• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ablam :(

Tamam evlilik güzel bişey doğru insanı bulursan. Ama evlenmek içinde evlenilmezki. Öncelikle ablanın bunun idrakına varması lazım. Yeni ortamlara girmeyi deneyebilir kısmetlerini bulmak için. Evde kaldım kafasına girmesin yani 27 yaş ne ki?
 
Benimde bir erkek kuzenim var öyle. Gördüğü beğendiği her kıza niyetim ciddi evlenelim diyor. Bir tane var sadece bizde öyle. O bile bizi geriyor. Ablanız da konuşacağı insanlara direk ciddiyetle yaklaşıyor 1. haftadan evliliğe getiriyorsa olayı işiniz zor. Öncelikle bunun yanlışlığından bahsedin. Ya da görücü usulü hala işe yarıyor diyorlar. Elektrik de tutarsa oldu bitti. Onu bu duruma getirenin toplum baskısı ve dışlanmışlık olduğunu düşünüyorum. Toplumun evliliğin yaşı kadında 25, 25'i geçtikten sonra saat geriye doğru saymaya başları takmış demek ki.
 
O kadar baskı yapıyoruz ki iş bulması için ama hiç azimli değil bir iki başvuru yapıp peşini bırakıyor. Zaten iş beğenmesi de çok zor . Yaşının daha çok genç olduğunu ve bu işlerin nasip , kısmet işi oldugunu her fırsatta söylüyoruz ama yok o yine aynı kafada.
 
psikolojik destek almasını sağlayın. böylece daha sosyal olmasına, hayatını kovalamasına destek olmuş olursunuz. En verimli çağlarını evde depresif geçirmesin.
 
Ablan bunalıma girmiş. Acilen toparlanması gerek. (Kamu spotu gibi oldu)

Dertleşebileceği arkadaşları illaki vardır. Onlarla buluşsun ya da arkadaşlarını ara size gelsinler süpriz gibisinden kafası dağılır. Evlenen de mutsuz evlenmeyen de bu ne dünya kardeşim...

Kısmetinde varsa olur, kafaya takmakla olmaz ki. Ablanı tutup kolundan silkeler kendine gel derdim arkadaşı olsaydım.
 
Bazı kadınlar beynen ve ruhen kendilerini evlilik/çocuk sahibi olmak gibi durumlara hazır hisseder ve bir yuvam olsun, mutlu olayım ya da çocuğum olsun, aile olalım gibi istekleri olabilir. Ama ablanızda zannediyorum ki bu biraz normalin üzerinde seyrediyor. Tamamen eve kapanmak olayı çözmeye değil körüklemeye yarayacaktır. Tamam, iş kısmına hemen okey vermese bile topluma karışması gerekecek. Yeni insanlar, yeni çevre derken beynen ve kalben çekim yaşayacağı insanı evde bulması imkansız. Bu olayı kendine zindan etmeye devam ederse kendini psikolojik olarak rahatlatmak için arkadaşlarımın da belirttiği gibi destek alması gerekebilir. Yaşı gerçekten henüz genç. Kendini üzmesin...
 
İnsan hayattan zevk almayı bilmeli herşeyden önce.
Ablana şunu sormalısın , bir daha hayata geleceği ne malummuş ? .
Hayat matem tutmak için bir şeyleri takıntı yapmak için çok kısa
 
Merhaba arkadaşlar. Ablam 27 yaşında ve bekar . Bekarligi kafasına çok takıyor. Sürekli herşeyi o konuya getiriyor. Çalışmıyor , her ne kadar baskı yapsakta iş bulmuyor evde oturuyor . Evlenen arkadaş ve akrabalarla neredeyse bağını kopartıyor ( sanırım birazcık kıskançlık yapıyor) artık onun bu durumu bizide çok yıprattı.
Çok asabi, memnuniyetsiz ve mutsuz. Kendisi için hic birşey yapmıyor, sanki evlilik herseymis gibi davranmaya başladı. Etrafındaki insanlarıda mutsuz ediyor .Bu zihniyeti yüzünden hatalarıda oldu . Sizlere sormak, danışmak istiyorum nasıl bir yol izlemeliyiz ailesi olarak bu depresif durumuna çok çok üzülüyoruz.
Ablana benim yorumumu okut lütfen.Evliyim ve evliliğimde şöyle mutlu oldum böyle mutlu oldum diyebileceğim tek anım yok.Sevgiliydik 10 ay sonra sözlendik,sözden 3 ay sonra nişanlandık,nişandan 5 ay sonra evlendik ve bu süreç zaman zaman yıpratsada insanı o telaş gercekten tatlı gelmişti ama evlendikten sonra neredeyse her gün keşke evlenmeseydim dedim.Ruhum beynim o kadar yoruldu ki artık ne gezmekten ne yemekten ne giyinmekten tat alıyorum.Hatta daha 3 ay olmadı çeyizlik havlularımın dantellerini söktüm.Ben mutsuzken yüzümü bunlara silmesemde olur dedim o an öyle düşündüm aldım makası söktüm.Her evlilik kötü olmaz değildir de ama ben keşke evlenmeseydim.
 
Evlenenlerle irtibatı kesme ve asabiyet benim ablamda da var 30 yaşında ve oda bekar ama bizimki kimseyi beğenmediği için bekar evlenmek için evlenmem sevmeden olmaz diyor ama evlenenlerı kiskaniyor düğünleri sevmiyor kendi haline bırakın bu konuda yapacak hicbsy yok
 
Çok sağolun fikirleriniz için. Önerilerinizi uygulamaya çalışacağım. Umarım bir an önce toparlar ve sizlerinde dediği gibi en güzel cağlarını evde oturarak depresif bir şekilde geçirmez.
 
Madem derdi evlenmek bunun için sosyalleşmesi gerektiğini söyleyin ona. Eş adayları siparişle eve gelmiyor. Girsin bir işe, başlasın bir kursa, spora. O zamanda olmazsa otursun bunalıma girsin.
 
Evde oturup evrene evde kaldım diye mesaj göndererek kısmeti beyi bulamaz ki ablanız.:KK45:
Öncelikle kendi için sosyal olmayı denesin.
Sosyalleştikçe daha 27 yaşındayım evlenmek için çok vaktim var diye düşünmesi olası :KK48:
 
Konuyu okuyunca aklıma şu geldi: eskiden erkek çocuğu evlenmek istediği zaman yemekte pilavın ortasına kaşık saplarmış. Ablan da yakında pilava kaşığı saplayacak gibi geldi bana. Resmen beni everin diyor:KK48:
 
Bazen onun gerçekten şansız, kısmetsiz olduğunu düşünüp üzülüyordum ama yorumlarınızdan da gördüm ki , hersey kendi istediği gibi olabilir .
Evde oturmakla kısmet gelmez ki . Birşeyler yapması lazım kendi için. Inşallah yakın zamanda aklını başına alır ve yapması gerekenleri yapar.
 
Back
X