- 7 Temmuz 2011
- 7.335
- 14.155
- 298
Merhaba kızlar.
Mevzuu aslında basit, ama karar veremedim. Sınıftan bir arkadaş var, iyi niyetli, karakteri düzgün, hatta bazı yönleriyle bana benziyor bile diyebilirim. ( not: erkek :) ) Bu nedenle ısındım ona, işte beraber ders çalıştık, sohbet falan ettik. Yaşı da benden ufak. Fakat hayranlık mı desem, hoşlantı mı desem, sanırım bana bir şey hissediyor olabilir. Emin değilim ama, sürekli bana bir şeyler ısmarlama, alma gayretinde. Arada ağzından beğeni sözleri falan da çıkıyor.
Ben tabi geri püskürtüyorum, kanka diyorum, başka erkeklere olan beğenilerimi dile getiriyorum. Bunun gibi şeyler.
Neyse işte mesaj atmış dün, bir yere çağırıyor. Yani onla zaman geçirmek sıkıntı değil de, umut mu vermiş oluyorum yanında bulundukça. Yani bu durum olmasa arkadaşım olmasından mutluluk duyarım fakat, ondan asla hoşlanmıyorum bir erkek olarak. Hem yaşım büyük, hem de benlik birisi değil zaten. Ya belki de kendinden büyük birisine hayranlık duyma durumudur bilemiyorum.
Şimdi ben çağırdığı yere gideyim mi yoksa, bu hoşlantı durumu olması ihtimali yüzünden bu çocukla selamı sabahı mı keseyim? Ne bileyim varsa böyle bir şey, bana açılması durumunu düşünmek istemiyorum. Kesinlikle reddederim, bu da fena olur. Yüz yüze bakacağız falan ya tehlikeli olur gibi. Yoksa hiç riske girmeden, görüşmeyi keseyim mi?
Ya da bunları yapmadan ne yapabilirim, öneriniz var mı? Kaybetmek de istemiyorum...
Mevzuu aslında basit, ama karar veremedim. Sınıftan bir arkadaş var, iyi niyetli, karakteri düzgün, hatta bazı yönleriyle bana benziyor bile diyebilirim. ( not: erkek :) ) Bu nedenle ısındım ona, işte beraber ders çalıştık, sohbet falan ettik. Yaşı da benden ufak. Fakat hayranlık mı desem, hoşlantı mı desem, sanırım bana bir şey hissediyor olabilir. Emin değilim ama, sürekli bana bir şeyler ısmarlama, alma gayretinde. Arada ağzından beğeni sözleri falan da çıkıyor.
Ben tabi geri püskürtüyorum, kanka diyorum, başka erkeklere olan beğenilerimi dile getiriyorum. Bunun gibi şeyler.
Neyse işte mesaj atmış dün, bir yere çağırıyor. Yani onla zaman geçirmek sıkıntı değil de, umut mu vermiş oluyorum yanında bulundukça. Yani bu durum olmasa arkadaşım olmasından mutluluk duyarım fakat, ondan asla hoşlanmıyorum bir erkek olarak. Hem yaşım büyük, hem de benlik birisi değil zaten. Ya belki de kendinden büyük birisine hayranlık duyma durumudur bilemiyorum.
Şimdi ben çağırdığı yere gideyim mi yoksa, bu hoşlantı durumu olması ihtimali yüzünden bu çocukla selamı sabahı mı keseyim? Ne bileyim varsa böyle bir şey, bana açılması durumunu düşünmek istemiyorum. Kesinlikle reddederim, bu da fena olur. Yüz yüze bakacağız falan ya tehlikeli olur gibi. Yoksa hiç riske girmeden, görüşmeyi keseyim mi?
Ya da bunları yapmadan ne yapabilirim, öneriniz var mı? Kaybetmek de istemiyorum...