9 yıllık ilişkim 2 ayda nasıl bitti !

burcutk .!.:

Bir şey mi oldu yine?

Genişletmek için tıkla...

içimden geldi. bizi ayırdılar çünkü. bize bile isteye kıydılar.

ben buraya kalıbımı basıyorum bak. bu adam bana aşık. biliyorum ya tanıyorum.
ama allah çocuklarından çıkarsın. harcadılar bizi.

Sen izin verirmiydin ailen yüzünden pürüz cikmasini evliliginize mani olmalarini? Vermezdin.. ikna eder ortaligi bir sekilde yumusatir vs birseyler yapardin illa (eminim yapmisindir da). Isteyen yapabilir bunu cunku..zor birsey degil..en fazla biraz zaman alirdi ama olurdu. Insan istedikten sonra herseyi yapabilir cunku!

Eeee o niye izin veriyor araniza baskalarinin girmesini onun kafasini karistirmalarini sizi sözde ayirmalarini ?
Demek ki o okadar da sevmiyormus seni. Demek ki ailesi ile ayni fikirdeymis. Demek ki asil onun kafasinda öyle seyler varmis ki dünden raziymis.

Kendinden pay cikarsana yahu..sen onu okadar sever iken herseye bir gözünü yummus vaziyette dolandin etrafda.. sana onca yaptiklarindan sonra hala evlenmeye razi idin. O nasil olurda (senin dedigin gibi cok asik ise sana) bunlarin yasanmasina izin verir arkanda durmaz?
Asik insan böyle mi olur? Sen böyle mi yapardin?

Sen ciddi ciddi hala nasil kendini kandirabiliyorsun ailesi yüzünden ayrildiginizi düsünebiliyorsun?
Ailesi onun icindeki sevgisizligi asksizligi ortaya cikardigina sükret asil. Onlar sadece vesile oldu. Okadar sevmemis ki seni ..icinde sana karsi öyle seyler düsünmüs ki..bir baskasi yani ailesi ..onun aklindan ve icinden gecenleri dillendirdiginde onun onayi cikiyor ve senden ayrilmaya razi oluyor resmen.

Dünyada en pisirik pasif erkek bile ask sayesinde aslan kesilir yikar ortaligi be. Ailesine bal gibi de söz gecirirdi senin toz kondurmak istemedigin sehzadecigin ama gecirmek istemedi. Bukadar basit. Sende biraz basit baksan olaylara..bulandirip sacmalamasan artik diyorum.

Ayrica icinde ki aski ve hislerini ona projeksiyon etme. Senin hissettiklerin ask olabilir.
Ama onun hal ve hareketleri ask degil baska birsey.
"Beni seviyor gözlerinde görüyorum.. bana bakis atti herseyi cözdüm" diye bir kafayla ilerleme artik.
Yasanan olaylari düsün gecir aklindan..hal ve hareketlere bak ..bunlar daha cok gercegi yansitiyor.
Cocuk seni tinlamiyordu bile yahu. Telefon acmiyor takmiyordu uyucam diye söyleniyor gidiyor didisinin didisinin isine kosuturuyordu vs.

Psikologa gidiyor musun hala ? Bence gitmiyorsan gitmelisin pofuduk..konusma terapisi cok iyi gelir. Burda kimse psikolog degil..benim az cok ilgi alanima giriyor ama okadar yani. Kimseyi yanlis yönlendirmek de istemem. Zaten dönüyor dolasiyor ayni noktalara geliyoruz.
Durumun bir öyle bir böyle saat basi degisiyor endiselendim senin icin biraz son mesajlarini okuyunca.
Böyle forumlarda cözülecek durumun kalmadi sanirim cunku cözülecegi olsaydi bukadar uzun sürmezdi artik bir yil oldu herhalde. Ha cok kötü durumdasin demek degil.. elbet herseyin bir caresi var hele ki senin durumunda aslinda disardan bakinca da cok kolay gözüküyor cözümün ama senin icin zor olabilir bunu anlayabiliyorum bir durumun icinde olmak baska birsey.
Bu yüzden yaninda sana dogru yolu gösteren profesyonel biri olmali. Sen yanliz basina da atlatabilirdin isteseydin ama olmuyorsa yardim almalisin.
Ilac aliyorsun? antidepresan sanirim. Bunlar öylesine alinmaz. Olaylarin üstünü örter gecici süreligine sakinlesirsin sadece. Unuttum dersin ama unutmazsin. O yüzden ilacin yaninda konusma terapisi almalisin. Olayi kökünden cözmek icin.

