merhaba kızlar abim ve kuzenim 4 yıldır evliler. İlk günden beri yengem hep şikayetçi ilgisiz diye. İlk başta alışırsın dedim, işleri yoğun çünkü çalıştığı okulda,varı yoğu öğrencileri. ama kuzenm için çok zor oldu başka ildeler, hiç akrabamız yok. Aşk evliliği değildi tabiki yaptıkları kız yabancıya gitmesin hesabı mı kader mi bilemem evlendiler sonuçta. o zaman istiyordu ikiside. ama abim kızın hayatını zindana çevirdi vurdumduymazlığı ile. 1,5 yaşında dünyalar tatlısı bir de yiğenm var, ona hamileyken aralarında ki tüm karı koca ilşkiside bitti. abimin hep bahaneleri, önce bebek zarar görür demeler, bebek olunca iyileşmen lazım demeler, aynı yatakta iki yabancılar 2 yıldır. çok üzülüyorum, ama ne kadar üzülsemde gelinimiz kadar üzülmem mümkün mü ki? konuştum abimle yazları karısını kızını getirip annemlere bırakıyor kendi tekrar dönüyor iş yerine, karından çocuğundan niye kaçıyorsun niye böyle yapıyorsun diyorum, evlilik bana göre değilmiş, babalık bana göre değilmiş, benm kaderm buymuş, ne yapalım çekeceğiz deyip duruyor. tabiki onunla özel hayatını konuşamıyorum. boşanmayı mı istiyorsun diyorum. yok diyor ben kaderime razıyım çekerm diyor. kendince o da ızdırap çekiyor. yakınlık kuramıyorum istemiyorum diyor. başka biri mi var diyorum kabul etmiyor. tek ilgi alanı erkek arkadaşları öğrencileri, karısını kızını evde bırakıp onlarla yemeğe gezmeye gidebiliyor. onlarla beş kere gidiyorsa bir kere karısı kızıyla gidiyor. ne yapmak lazım. kuzenm sakın kmseye söyleme annemlere falan diyor. biri büyü yaptı desek bizim ailede öyle işlerle uğraşan olmaz ama aklım almıyor olanları. bnm kendi abim benm evliliğime özenerek çok kıskanıyorum sizi, ne kadar seviyorsunuz birbirinizi, aşkla bakıyorsunuz her daim dedğinde sevinemiyorum içim parçalanıyor. abim nasıl doğru yolu bulur yardım edin
abim mezun olduktan sonra bi kere bana daha evlenmeden önce bu kız bana ayak bağı oluyor, yurt dışına gidip çalışmayı o kadar çok istiyorum ki demişti. Ama bende öğrenciydim. Hiç akıl edememişim abi istemiyorsan evlenme diye 
