9 yıllık ilişkim 2 ayda nasıl bitti !



Ben taziyeye gitmenizle ilgili bir şey söylemedim zaten, o kısmı yanlış anladınız sanırım.

Ama adam ve ailesi zaten haksızken, mahcup olması gerekirken size küsüyor, ailesi bir şeyler bekliyor vs.

Mesela bana demişsiniz ki, orada görseniz büyükleriyle ne biçim konuşuyor, terbiyesizce derdiniz.

Benim böyle bir şey demem mümkün değil. Neden mümkün değil biliyor musunuz? Kafa yapım buna uygun değil. Büyüklerle 10 kat özenli konuşulması gerektiğini de düşünmüyorum, 90 yaşında biri öldü diye kimsenin hatasına 2 3 cümle (sizin hesap sorma benim ise yakınma dediğim şeyden) sonra sünger çekilmesine de asla anlam veremiyorum.

Aşağı yukarı aynı düşünüyoruz diyorsunuz o halde aynı düşündüğünüz kişiler tarafından nasıl göründüğünüzü yazayım ben size.

Benim arkadaşım olsanız gerçek hayatta sizin evlenmek için her şeyi yaptığınızı düşünürdüm bu adamla.

Adam şu durumda küsmüş, küser o diyorsunuz. Zaten böyle durumlarda benimle hiç konuşmuyor, neredeyse eziyordu bir kere beni, güya görmedi diyorsunuz.

Alt metinleriniz o kadar ürkütüyor ki beni. Mesela sözlümken telefonlarımı açamıyordun diyorsunuz adama. Hiçbir durumda ama hiçbir durumda telefonlarınızı düzenli açamaması da, sizinle görüşememesi de mümkün değil. Açmamış, görüşmemiş çünkü istememiş.


9 yıldır beraber olmanız çok normal bu durumda.

Herkes haksızlığa olur öyle, dese zaten 1000 yıl da beraber olur birileriyle.

Biri gelmiş sen utanılacak bir şey yapmadın demiş, lütfetmiş. Hatalı olana teselli amacıyla denir bu genelde. Yoksa utanma falan ne alaka? Haklı insanın utanma ihtimalini kim düşünür? Tam tersi seni tok geldin diye yerin dibine soktular, onlar utansın demesi lazım.

Onlar sizin onları istemediğinizi düşünüyormuş diyorsunuz. Yahu size açık açık istemiyoruz dediler zaten, bunu nasıl anlamıyorsunuz?

İstememe şansı olan da onlar, dile getiren de onlar.

Elbette size bak canım bizim eve tok gelemezsin oğlumla da evlenemezsin demezler. Ne bekliyordunuz ki? Gerçeklerden çok uzaksınız. Tabi ki istemiyorsun sandık bizi, ondan öyle yaptık diyecekler. Ya ne diyeceklerdi?
 

konunun bir yerinde "babaannesiyle anneannesini kaybettiğinde de böyle yapmıştı" diye nedenlerini açıklamıştım, siz tekrar kaçıp küsmesini sorunca okumadığınızı varsaydım. herkes farklı tepki verir yani.
 

eger gercekten haddinizi aşacak bir tavrınız olduysa ve kimse uyarmıyorsa şahsen yine bunu sıkıntılı görürüm.
ancak öyle bir durum oldugunu sanmıyorum zaten.

anlattıklarınız her seyi sizin konusarak halletmenizi bekleyen ve kendisinin özne oldugu evlilik, aile, eş ilişkilerinde dahi seyirci kalmayı bekleyen biri oldugunu düşündürüyor.
böyle bir durumda bize aktardıgınız konuşmalarınıza zaten "sert" deme hakkı da kalmıyor ki.

evet, sizin aileyle iyi ilişkiler kurmanız ve yanlış anlamalara sebebiyet vermemeye özen göstermeniz gerekir.
keza bu durum onlar icin de gecerli olmalıydı.
fakat sürekli unuttugunuz/görmezden geldiginiz nokta şu ki cok iyi anlaştıgınız eş adayınız sorunları sizin çözmenizi bekliyor, sorumluluk almıyor.

küsecek kadar önemli ve gerekli gordugu bir durum icin ilk gün aramak, haber vermek yerine yerine kabuguna cekilmesi, sonrasında "annemi arasan iyi olur" demek yerine kendi kendine bekleyip daha sonra geç kaldın diyip küsmesi vs. bunlar bile aynı sorunun farklı yansımaları. neden görmek istemiyorsunuz anlamıyorum.

eger biriyle konusacaksanız yerinizde olsam bu kisi mustakbel kayınvalidemden önce eş adayım olurdu.
 