ilaç olarak bi antidepresan bi ritim düzenleyici alıyorum.
bi ara antidepresanı bıraktım o ara ağlamaya başladım zaten.
antidepresanı da taşikardim için alıyorum. birden heyecan veya sinir tetikliyor çünkü.

pigme pofuduk .!.:

korkuyorum işte. herkes aynı şeyi söylüyor, karşıma daha iyileri çıksınmış beni çok mutlu etsinmiş her istediğimi yapsınmış o zaman anlarmışım.

hadi karşıma biri çıktı evlendim çılgınlar gibi mutlu oldum. bi gün bana şehzadeyi hatırlatacak bi şey olduğunda? hayatımın üçte biri. buruk bi gülümsemeyle geçiştirilmez gibi geliyor bana. veya başkasıyla daha mutsuz olursam? bi arkadaş vardı mutsuz eder beni diye nişan attı, sonra başkasıyla evlendi de dertten türlü türlü hastalıklar buldu. belki öbür çocukla daha mutlu olacaktı?

bilemeyiz nasip kısmet de allah nasip etmeyeceği şeyin hayalini kurdurmazmış derler. gerçekten bilmiyorum.

böyle karnımda kelebekler uçuşuyor şu an. yıllar sonra ilk defa. neden bilmiyorum.

ama gerçekten çok korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Buruk bir gülümseme bile olmaz. Hiç bir şey ifade etmez bile sana o adam. Öyle yıllar sonra birbirimizi gördük çoluğu çocuğu bıraktık olayları filmlerde olur gerçek hayatta değil. Şehzade diye isim takmışsın güya iğneli ama isim takmayı bile bırak artık, ona anlam verecek herşeyden bi vazgeç.

Başkasıyla mutlu da olabilirsin mutsuz da. Bu bir risktir ve almaya değer. Mutlu olacağın adamı ara. Ya ileride mutsuz olursam diye şimdiki bataklıktan çıkmamak saçma.

Allah nasip etmeyeceği şeyin hayalini kurdurmaz lafı çok mantıksız ve gerçek dışı bu saçmalığa inanmayı bırak. Ona kalırsa ohoo benim ne hayallerim var. Zaten yüzlerce sayfada olanları düşünürsen bu işin nasip olmaması senin yararına, ama bunu gelecekte anlayacaksın tabi.

Sen şu anda kendi kıymetini bilmiyorsun. Bi karar versen bataklıktan kurtulmaya çok kolay olacak ama ne zaman karar vereceksin bilmiyorum.

Sana kimse kıymadı ortada bir kıyım falan da yok şu aileyle uğraşıp kendine eziyet etmeyi bırak artık. Millet kaç cocuğuyla ayrılıyor, ailesini kaybediyor, tedavisi olmayan illet hastalıklara tutuluyor. Sende bunların hiçbiri yok, ne mutlu sana ki Allah seni böyle hafif bir olayla imtihan etmiş ama daha fazla felakete çevirme olayı. Ölüyorum onlar yüzünden iyileşme şansım yüzde bir falan ne demek allah korusun ya. Öldüğün falan yok bir toparlan silkelen git bir yardım al artık ben çatladım burada. Herkes sana yardımcı olmaya çalışıyor.

Gene kuyruğu dik tutmak için ters yapacaksın bana ama olsun. Sonuçta ben de senin iyiliğin için yazıyorum.

