sözlü, sevgili, eş bunları pek ayırmıyorum,
insanlar 1ay tanıdıkları kisiyle de nişanlı olabilirler ya da 40 yıl sevgili yaşayabilirler,
aradaki paylasım önemlidir benim için.
dolayısıyla "sözlendik, kaçamazsın" cümlesini de hicbir kosulda dogru bulmam zaten,
en fazla "neden kaçıyorsun" diyerek konusmaya calısırım karsımdaki kisiyle, ya da zamana yayarım, alışmasını saglarım.
fakat kastettigim seyi dogru ifade edemedim mi acaba...?
sevgiliniz icin onemli bir durum var, ya siz bunu biliyor/daha onceden anlamış olacaktınız ve ona göre davranacaktınız ya da o bu konuda size açık olacaktı.
konusmasın etmesin, sonra da küstüm annemi aramadın desin, o nasıl bir tutarsızlık?
üstelik bunun "huy" oldugunu söylüyorsunuz.
fakat madem ki sözlüsünüz, aileler tanıstı, farklı sorumluluklar yüklendiniz; o zaman bu kadar keyfi davranmaya hakkı yok.
onun morali bozuksa, annesinin iki kat bozuk.
annesini önemsiyorsa, size deger veriyorsa, aranızdaki ilişkinin iyi olması onun bu süreçte öncelikleri arasındaysa o vakit buna uygun davransın.
yani size "küstüm" demeye bile hakkı yok, üstelik bunun farkında olmamakla birlikte suclama da yöneltebiliyor...
bence tüm bu anlattıklarınızı kendinizi konudan soyutlayarak tekrar bir gözden gecirin.
muhatabının kim oldugu konusu ise sadece ikili ilişkilerde yasanılan sorunlar ve yanlıs anlamalarla ilgili degil aslında.
daha onceden bununla ilgili sormustum,
eviniz ve odanız icin de bir girerler iki girerler sonra vazgecerler diyordu,
ya vazgecmezlerse?
"ben rahatsız degilim, rahatsız olan sensin, git babama geceliginle ilgili sıkıntını anlat" mı diyecek?
ama anneniz "onlar oyle insanlar degiller" demiş, o yuzden bunu da düsünmeye luzum yok.
peki ya ilerde cocuk soz konusu oldugunda ya da baska bir konu...?
bazı sorunlarda sizin farklı düsündügünüzü kabul edip uzlasma saglanamayacagını bilip tavır koymayı ogrenmesi gerek.
bundan kaçmak icin "muhatap ben oldum, simdi sen oldun"lar ile kafa karıstırmasına luzum yok.