çok sinirliyim.
ben dinime küfredip de müslüman olmayanlara çok çok kızarım mesela.
erkek arkadaşım çok kırılgandır, herşeye alınır. söyler, ben de özür dilerim, bi daha yapmamaya çalışırım.
ben bunun gibi alıngan erkek hayatımda görmedim aslında.
bu akşam da bi sıkıntım vardı, anlattım anlatmaz olaydım.
bana 'senin sınırların var, insanlar o sınırları aşınca kızıyorsun' dedi. evet kızıyorum
bunu da en iyi senin anlaman gerekirdi çünkü herşeye alınan sensin.
adam hakli kizlar dagilin
o haklı tabi. hiç bişey yazmadım ona. yazmıcam da. tepkisizim bundan sonra. alsın tepe tepe kullansın tepkisizliğimi.
ya bi de( şuan sinirden ağlıycam. bu hayatta en nefret ettiğim şey sonraya bırakılmış konuşmalardır. bunu o da biliyor.
ben sinirliyken üzülüyorken umursamıyorsa bi insan beni, sonra bi fırsat olduğunda konuşuyorsak o konuyu, bu bana çok yapay geliyor. yani zaman geçtikten sonra ne anlamı var ki ?
ben ağlayarak uyuduysam o gece, sen yoksan
bi hafta sonra kandil dolyısıyla mesaj atıp da konuşmak istiyormuş gibi görünüyosan bunun ne anlamı var ki
sonra ben sınırlı bi insan oluyorum
evet sınırlıyım ve sen beni böyle tanıdın. ama sevmedin demek ki
şu an pazartesi konuşuruz deyip kapattın pencereyi
o pencere öyle kalacak işte
pazartesi açacam pencereyi, bambaşka bi shunshine göreceksin. ulan size inadıma hepinize inadıma hiçbişeye kızmayacağım bundan sonra.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?