Pofuduk malesef bana bildirim ve mail gelmediği için yeni görüyorum. Biliyor musun ben bunları yaşadığımda senin hikayen olmasa ben ayağa kalkamazdım belki de. Oturdum tam 10 gün her kelimeyi tek tek okudum. Okudum ve ağladım. Ama dedim ki 'tek değilmişsin demek ki ölünmüyor kader böyleymiş kendine gel' ve geldim de galiba çünkü öyle mantıklı konusmuslar ki insanlar oturup üzülemedim. 10 gün cok ağladım, uyumadım, yaşamadım. Sonra bi rüyamdan uyandım içimde bi acıyla bi sızıyla ağlayarak uyandım, O'nun yokluğuyla. Bir daha o adam için ağlamayacaksın, üzülmeyeceksin dedim. Ağlamadım da. İyi miyim değilim. Bir yerlerde bir sorun var biliyorum. Normal akışında değil hayatım. Sadece kendime yeni bir düze kurmaya çalışıyorum. Elim telefonuma gitmiyor her yaşadığım olayda artık. Bazı şeyleri anlatacak kimsem olmuyor. hayallerimi yeniden kurmam gerekiyor ama tek basına olmuyor vs vs.. Değişiyor. Eskiden spor yapardım düzenli artık içimden gelmiyor mesela. Hırsımı çikolatalardan alıyorum. Fazlasıyla vücuduma eklenen kilolarım var. her sabah uyanınca diyete baslıcaaam, spora gidiiceeaam diyip amaan yarın olsun ya diye erteliyorum. İçim kırık çünkü halim yok nefes almaya. Ama buna rağmen geziyorum, gülüyorum, yiyorum, içiyorum, dolaşıyorum. Dışardan bakınca mutluyum. Hatta 'aaa çok iyi atlatmış kız çok mutlu' diyor insanlar. Aslında iyiyim de. Bir yerden sonra inanıyorsun oynadığın oyuna diyecegim ama pek oyun gibi de değil. ben hayatımı nadasa aldım diyorum daha cok. Mesela insanlara tahammülüm yok demeyim de artık bana yanlıs yapan insanlara tahammulum yok. Affetmiyorum kimseyi. Yol veriyorum gidiyor. Ama gerçekten dönüp 3 ay önceki hayatıma bakınca her gün ağlamıyorum. Beni üzen insanlar yok artık. Kendimi değersiz hissettirmiyor kimse aksine cevremedeki herkes el üstünde tutuyor. O varken ki kadar üzülmüyorum. Bir eksiklik var evet ama bu varlığı kadar acı vermiyor. Çünkü vardı ama beni üzmelerine izin veriyordu ve bunu izlemek ölüm gibiydi. Hatta aacaba sevmiyormuy muşum ben ya neden hiç üzülmedim? bile dedim kendi kendime. Zamanla üzülürüm, kahrolurum bilemem ama inanıyorum. Hayat bir kapıyı kapadıysa birini açacak. Belki ben sevemem kimseyi ,güvenemem bilemem. Ama güzel günlere inancımı kaybetmedim. Bekliyorum. Güzel günlere yürüyecek hale geldiğimde koşacağım bile.
Hiç konuşmadım onunla. İyi ki de konusmadım. Sildim her yerden zaten. Ben de çok güzel sevdim, çok güzel sevildim. Ama daha güzel sevebilirdi. Adam olup sevgisine sahip çıkabilirdi. Di'li geçmiş zamanda kalmak yerine şimdiki zamanım da olabilirdi. Ama karakteri, fikirleri kendisine ait olabilirdi annesine değil de. Yani hala seviyor mudur bilmem seviyordur belki hiç umrumda değil biliyor musun? İsterse acıdan ölsün, isterse en güzel o sevsin. Artık çok geç. Ki ben artık öyle bir sevgiye inanmıyorum. Ha ben de avcumun içi gibi biliyorum. Şimdi çıkıp gelse nasıl bakar, ne der hepsini biliyorum. Ama işte artık önemini yitiriyor bir şeyler. Arkana bakarak ilerleyemezsin ondan bu takılıp düşmelerin. Ben affetmeye bile gerek duymayacak kadar iyi tanıyorum o adamı. Neyi niye yaptıgını sormama bile gerek olmayacak kadar iyi biliyorum. Hala kimseye tek kötü söz söyletttirmem onun için özü iyi bi insan biliyorum. Ama adam değilmiş bunu da kabullendim.

iddaa ediyorum seni en iyi ben anlarım. Çünkü ben yaşadım. Senin yaşadığın ne varsa yaşadım. Ama kader diyip yürümeyi öğrendim. Eskiden zorlardım ölesiye. Bırakıverdim. öylesi daha rahat.