Sözlünüzün canı sıkkın olduğunda yalnız olmak istemesini anlayabiliyorum. Daha doğrusu sizin tavrınızı anlayabiliyorum çünkü benim eşimde aynen böyle yapıyor.
Eşim sanırım onu yıkılmış bi halde görmemi istemediği için yapıyor. O sinirle üzüntüyle beni kırmaktan korkuyor. Anlamam zor oldu bunu ama onunda huyu bu. Bi insandan mükemmel olmasını beklemek saçma zten.
Bence çok büyütülcek bi durum değil.

Aynı şekilde annemi niye aramadın serzenişidr bana çok tanıdık. Sıradan bi vakit olsa büyütülcek bi dırum olabilir. Ama ortada bi vefat varken bunun üzerinde durmak bencilce olabilir...
 

O kadar doğru ki son cümleniz.

Aile bunları neden yapabiliyor?

Oğulları kendilerinden vazgeçmez ama konu sahibinden geçer, biliyorlar da ondan. Hatta vazgeçmesi gerekmese bile onlara ses çıkaramayacağını biliyorlar.

Yaptıkları her şeyin sorumlusu konu sahibinin sevgilisi aslında. Aile bir gram çekinse, 10da birini yapamazlar yaptıklarının.

Aile de kesinlikle herkese böyle davranmıyordur. Mesela makam/mevki/çıkar ilişkisi olunca da kayınvalide salaksın der mi birine? Korkar ve demez.

Ama konu sahibine der çünkü oğlunu çok iyi tanıyor.
 
Ayy nasıl doğru yazmışsınız ama konu
 


ben taziye için söylediğinizi sandım, epey yanlış anlama olmuş, kusura bakmayın.

benim demeye çalıştığım şey, şu sıralar çok sık gitmemi beklerler, giderim, gözlemlemiş de olurum.
sanırım burda bi sıkıntı yok.

adamın küsmesine gelince, acısı olduğunda bi insan yalnız kalmak isteyebilir, bence bunda bi yanlış yok. "artık sözlünüm, benden bu şekilde kaçamazsın, zor gününde yanında istemiyorsan neden sözlendik biz?" dediğimde, "sana kırgınım ben" dedi. bahane buldu. az önce de "bu ara geçiş dönemi, az kaldı" dedi mesela. huyunu biliyorum, sadece bu sefer zorladığım için küsmeyi bahane etti. yani ben orda sıkıntı görmüyorum. bizim sıkıntılarımızla ilgisi yok. her şey yolunda olsa da öyle davranırdı. saygı göstermek lazım diye düşünüyorum.

bakın o kısım yanlış anlaşılmasın, ben ailesiyle konuşurken herhangi bi terbiyesizlik yaptığımı düşünmüyorum, az bile yaptığımı söyledim. sünger çekmiyorum şu an, sadece erteliyorum. empati yapmam çok da mümkün değil ama aynı durumda ben olsam ve onlar benim acımda böyle bi konu yüzünden bi şey dese bi şey yapsa ben çok ağırlarına gidecek cevaplar veririm. her şeyin sırası var. haklı olduğum yerler çok var, hepsi konuşulacak. "her şey düzeldi" demiyorum ki. şu an acıları var sadece. hepsini konuşacağım ama şimdi sırası değil.

hafta sonu için söyleyeyim, cuma günü ordaki durumu gözümle gördüm. evet telefonumu açmadı, görmemiştir, uygun değildir, açamamıştır. bi şey diyemem ona, ama mesaj attı. hiç ulaşamamış değilim. sadece evdeki durum telefonla konuşmaya uygun olmayabilir, ki değildi de. o açamadığı için annesini de aramadığımı söyledim.

haksızlığa "olur öyle" demek değil de bu, bana bencillik gibi geliyor. size göre haksızlığa olur öyle demek olabilir, başkasına göre kendi haklarından feragat etmek olabilir ama bana bencillik gibi geliyor. insanlar cenaze beklerken "ben nolucam, biz konuşmayacak mıyız, sen neden ben aradığımda açmıyorsun, niye buluşamıyoruz biz" demek bana yanlış geliyor.

