- Konu Sahibi elifzeynep2012
- #1.421
sabah yine onun telefonunun sesiyle uyandım bütün gün aradı en sonunda da telefonu kapadım, pişmanlık duymuyor ve asla duymayacak, hatta hala vicdanını rahatlatmak için beni kullanma tüm suçu bana atma derdinde neyse ki bunu görebiliyorum artık. açmamam büyük bir gelişme benim için çok zayıftım çünkü ona karşı ama darmadağın etti bir gecede yine beni neyse bu da geçer, en zor zamanları atlattık değil mi :) bugün sahaf festivali vardı bütün gün kitaplar arasındaydım çok iyi geldi, kendimi bile unutmuşum, neleri severdim neler yapardım vs. özgürleştiğimi hissediyorum acıma rağmen. dışarı çıkmak, bazen o kalabalığa karışmak bile iyi geliyor... şu eve dönünce boşluk hissi de geçse ve o sızı da azalsa o zaman atlattık diyebileceğiz sanırım.
tatlım ben de tam seni gördüm altta ve yazacaktım atlantis sen nasıl oldun diye...sen benden önce davranmışsın..
insan yapamam edememe dediklerini öyle bir yapıyor ki...ama bu çok normal hatta yapmamak anormal.düşünsene elin yansa sobaya dokunur musun?elini hemen çekersin canın acıyacak diye...madem kalbimiz acıyor,tabiki bunun önlemini alacağız :)))
sen sabretmeye devam et...Rabbim elbet bunların bir karşılığını verecektir...

sahaf dedin bitirdin beni...bayılırım sahafları gezmeye!!! kitap kokusuna bayılırım zaten ama bir de o kitap eski ise...acaba kimler okudu diye de düşünürüm...kendimi kaybettiğim iki yer var.birisi kozmetik ürünler satılan dükkanlar diğeri kitapçılar :))))