiyorum ama bence oturun ciddi ciddi konuşun, ben bu evliliği böyle devam ettirmek istemiyorum. Sen hobim diye hergün akşam oyun oynuyorsun ikimizin paylaşımları azaldı hatta hiç kalmadı. Ya buna bir çözüm bulalım ya da ayrılalım diyin.
Oyununu haftada 1 gün oynaması ve evlilik terapistine gitmeyi teklif edin ancak bu şekilde devam edebileceğinizi söyleyin.
 
Son düzenleme:
içimden hiç konuşmak gelmiyor bu sefer, ilk adımı o atarsa başka, ama benim içimden adım atmak gelmiyor... belki de artık sıkıldım, ama bi terapist ya da psikiatriste gitmek daha mantıklı geldi bana...
 
cuma akşamı eşimin kızkardeşi geldi (başka şehirde normalde), kayınvalidem de yemeğe çağırmış bizi, eşim akşam yemeğe gideriz dedi, ben de "ben gelmiycem" dedim, eşim " bak gelmezsen çok kötü olur" dedi, ben de daha ne kadar kötü olacak zaten bitmiş gitmiş artık herşey dedim. Bana "sen çocuk oldu hala akıllanamadın, çocuğu da mı düşünmüyosun hemen lafı boşanmaya getiriyosun" diye bağırmaya başladı. "ben zaten bu zamana kadar hep çocuğumu düşündüm" dedim...Sen ablamlara aileme saygısızlık edip iftara gitmedin, ablamın eşini sevmediğin için... Ben de seninkilere gitmeme hakkımı kullanıcam dedim. Sonra gitti oğlumla birlikte, ama gelmemem iyi oldu, nomalde daha uzun otururdu 1 saat içinde eve döndü oğlumla. Daha akıllanmış gibiydi. Şimdi yine mesafeli konuşuyoruz ama puro içmeye başlamış gece gizlice balkonda...Sigarayı benim için bırakmıştı.
 
kızlar ben böyle kavga edip içimdekileri dökünce, nedense rahatlıyorum ve yumuşamaya başlıyorum ama sorunlar çözümlenmemiş oluyor...neyse biraz daha zamanın akışına bırakıcam, o kadar dolaştım bi terapist de göremedim, bi psikiatrist falan bulmalıyım ya da en kısa zamanda...
 
Puro daha kötü. Çok pis kokuyor insan. Sen hala seviyor musun onu? Yoksa zorunluluklar mı ağır bastığı için ordasın. Yani düşün.. Evli olmasanız çocuğunuz olmasa gene de kalır mıydın o evde?
 
ya seviyorum tabi ama sevgi herşeyi halletmiyor, yani seviyorum ama mutlu değilim...
bu arada sigaraya başladı...evli olmasam bitirirdim seviyor olsam bile, çünkü bir ararada olmamız yanlış, dediğim gibi yetiştiğimiz ortamlar farklı çünkü, birbirimizin ailesini sevemiyoruz bir türlü. Ayrıca beni hep eleştiriyor, şimdi bunu yapmadığı için bunları unutuyorum, çünkü acaip iyi davranıyor bu aralar, ağzıma meyve falan yedirmeye çalışıyor, ilgileniyor, böyle yapınca yelkenlerimi suya indirmekten korkup napıcamı bilemez halde dolanıyorum etrafta...neyin doğru olduğuna karar veremiyorum, ama ayrılma kararı vermek beni çok daha fazla korkutuyor aslında...
 
neye sabretmeliyim diyorsun melegim03, açarmısın biraz?
birşeyler yapmazsam, huzursuzlanıyorum, belirsizlikten hoşlanmıyorum, bi şekilde konuyu çözmek istiyorum...
 
neye sabretmeliyim diyorsun melegim03, açarmısın biraz?
birşeyler yapmazsam, huzursuzlanıyorum, belirsizlikten hoşlanmıyorum, bi şekilde konuyu çözmek istiyorum...

Yahu, cidden bazılarınızı anlamıyorum...

Neden halen gitmediniz bir pskiyatriste bu kadar mı zor?

Konu açılalı kaç gün olmuş, denilenler denilmiş, durumun ciddiyetinin sizde farkındasınız ama icraat yok! akannehir

Konuyu çözmek istediğine emin misin gerçekten yahu? :kahve:
 
allah yardımcın olsun....

mücadeleci ruhun çok düşük hatta yok

ama bi terapiste gitmede fayda var
 
Back
X