"sen utanılacak bi şey yapmadın" lafının alt metnini ben mi farklı anladım bilmiyorum. "utanılacak olanı onlar yaptı" olarak algıladım ben. arkasından "sen gel" dedi çünkü. "bırak onlar utansın, onlar yanlış yaptı diye sen niye ayağını çekiyorsun, "gelmesin" demiş yanlış yapmış, yemek yiyip geldiysen nolmuş, sen niye gelmiyorsun" şeklinde anladım çünkü konuşma o yöndeydi. bunların çoğunu da dedi. belki ben de hatalı olabilirim yazarken konuşmanın başını sonunu yazmadım.

ya adam evi reddettim diye hakaret olarak algılamış. ben tevazu gösterdikçe, bazı şeyleri istemedikçe onlar üstlerine düşeni yapmalarına izin vermiyorum olarak algılamışlar. adam bana ev vermek zorunda değil bence, oğluna ev de veremiyorsa o ne biçim baba ona göre.

ben gittim kırıldığımı söyledim. yanlış yaptıklarını söyledim. bundan sonrasına bakmam gerekmiyor mu? aynı davranışlar hala devam ediyorsa o zaman çekip gitmem gerekmiyor mu? tekrar denenmeyecek kadar kötü mü durum?

ya da bilmiyorum acaba ben mi çok yanlış düşünüyorum. insanlar hata yaparlar, yapmalılar da zaten bence çünkü insan olmanın gereği o. herkes mükemmel olsa hayatın bi anlamı olmazdı, adına "sınav" demezdik. önemli olan, hatasından haberdar edilen insanın aynı hatayı tekrarlayıp tekrarlamadığı değil mi?
 

bu noktaya gelmemiş olsa da aileyle yüzleşmekten çekinen, sorunları böyle çözmeye alışık olmayan birini yakınen tanıyorum.
ustelik kayınvalide adayım ile konuda gecen ailenin tavırları birbirine çok uzak.
buna ragmen rahatsız oldugum bircok konu vardı...
ileride aileler tanıstıgında herhangi bir sorun oldugu an "anne, baba sizi ararlarsa gerekli cevabı verirsiniz" diyip tüm köprüleri yakacagımı bildigim icin simdiden bazı seyleri düzeltmek icin ugrastım.
bunun karsılıgında erkek arkadasım oyle degisti ki... dolayısıyla ailesi aynen sizin yazdıgınız gibi kendisine ve bana karşı gerek degismek zorunda kaldı.
evlatlıktan red mi olacak sonunda? evet, gerekirse bunu da göze alabilmeli bence.
yanlış anlasılmasın, aileyi silip silmeme veya sevgilinin peşinden koşup kosmama degil mesele.
kendi hayatındaki istekler icin mücadele etmek, ikna edemedigi noktada cocukca mızırdanmalar degil yetiskin bir insan gibi hayatına iliskin kararlar alıp bunları uygulamaya calısmak ile ilgili.

yoksa ayse onu demis, fatma böyle davranmıs hic umursamam.
ayrıca kayınvalidem de istemiyor ise bunu ogluyla paylasabilir, son derece dogal.
fakat bu kelime bana gelmemeli,
yüzüme söylemenin ise bedelleri olacagını herkes bilmeli.
 

Son cümleleriniz çok doğru.

Hata yapmayan kimse yoktur.

Ama insanın karakterini hangi konuda hata yaptığı gösterir.

Size sahip çıkamayan insan hata yapmıyordur, ya da en yapılmaması gereken konuda yapıyordur.

Ben size neden bu kadar çok tepki aldığınızı söyleyeyim, diğer konuda da gördüm tavrınızı çünkü.

