Merhaba kızlar :) Soğuk olsa da açık, pırıl pırıl bir hava var dışarıda. Alsınd aböyle bir havayı ziyan etmek istemedim ama bir program yapamadım kendime.. Bir arkdaşımı aradım sabah, işi varmış. Salı Pazarı'na gitsem mi diye düşündüm, üşendim. (Karnım ağrıyor hala hafif) Oğlum okuldna uyuyarak gelince zaten elim kolum bağlandı. Onu yatağına yatırdım Beyza aradı, "yemek yiyelim mi öğlen?" diye... Yaarım saat önce arasaydı, oğlanın servisi onu annemlere bırakırdı ama geçmiş olsun tabii. Evdeyim yani gene. Bu öğleden sonrayı farklı iş fikirleri için internette biraz gezinmek istiyorum. Boş boş oturmaktan sıkılıyorum 
Yakında oğlum tam gün programına geçecek, iyice sıkılacağım...
Neyse ki dün normal saatte uyudum, sabah da yürüyüşümü yaptım günlük rutinimi ucundan yakaladım
Umarım bu ara bana dediğin gibi bir şevk verir. Şimdilik o denli güçlü bir istek duymuyorum, bir ara motivasyonum süperdi, daha küçük kıyafelere girdikçe, "bu bana asla olmaz" diye düşündüğüm parçaları deneyip olduğunu gördükçe şevkim artıyordu. Kendimi uzun topuklu ayakkabılarla, dar bir kot ve deri ceketle 38 beden hayal ediyordum. Bu hayale de gittikçe yaklaşıyormuşum gibi geliyordu. Ne olduysa o hayal oldukça uzağa gitti, gözümde önemini de kaybetti bir nebze. Son dönemlerde azar azar da kilo aldım, 72'li rakamları görmüşken 77 oldum yeniden 40-42 arasındayken şimdi 44'e ancak sığıyorum.
İşin şimdiki evine yakın olacaksa kv bakmasından başka bi seçeneğin yok demektir. Ama işin de annenlere uzak olmayan bir yerde olursa eşini en azından orta noktada bir yere taşınmaya razı edebilirsin belki? Çünkü bebek bakmak gerçekten zor ve ağır bir iş. Gönülsüz yapılacak bir şey de değil. Kayınvalideyi de buna zorlamak bir şeyleri düzeltmez. Şartlar başka türlüsüne el vermiyorsa tatlı dille en azından birkaç aylık geçiş süresince size destek vermesini istersiniz, sonra da başka bir çözüm düşünürsünüz.
...
Asu, Leslie ile barıştın demek, çok sevindim. Ben de epey ihmal ettiğim yürüyüşüme başladım Sen 30 kiloyu halletmişsin, kalan 10 kiloyu haydi haydi halledersin
Yakında oğlum tam gün programına geçecek, iyice sıkılacağım...Neyse ki dün normal saatte uyudum, sabah da yürüyüşümü yaptım günlük rutinimi ucundan yakaladım
Esracığım gözün aydın. Ne kadar söylesek de sen endişe ediyordun farkındayım :) Çok sevindim sonuçların temiz çıkmasına.
Umarım bu ara bana dediğin gibi bir şevk verir. Şimdilik o denli güçlü bir istek duymuyorum, bir ara motivasyonum süperdi, daha küçük kıyafelere girdikçe, "bu bana asla olmaz" diye düşündüğüm parçaları deneyip olduğunu gördükçe şevkim artıyordu. Kendimi uzun topuklu ayakkabılarla, dar bir kot ve deri ceketle 38 beden hayal ediyordum. Bu hayale de gittikçe yaklaşıyormuşum gibi geliyordu. Ne olduysa o hayal oldukça uzağa gitti, gözümde önemini de kaybetti bir nebze. Son dönemlerde azar azar da kilo aldım, 72'li rakamları görmüşken 77 oldum yeniden
40-42 arasındayken şimdi 44'e ancak sığıyorum. Umarım tanıdığınız çalışma saatleri uygun, rahat bir iş ayarlayabilir. Böylece sen de bebeğinle daha fazla vakit geçirebilirsin. Zor bir durum gerçekten ama çalışmak sana iyi gelecektir diye düşünüyorum ben de. Elbette aklın oğlunda kalır ama diğer yandan kendi işin, gelirin olması da özgüvenini artırır, enerjini yükseltir. Sen de daha enerjik ve mutlu bir şekilde oğluna koşarsın her gün.selam kızlar
geçmişi okudum geldim şimdi kendi derdimi yazmakta sıra aslında dert sayılmaz ama neyse ben başlayım
buğün babam işçi bulma kurumunda müdür olan arkadaşının yanına gitti bana uygun bi iş ayarlaması için adam yarın gelsin halledelim demiş neyse iyi güzel burası gayet iyi bi haber çünki 2 senedir evdeyim sıpamdan dolayı ondan önce 6 sene iş hayatım oldu çok sıkıldım ev zor geldi bana (kısa kes diyenler var dimi) sonuç olarak kısa bir süre sonra işe başlıcam sanırım ama ben oğluşumu nasıl bırakacam ben onu zor buldum ve doğduğundan beri hep yanındayım nasıl ayrılcam
başka bi sorun eğer işe başlarsam kv bırakmam gerek bende hiç onlara bırakmak istemiyorum (gerçi oda bakmak istemiyo yaşlıymış görseniz beni bile gömer valla) annem biraz uzakta annemlerin yakınına taşınamyıda eşim istemiyo anasından babasından uzak kalamazmış (biz nasıl kalıyosak) şimdi gelin siz şare bulun bu duruma
unutmadan mecbur çalışmam gerekiyo maddi yönden yeni ev aldık tokiden taksitleri başladı babam ödüyo ama mecbur gibi biran önce çalışıp benim ödemeyi elime almam lazım çok uzattım yeter bana bi akııııllll
İşin şimdiki evine yakın olacaksa kv bakmasından başka bi seçeneğin yok demektir. Ama işin de annenlere uzak olmayan bir yerde olursa eşini en azından orta noktada bir yere taşınmaya razı edebilirsin belki? Çünkü bebek bakmak gerçekten zor ve ağır bir iş. Gönülsüz yapılacak bir şey de değil. Kayınvalideyi de buna zorlamak bir şeyleri düzeltmez. Şartlar başka türlüsüne el vermiyorsa tatlı dille en azından birkaç aylık geçiş süresince size destek vermesini istersiniz, sonra da başka bir çözüm düşünürsünüz.
Benim okurken aklımdan geçenleri Esracığım yazmış bile. Öncelikle köftede kal benim fikrimce, tavuğu boşver. Sonra da ya sarmayı ya pilavı değiştirmeyi düşünebilirsin başka bir çeşitle. İkisi de pirinçli çünkü. Pilav yerine ben de püre önerecektim eğer ille sarma olsun deseydin. Ama sarmadan vazgeçmişsin, en mantıklısı da bu bence. Barbunya ile de güzel gittiği için sen gene pilav yap köftenin yanına. Sarma yerine de başka bir çeşit düşün. Salatavari (semizotu, patates salatası vb.) bir çeşit olabilir pek ala.
...
Asu, Leslie ile barıştın demek, çok sevindim. Ben de epey ihmal ettiğim yürüyüşüme başladım
Sen 30 kiloyu halletmişsin, kalan 10 kiloyu haydi haydi halledersin 
Hatta annemin klasik menülerinden Köfte Pilav Püre Barbunya 