Konunuzu yaklaşık 1 yıldır takip ediyorum açıkçası en sonokuduklarıma çok üzüldüm. Çünkü bir arpa boyu yol almamışsınız.

Bir tek siz hayal kurmuyorsunuz. Siz flört etmiyorsunuz. Bende eşimle 10 sene flört ettim. Birçok hayalim vardı. Sonuç olarak 10 sene içinde bir evlilik teklifi almadım, düğünden sonra bir yere çay içmeye gitmemize bile izin vermediler. Balayına gidecektik maddiyat yüzünden iptal ettik. Bana verilen hiçbir söz tutulmadı. Düğün bitene kadar yüzüme bile bakmadılar. Oturduğum evi ailem verdi onu bile sorun ettiler. Düğün sabahı hemen tel açtılar gelin el öpmeye diye. 3. Gün başka bir bahaneyle eşimi çağırdılar. Evliliğimin ilk senesi kocamın anasının evinden gelmesini beklemekle geçti. Sofra hazırlıyorum bir tel geliyor hemen gel diye saçma sapan bahaneyle eşim gidiyor 5-6 saat sonra yatmaya geliyordu. Sofra hala ortada bekliyor. İşin garip tarafı eşimin ailesi beni hiç istememezlik yapmadı hep sevdiğini söyledi.

Düğün de yaşadığım stresler yüzünden vajinismus oldum. 21 ay da böyle geçti. Psikolojik tedavi gördüm. 2 aylık evliyken çocuk muhabbeti yapmaya başladılar. Allah a şükür tedavi sonuç verdi hemen hamile kaldım kv dem 2 gün sonra saçma sapan bir nedenden evi terketti. 2 hafta sonra eve döndü.

Evimden çıkmayan insanlar arayıp sormadı. Açım yemek yapamıyorum dedim. Yapacak birşey yok doğumdan sonra gelirim dedi. Şimdi hergün tel açıyor çok özlemiş çocuğu.

İlk evlendigim aylarda sinirden ellerim titriyormuş farkında bile değildim etrafimdakiler söylüyordu.

Çok kez keşke nişan atsaydım diye düşündüm. Giden 10 sene olsun çok mu önemli. Hangi hayalim gerçek oldu?

Kendinize acımayın artık. Eski sevgiliniz sizi sevseydi nişan Arefe sinde sizi bırakmazdı. Sürekli suçu annesinde arıyorsunuz. Anne olarak gelin adayını kendi seçmek isteyebilir arkanızda durması gereken sevgilinizdi.

Sürekli mesajlarla taciz ediyorsunuz. Açıkçası biri bana böyle yapsa Allah kurtarmış bizi diye düşünürdüm.

Eski Sevgilin bir gün yeni birini bulunca artık ölüyorum desende gelmeyecek yanına, o gün gelmeden sen bırak artık ve önüne bak.

bazı şeyleri çok açık yazamayacağım kusura bakmayın. hem uygun değil hem yasak.
gerçekten anlatamayacağım şeyler oldu. ama şöyle özet geçeyim ve bu konu üzerinde de çok konuşulmasın.
eski mesajları kurcaladım, tarihlere falan baktım.
belli bi tarihten sonra her şey boka sarıyor. birdenbire kavga etmeye başlıyoruz.
aynı tarihlerde ailesi birdenbire düğün muhabbeti açıyor.
yine aynı tarihlerde ikimizde de mide ve bağırsak sorunları, yorgunluk, halsizlik başlıyor. ani kilo kaybı var. ikimizde de.
ben dedim. askerden gelen adam aynı adam değil dedim. benim tepkilerim de normal değil dedim.
bi şey var.

Malum durum mu diyosun?
Bi o konusulmadi zaten.