Aileyi ve ilişkinizi pespembe yansıtmaya başladınız. Gerçekten hoş durmuyor. 100 sayfa var, okunabiliyor burada. Okuma yazması olan herkes pembeye yakın bile olmadığını görebiliyor.

Ama şu konuda çok iyiler, bu konuda çok daha iyiler'i çok vurgulamaya başladınız.

Bana göre sebebi kendinizi ikna etmeye çalışmanız ama fark etmez. Bu sebeple göze batıyor yazdıklarınız.

Tutup evet ne olacağını bilmiyorum, yaptıkları hataları da umursamıyorum, sevgilimi seviyorum yazsanız kimse tepki vermezdi.

Ama çok iyiler, harikalar şu konuda, muhteşemdi yazdığınızda göze batıyor.
 

haklı olduğunuz yerler var, müsaadenizle ben yanlış olanları düzelteyim.

"babam senin davranışlarını yanlış anladığında ben seni yüzgöz etmiyorum, babama açıklamayı ben yapıyorum, çünkü babamın muhatabı da benim seni tanıyan da benim" dediğimde, sevgilim ona da itiraz etti. "bazı şeyleri yanlış anladılarsa ben gelir konuşurum sen neden yapıyorsun" dedi. yani benim karşımda benim ailesiyle olan anlaşmazlıklarımı gidermem ve aynı zamanda kendi ailemle onun arasında tampon olmamı bekleyen bi adam yok ki. "yanlış anlaşılan kimin davranışlarıysa açıklamasını o yapsın, sen de benim yerime yapma" dediği için haksız bulamıyorum bu konuda.

küsmesi dediğim gibi, benim "biz sözlüyüz sen benden kaçamazsın" dememe cevaben, yalnız kalmaya çalışan adamın bahane bulması gibi bi şey. ben "peki" deyip üstelemesem sorun olacak bi durum değil. konuşmaya başladı zaten, yavaş yavaş geçiyor.

cenazeyi haber vermemesine evet ben de alınmıştım. ama ne bileyim, dedim ya empati yapamıyorum. "ben kendimde değildim" diyor, ki değilmiş zaten. çok detay vermek de istemiyorum bu konuyla ilgili, adam kısaca "memlekete nasıl vardığımızı bilmiyorum, öncesini hatırlamıyorum" diyor. benim aradığımı da hatırlamıyor. çok sorup tekrar deşmek istemedim ama benim anladığım kadarıyla sakinleştirici falan yapılmış.

sözlümü sorunun dışında tutmuyorum, ama dediğim gibi, ben normal davranıyorum annesi yanlış buluyor, annesi normal davranıyor ben yanlış buluyorum.

sözlümle konuşmam gerektiğini de biliyorum.
 

mesajınıza katılıyorum.

ama bi şey ilave etmek istiyorum.

bence "beni kırmaktan korkuyor" değil de, zaten güçlü olmadığı, güçlü gibi durduğu, öyle yapmakta zorlandığı bi zamanda benim ilgimin, yakınlığımın veya şefkatinin onu dağıtmasından korkuyor.
 

haklı olabilirsiniz bi şey diyemiyorum.
dedim ya, konuşmamız lazım.

ama bana bu saatten sonra öyle olmaz artık gibi geliyor.
 
haklı olabilirsiniz bi şey diyemiyorum.
dedim ya, konuşmamız lazım.

ama bana bu saatten sonra öyle olmaz artık gibi geliyor.

Ya mesela 6 yıldır hasta ve öleceği bilinen 90 yaşında biri için sakinleştirici yiyen torun falan da gerçeklerden uzak geliyor. Bu ailede hiç anlayamadığım şeyler var.

Hassas bir konuya acımasız yorum yaptığımı düşünenler varsa üzgünüm. Ben pek duygusal yönü ağır basan veya öyle şeyler yazan biri değilim ne yazık ki.
 


belki ben kotu dusunuyorumdur ama, genel olarak erkekler bu kadar ince dusunmezler.
Yani bu kizin sefkatiyle dagilirim aman aman.

cani istemiyordur o zaman senle konusmak o kadar.
Cunku erkekler zaten canlari sIkkin olunca konusmazlar.
Yoksa senin sefkatine o sirada cok deyer verdigi icin deyildir.
Bence aklina bile gelmiyordur.
 

yok bence haklisin.
ama eyer bu kadar hassasa pigmenin sozlusu, pigmenin isi zor bence.
 

