91/2'ler (Mayıs-Temmuz) Burayaa..

tüm asker yarenleri olarak bu şarkıyı dinliyoruz galiba.Ben de çok sık dinliyorum bu şarkıyı.Eğer gece dinliyorsam da hep ağlıyorum

Bu şarkıyı o gittiğinde facebookda paylaşmıştım.
Bu şarkıda değil çok kıpır kıpır bi şarkıda bile ağlamayı becerebiliyorum artık

 
Bu şarkıyı o gittiğinde facebookda paylaşmıştım.
Bu şarkıda değil çok kıpır kıpır bi şarkıda bile ağlamayı becerebiliyorum artık


ben de o gitmeden önce bu şarkıyı duyup hiç beğenmemiştim.Sonra gitmeden birkaç gün önce bu şarkıyı çok sevdim dedi.Ben de artık bu şarkıyı her duyduğumda ister istemez duygulanıyorum.Gerçi dediğin doğru çok hareketli bi şarkıda geçen tek kelime bile beni de ağlatmaya yetiyor.Ben gündüz bi şekilde ağlamamayı beceriyorum da gittiğinden beri her gece başımı yastığa koymamla ağlamaya başlamam bir oluyor
 
Okuyun Yarenler.. :)
Alıntı.

Asker Yolu Beklemek Herkese nasip olmuyor. ... Ve insan birkere o kutsal görevi yapan insanı bekliyor. Elbetteki hasretlik zor ama sevgiyide sevgi yapan kıymet bildiren duygudur Özlemek ... Asker Bekliyorsak eğer bu sürecin Zorluklarından değil güzelliklerinden faydanalım... Düşünün ; Askeriniz Sizi ararken hiçbir çıkarı olmadan sadece özlediği , sevdiği için arıyor . Tamamen Masum duygularıyla hani hep şüphe ederiz acaba seviyormu gerçekten diye. İşte bu süreç gerçekten sevdiğini bütün benliğinle anlayabildiğin bir süreçtir. Konuştuğumuz vakit kısa geliyor desekte Sevgimizin Büyüklüğünü anlıyoruz. Sivilde 1 dk geç msj atsa , arkadaşlarıyla buluşsa , çalıştığı zaman msj atamasa bazen büyük tartışmalar , kırılmalara yol açabiliyor . Ama Askerde 5 dk konuşunca mutlu olmayı öğreniyoruz . Aradığımızda tele gelmeyince " İşi var demekki" anlayışını benimsiyoruz . Her Özel günde Birşeyler beklerken Askerde varlığıyla , arayıp kutlamasıyla , Bir tatlı sözüyle mutlu olmayı öğreniyoruz . Ve bunu dünyalara bedel olduğunu anlıyoruz . Kızsakta yarım gün sesini duyamayınca kızmanın anlamsız olduğunu konuşarak halledebilceğimizi yeterki arasın demesini öğreniyoruz. Daha çok bağlanıyoruz . Onsuz planlar yapıp o planların hayalleriyle mutlu olabiliyoruz. Çoğu Askeri Terimleri " Şafak , mehtap , tertip , Kara şimşek " vs... Nedemek bilmek hoşumuza gidiyor. Hayata Başka bir gözle bakmaya sahip oluyoruz. Nöbet tutmak nedemek az-çok hissedip , onunla nöbet tutup uykusuz kalmayı paylaşıyoruz. Duaların Gücüne Teslim oluyoruz .Türkiyenin 4 bir yanından aynı yolu , derdi paylaştığımız insanlarla tanışıyoruz. Çıkarsız dertleşiyoruz .Yardım etmenin paylaşmanın tadına varıyoruz . Bir Nevi Asker Yarenliği Arkadaşlığı kuruyoruz . Yani " 15 ay " uzun ama bitmicek bir zaman değil . ALLAH en güzel şekliyle , can sağlığıyla , mutlulukla bitirmeyi nasip etsin . Sadece bu sürenin tadını çıkarmaya bakmak lazım. Zorlaştırmadan , Hayatımıza olumlu yönlerini sokup ilerde güzel hatırlamak bizim elimizde ..
 

Ağlamak çok iyi geliyor aslında rahatlıyorum.
Biz aynı mahallede oturuyoruz 3 sokak ötemde işlek bir caddedeyiz.
Sürekli camdan dışarı bakıp acaba şimdi köşeyi dönecekmi diyorum.
Bazen birilerini ona benzetip heyecanlanıyorum
Off çok zor..
 