çünkü konduramadık. allah cehennemine bile almasın.
ve evet, bize kıydılar.

pigme pofuduk .!.:

bazı şeyleri çok açık yazamayacağım kusura bakmayın. hem uygun değil hem yasak.
gerçekten anlatamayacağım şeyler oldu. ama şöyle özet geçeyim ve bu konu üzerinde de çok konuşulmasın.
eski mesajları kurcaladım, tarihlere falan baktım.
belli bi tarihten sonra her şey boka sarıyor. birdenbire kavga etmeye başlıyoruz.
aynı tarihlerde ailesi birdenbire düğün muhabbeti açıyor.
yine aynı tarihlerde ikimizde de mide ve bağırsak sorunları, yorgunluk, halsizlik başlıyor. ani kilo kaybı var. ikimizde de.
ben dedim. askerden gelen adam aynı adam değil dedim. benim tepkilerim de normal değil dedim.
bi şey var.

Genişletmek için tıkla...

Ne olmuş? Şu yasak dini şeyleri mi diyorsun?

bilemem. günah alamam. ama bakınca...

sadece, bizim aramızdaki sorunların başlangıcı, mide bağırsak sıkıntıları, sürekli yorgunluk ve uyku hali, unutkanlık, kilo kaybı... hepsi denk geliyor.
ilaçların fayda etmemesi, tıbbi olarak teşhis konamaması...

Bilemiyorum. Bi suclu arama cabasi gibi hissettim ama olaylari birebir yasayanda sensin. Ne desem tahminden oteye gitmez.
Bu antidepresanlar hemen etki etmiyolar malesef. Belirli bir sure en az 6 ay sanirim duzenli olarak kullanmak gerekiyo. Sonra yavas yavas dozu azaltarak birakiyosun falan. Annrmden biliyorum biraz. İsin psikolojik boyutunda gerekli tedavin tam yapilmadi seninde. (arada ilaci birakmis olmana istinaden yaziyorum)
İsin psikolojik olma kismini ekarte etmemek lazim henuz..
Diger sikintilarda psikolojik baskidan jaynakli olabilir.
Umarim oyle bisey yoktur.

ikimizde birden aynı anda aynı sıkıntılar başladığı ve devam etmekte olduğu için...
antidepresanı hazirandan marta kadar aralıksız kullandım.

ya hani ne desem kuruyor diyeceksiniz de...

bilmiyorum.

Duyulmadik sey olmaz eger oyleyse. Ne biliyim insanin konduracagi bisey degil.
Ama bu kadar gozleri kararmissa da iyi kurtulmussun derim sadece..

sabah öğürüyordum, şehzadenin geçen ne yesem kusuyorum dediği geldi aklıma.
baktım bulaşık yıkamaya bile mecalim yok, şehzadenin sürekli erkenden yorgunum diye uyuması geldi.
bağırsak problemimi zaten biliyorsunuz, ilaçla tedavi edemedik onu, şehzadenin sürekli saatlerce tuvalette kalması geldi.
sonra mesajları açtım geri gittim. sağlık sıkıntıları bizim problemlerimizle aynı tarihlerde başlıyor.

ozaman otur 315 defa ayetel kursi oku hergün üc gün boyunca.. eger varsa öyle bir durum zaten cözülür.
ama sanmiyorum öyle birseyin oldugunu canim yahu... komiklesiyorsun gittikce cunki hala baska sebepler ariyorsun herseyin altinda.
hem öyle birsey cidden varsa yine kader dir..sonucta Allah izin vermedikten sonra bir yaprak bile kipirdamaz degil mi?

iyilesme sürecini erteliyorsun zaman akip gidiyor.. simdi böyle düsünerek ileride yine birleseceginize dair umut edersin sen veya oturur nefret kusmaya kin tutmaya icini zehirlemeye devam edersin. olan sadece sana oluyor. kendi kendine kötülük yapiyorsun.

böyle birseyin oldugunu düsünerek zaten suan butun iyilesme yollarini kapatmis oldun. mantigini kenara attin resmen.

Öyle bir şey yapacak olsalar en başta hiç istemeye bile gelmeden yapıp olayı uğraşmadan çözmezler miydi?