Hayır acımasız değilsin 87 gün arayla dedemi ve babamı kaybettim dedem 5 senedir kanser hastası idi babam pat diye vefat etti babam vefat ettiğinde 8 aylık hamileydim rahatlıkla söyleyebilirim ki dede daha bizi mi gömecekti
 

sözlü, sevgili, eş bunları pek ayırmıyorum,
insanlar 1ay tanıdıkları kisiyle de nişanlı olabilirler ya da 40 yıl sevgili yaşayabilirler,
aradaki paylasım önemlidir benim için.
dolayısıyla "sözlendik, kaçamazsın" cümlesini de hicbir kosulda dogru bulmam zaten,
en fazla "neden kaçıyorsun" diyerek konusmaya calısırım karsımdaki kisiyle, ya da zamana yayarım, alışmasını saglarım.

fakat kastettigim seyi dogru ifade edemedim mi acaba...?
sevgiliniz icin onemli bir durum var, ya siz bunu biliyor/daha onceden anlamış olacaktınız ve ona göre davranacaktınız ya da o bu konuda size açık olacaktı.
konusmasın etmesin, sonra da küstüm annemi aramadın desin, o nasıl bir tutarsızlık?
üstelik bunun "huy" oldugunu söylüyorsunuz.
fakat madem ki sözlüsünüz, aileler tanıstı, farklı sorumluluklar yüklendiniz; o zaman bu kadar keyfi davranmaya hakkı yok.
onun morali bozuksa, annesinin iki kat bozuk.
annesini önemsiyorsa, size deger veriyorsa, aranızdaki ilişkinin iyi olması onun bu süreçte öncelikleri arasındaysa o vakit buna uygun davransın.
yani size "küstüm" demeye bile hakkı yok, üstelik bunun farkında olmamakla birlikte suclama da yöneltebiliyor...
bence tüm bu anlattıklarınızı kendinizi konudan soyutlayarak tekrar bir gözden gecirin.

muhatabının kim oldugu konusu ise sadece ikili ilişkilerde yasanılan sorunlar ve yanlıs anlamalarla ilgili degil aslında.
daha onceden bununla ilgili sormustum,
eviniz ve odanız icin de bir girerler iki girerler sonra vazgecerler diyordu,
ya vazgecmezlerse?
"ben rahatsız degilim, rahatsız olan sensin, git babama geceliginle ilgili sıkıntını anlat" mı diyecek?
ama anneniz "onlar oyle insanlar degiller" demiş, o yuzden bunu da düsünmeye luzum yok.
peki ya ilerde cocuk soz konusu oldugunda ya da baska bir konu...?
bazı sorunlarda sizin farklı düsündügünüzü kabul edip uzlasma saglanamayacagını bilip tavır koymayı ogrenmesi gerek.
bundan kaçmak icin "muhatap ben oldum, simdi sen oldun"lar ile kafa karıstırmasına luzum yok.
 
Dediğiniz gibi hatalar insanlar için ama sizin yaptığınız gibi bir yanlışın üstüne bile bile gitmek hata değil başka bir şey oluyor. İlle yaşayıp göreceğim diyorsunuz yani bu kadar yanlışı görüp ne şanslıyım demek yerine ille ellerinde oyuncak olup bi dokuz sene sonra Vazgeçeceksiniz yani. 180 derece döndünüz farkında mısınız? Sizinle aynı düşünen bir insan evladı yok bunun da farkında mısınız? Ve hala sözlüm benim onlara yanlış gelen hareketlerimi benim düzeltmem gerektiğini söylüyor diyorsunuz. Ve bu komik bahanelere inanıyorsunuz. Heralde evet yavrum seni istemiyoruz mallar bölünmesin deseler de inanmazdınız bu sefer. Ben bir kızın bu kadar kendini ezdirmesine ailesinin de buna izin vermesine inanamıyorum. Köprüyü geçene kadar bütün bunlar ve de.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…