- 20 Aralık 2009
- 886
- 446
- 358
- 56
bende hastalığın etkilerini atamadım hala... bir yorgunluk, bir baş ağrısı...bu tempoda çalışmak zorluyor artık.. nöbetler..uykusuzluk... sürekli bulaşıcı hastalıklara maruz kalmak... acilen işimi değiştirmeliyim...
bir telefon bekliyorum şimdi...
nuhancım..ben 44 yaşındayım.. evlndiğimde 25 yaşında ve 61 kiloydum.. düğünde leğen kemiğim kıyafetin altından belli oluyordu



eşim o sırada mecburi hizmetteydi ben okuyordum.. izmire bir geldiğinde "hadi nişan yapalım" diyip...isteme, söz, nişanı bir geceye sığdırmıştık. ertesi gün de onun yozgattan gelip gitmesinin zor olacağı, benim mezuniyet sonrası tain işleri için nikah yapmamız gerektiği gibi bi sürü bahane bulup hemen nikah işlemlerine başvurmuştuk.. akşamına da nikah kıymıştık





bu yüzden yazın düğün yapmak zorunda kaldık... ben hep düğün gelinlik gibi şeylere çok uzak olan .bunlardan anlamadığım gibi uygulamaktan da hoşlanmayan bi tiptim...
o yüzden gelinliğimin modelini kendim çizdim... sade düz yazlık bir elbisetye benzeyen ama ilginç sırt dekoltesi ile dikkat çeken bir gelinlikti... saçımda dağınık topuz ve sadece küçük beyaz çiçeklerden hoş bir salkım vardı... aslında ben canlı çiçek istemiştim... ama o zamanlar böyle bi alışkanlık yoktu ve karışan anne görümce v.s. kişilerinde hayal güçleri buna uygun değildi..dirsek üstüne çıkan ama parmakları olmayan zarif bir eldivenle tamamlamıştım kıyafetimi.. ayakkabılarım hafif topukluydu.. eşimle aynı boyda olduğumuzdan öyle tercih etmiştim... herkese bi acaip gelmişti bu tarz bir şeyle düğün yapmak... hatta annem kendisine iki kıyafet diktirmiş, biri çok iddialı olunca daha sade olanını tercih etmişti... benden daha dikkat çekici olmamak için..
ama ben çok eğlenmiştim..hala evliliğimden çok mutlıyum.. hala bu adamla evli olduğum için şükrediyorum...
diyeceğim odur ki... ne giydiğin, ne taktığın, ne yaptığın hiç önrmli değil nuhancım...
ne istediğin, ne için çaba sarf ettiğin, nasıl hissettiğin önemli...
canın duvak takmak istiyorsa en ihtişamlısını tak bence... çünkü asıl olan sensin.....düğün senin düğünün.... sen nasıl istiyorsan öyle olmalı...
bir telefon bekliyorum şimdi...
Tamam bu durum aramizda sır kalsın. 3 yillidir nisanlima 44 bedenin üzerinde gelinlik olmaz diyorum..ben 40 yasindayim. hem yasli hem sisman gelin olmak istemedim.... bari yasi düzeltemiyorum zayif gelin olayim dimi?
![]()
ya birde uzman sorusu sorayim... bana duğak olmaz dimi?
nuhancım..ben 44 yaşındayım.. evlndiğimde 25 yaşında ve 61 kiloydum.. düğünde leğen kemiğim kıyafetin altından belli oluyordu











bu yüzden yazın düğün yapmak zorunda kaldık... ben hep düğün gelinlik gibi şeylere çok uzak olan .bunlardan anlamadığım gibi uygulamaktan da hoşlanmayan bi tiptim...
o yüzden gelinliğimin modelini kendim çizdim... sade düz yazlık bir elbisetye benzeyen ama ilginç sırt dekoltesi ile dikkat çeken bir gelinlikti... saçımda dağınık topuz ve sadece küçük beyaz çiçeklerden hoş bir salkım vardı... aslında ben canlı çiçek istemiştim... ama o zamanlar böyle bi alışkanlık yoktu ve karışan anne görümce v.s. kişilerinde hayal güçleri buna uygun değildi..dirsek üstüne çıkan ama parmakları olmayan zarif bir eldivenle tamamlamıştım kıyafetimi.. ayakkabılarım hafif topukluydu.. eşimle aynı boyda olduğumuzdan öyle tercih etmiştim... herkese bi acaip gelmişti bu tarz bir şeyle düğün yapmak... hatta annem kendisine iki kıyafet diktirmiş, biri çok iddialı olunca daha sade olanını tercih etmişti... benden daha dikkat çekici olmamak için..
ama ben çok eğlenmiştim..hala evliliğimden çok mutlıyum.. hala bu adamla evli olduğum için şükrediyorum...
diyeceğim odur ki... ne giydiğin, ne taktığın, ne yaptığın hiç önrmli değil nuhancım...
ne istediğin, ne için çaba sarf ettiğin, nasıl hissettiğin önemli...
canın duvak takmak istiyorsa en ihtişamlısını tak bence... çünkü asıl olan sensin.....düğün senin düğünün.... sen nasıl istiyorsan öyle olmalı...