Son düzenleme:

Çok güzel bir yazıymış canım..
İçim rahatladı okurken.
Aslında 16-17 li yaşlarda bir sevgilim olsun asker olsun yolunu bekleyeyim derdim
Bekleyenlere imrenirdim.
Yaş oldu 23 artık biz geçtik onu derken hayatıma biri girdi.
Ve ikimizinde özellikle benim isteğimle askere gitti.
Onu beklemek onun için ağlamak telefon başında aramasını beklemek sesinin duymanın heyecanı herşeyin ayrı bir tadı var..
Birde sağ salim kavuşursak Allah'ın izniyle..
 
tüm asker yarenleri olarak bu şarkıyı dinliyoruz galiba.Ben de çok sık dinliyorum bu şarkıyı.Eğer gece dinliyorsam da hep ağlıyorum

bende uyuyamıyordum gıtmeden once o hep uyuyo bılıyordu sabahlarken radyo dınlıyordum hep denk gelırdı ağlaya ağlaya şişerdim...ardından dinleyince de kötü oluyorum.Ben sensiz olamam diyordum hep ya şimdi rutinlerimi yapmak ağır geliyorr onsuz olmaya çalışmak ağır gelıyor bana
 

artık uyuyabiliyor musun? sabahları kocaman olmuş şişmiş gözlerle uyanıyorum hergun.Uyuyamıyorum.Ağlaya ağlaya müzik dinlerken bazen dalıyorum sonra uyuduğumdan da birşey anlamıyorum saat 3-4 gibi anca uyuyailiyorum.Bütün gün ruh gibi evde dolanıyorum.Bugün gittiğinden beri ilk kez dışarı çıktım.Şehir bomboş geldi bana,anneme de sordum heryer bomboş mu bana mı böyle geliyo diye... Daha önce gittiğimiz yerleri görmek 10 gün önce oturduğumuz yerden geçmek hiç iyi gelmedi bi an önce eve dönmek istedim.Hep evde durayım uyuyup uyanayım ve bu günler geçmiş olsun istiyorum
 

Nerde uyucaksın be canım..Ben zaten uykudan yara problemliyim gitmeden kaç ay önce başladım sabahlamalara hala daha öyle gtmeden işten gelince bıraz uzanıyordum şimdi uzanmıyorum da arar uyuyakalırm diye..İşe gidip geliyorum evde ruh gibiyim zaten üzerimden atamadığım bir ağırlık..Şimdi odamdayım sesli sesli ağlıyorum içimde birikiyor butun gun yutkun yutkun ne berbat bırseyyy....
Çok özledim
 
ben de ilk günlerde yalnız kalamamıştım annem hiç yanımdan ayrılmadı ağlamak istemedim hep yutkuna yutkuna daha kötü oluyor.Geçen günlerde yalnız kaldım ve ilk fırsatta rahat rahat ağladım.Geçici bi rahatlama oluyor sonra yin aynı.Bugün konuştuk orada arkadaş edinebildin mi,sohbet ediyomusunuz diye sordum.Bi arkadaşının sevgilisi bugün beni bi daha arama demiş o kadar üzüldüm ki yazık günah daha gideli kaç gün oldu çocuk çok kötüymüş konuşup dertleşiyoz yoksa insan burda kafayı yer dedi
 

Benim de gittiği gün annem anjiyo oldu hastanede kalcaktı 1 gun benım halımı gorunce dr da onay verınce çıktı yanıma geldi destekçi olmaya çalısıyorlar ama kendide rahatsız diye hep gizlimde tutmaya çalışıyorum o da yük oluyor insana ancak gece rahatça ağlıyorum kendimle kalıyorum. Gündüz de okulda oluyorum çocuklarla ilgileniyorum onlarada yansıtamıyorum yani daha da artıyor acım:2:
Bende konuşuyorum ölürüm ben ona yaaa hep bekliyorum sesini duysam da günün en iyi şeyi olsa diye..Allahım kavuştursun onsuz olamam
 
Kızlar onlar olmadan yaşamak çok zor her zaman yanında olan insanın yokluğuna alışma düşüncesi bile insanı deli ediyor..4,5 ay önce aynı şeyi bende yaşadım hayattan bağını koparmış gibi oluyorsun ama zaman geçiyor ve güçlü olmayı öğreniyorsunuz..
Şunu hiç unutmayın askeriniz sizden destek alıcak her zaman sizin verdiğiniz destek çok önemli onlar için iyi olmaya çalışın.Gün bitmeye ve şafak doğmaya mecbur
 

ben ona karşı hep çok iyiymişim gibi konuşuyorum.Aslında buda beni düşündürüyor.Gayet neşeli konuşunca acaba benim burda çok iyi olduğumu düşünüp kırılır üzülür mü diyorum,gitmeden önce çok ağladım üzdüm onu ama gittikden sonra hiç mutsuz olduğumu hisettirmedim,bilmiyorum işte onun için üzülmediğimi düşünür mü diye korkuyorum
 
hala daha sokağa çıkmak istemiyorum ve sadece işten eve evden işe gidiyorum. Olur da yanlışlıkla bazen çıkmak zorunda kalınca markete fln. elele gezen çiftleri gördükçe içime bir kaya parçası oturuyor kalbimin tam üstüne.... Kıskançlık mı dersiniz ne derdiniz buna bilmiyorum ama çok kötü oluyorum
Şu koca şehirde onu hatırlatmayan, onunla beraber geçmediğim 1 tane bile sokak yok zaten, o da ayrı bir konu
İnsanlarla konuşmaktan bile nefret ediyorum, asosyal oldum, çok ciddiyim, bize kimse gelmesin biz de kimseye gitmeyelim istiyorum...
Sadece sevdiceğimi istiyorum, o kadar...

cnm sen yine de öyle konuşmaya devam et, senin çok üzgün olduğunu anlayıp aklı sende kalacağına, bırak da iyi olduğunu düşünsün...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…