- 16 Ağustos 2016
- 9.337
- 4.664
- 123
- Konu Sahibi banabenigeriver
-
- #101
Ben değil eşim ediyor geçmiş konularıma bakabilirsiniz eve bayıldığım yok eşimi ikna için uğraşıyorum.
Ben değil eşim ediyor geçmiş konularıma bakabilirsiniz eve bayıldığım yok eşimi ikna için uğraşıyorum.Anladığım kadarıyla sevmediğin konuşmadığın ailenin evinde oturuyorsun?
O kadar kötü düşünüp evlerine neden tamah ediyorsun?
COK ŞAÇMA... ONLARILA GEÇİNEMİYORSUN DİYE AYRILMAK NEDİR, GÖRÜŞMEZSİN OLUR BİTER Kİ EŞİNDE SENDEN YANA AİLESİNİ TUTSA AMENNA... BENCE GÖRÜŞMEYİN VE EŞİNEDE KESİN DİLLE BİLDİRİN EŞİNDE ONLARA SÖYLESİN. EŞİN GİDER GELİR O ONUN SORUNUBiliyorsunuz birkaç kez niyet ettim bu kez kararlıydım bitsin dedim ya dünya kaç günlük sanki hatta buradan biriyle konuşmuştum onunda eşinin ailesi için adım atma niyeti vardı benim gibi o kendini biliyor herneyse...
Önce asıl olaydan bir iki saat evvel yaşadığım şeyi anlatayım...Eşimin rahmetlik anneannesinin komşusuna bir ortamda rastladım.Bu kişi eşimin adını bile bilmeyen biri.Beni bir tanır bir tanımaz yine sordu sen ... eşi misin diye düzelterek evet dedim çünkü yine yanlış söyledi.Daha sonra eşimin annesinin teyzesini (bu teyze bizi düğünden önce ayırmaya çalışan teyze oluyor) neden o ortama çağırmadığımı sordu.İlk başta adını söylediğinde o kim dedim komşuları sandım(aynı isimle komşuları var çünkü) teyzesi deyince kaynanamın teyzesi olduğunu anladım.Herkes duydu oda duymuştur gelsin dedim.Eşinin ailesiyle alakası olmadığı için tanımıyor dedi güldü tek amacın burada beni küçük düşürmek olduğunu kimse inkar etmesin lütfen.Şükür o ortamda başka boş boğaz olmadığından herkes duymamazlıktan gelip başka şey konuştu.Bende sessiz kaldım hem o ortamdaki saydığım sevdiğim insanlara saygımdan hemde üç katım yaşımdaki insanla ağız dalaşının gereksiz olduğundan.Bu komşuyu eşim tanımıyor açıkçası tanımamasına şaşırmadım çünkü eşim ailesinin çevresini sevmez ilgilenmez hatta eşim kenara çekip sorsaydın o densize onu ne ilgilendirirmiş dedi.Olay böyle bitti sandım...
Kısa bir süre önce bir geziye gitmiştim. Oradan eşimin ailesine yiyecek birşeyler aldım niyetim onları beraber götürmekti. Eşim ben akşam üstü bırakacağım dedi bende tamam dedim yaşadığım olay hala gerginlik yaşatıyordu bana daha sonra giderim diye düşündüm.Sonra eşim markete uğradı birşeyler almak için ne olduysa o yarım saatte oldu... Kaynanam yine alt katımda olan kankasından çıkıp mutfak camıma vurmaya başladı alacaklı gibi.Durmadan eşime seslendi üç beş kez gittim açtım kapıyı evde yok dedim nasılsın iyiyim falan neden gelmiyorsun dede seni özledin vs. diye anlatmaya başladı. İnşallah gelirim dedim sorgulamaya devam etti böyle davranmaya devam mı edeceksin dedi evet çünkü kırgınım düğün zamanı olanlar yenilir yutulur şeyler değildi dedim.Özür dilerim ya dedi ama cidden aşırı samimiyetsiz dalga geçer şekilde yüzü hali bunun göstergesiydi.Oda benim anneme kırgınmış(her bayram kandil annemi arar hiçbirşey olmamış gibi hal hatır beni sorar halbuki kendisi). istenmiyorsam böyleyim dedim lafı ben seni istedim bulduma getirdi sanki beni bulup oğluna kabul ettirmiş gibi oysa ki hayır derim diye ağlayıp acıtasyon yapanda kendisiydi.Yaşadığım olayı anlattım lütfen dedim ne tuhaf ki komşuyu oda çıkaramadı adını sanını bildiğim halde çıkaramadım dedi aaah o suratı görseydiniz insan hiç mi utanmaz derdiniz ve bu olayın üstüne eşim geldi...Hemen konuşmayı kesip kapıyı kapattı eşimle selamlaşıp on saniyede ortadan kayboldu...Eşim içeri geldiğinde ben ağlıyordum ve artık pes ettim bu dünya kaç sene sanki ahirette kavuşuruz dua edelim ayrılalım,ben olmayınca ben diye bir dertleri kalmaz istedikleri bu biz huzurlu olamayız dedim.Eşim suç bende onları bile bile evlenen bendim,iki senedir hayatını mahvettim üzdüm seni dedi.Telefonu alıp dışarı çıktı annesine bağırmaya başladı bu kaçıncı dedi bu kaçıncı son artık rahat bırak dedi annesi artık o eve adım atmam demiş...Benim istediğim bu değil ve pes etmeye artık razıyım birkaç gün içinde aileme gidip ayrılmak istediğimi söyleyeceğim biliyorum ki sonsuz destek çıkacaklar eşime kızmayacaklar çünkü onun gerçekten bir suçu yok bende kızmıyorum ona böyle olması gerekiyor demek ki beraberken huzur vermeyeceklerse sevgimiz ahirete kaldı...
Beklediğim gibi yine "nerden anlamak istiyorsa anlayan" kulübü burada...Ama size kızmıyorum çünkü birbirimizin hayatı için ifade etmiyoruz...Ben anlaşamadığım insanlarla görüşmemeyi tercih eden biriyim sanırım dünyada bunu yapan tek insan benim çoğu kişi hır gür tartışmayı seçiyor.Konularım çoğu kişinin yanında devede kulak olabilir ama şunu unutmayın ki ben hiçbir zaman onlarla tartışmayı seçmeyip uzak durmayı seçtim bunu yapmasaydım belki yaşadıklarınızın daha beterini ben yaşayacaktım.Bunu eşim için yaptım çünkü o ortası olmayan bir insan kimseye kötü söz etmedim ki sende bunu dedin olmasın.Kusura bakmayın çoğu insanın aksine eşinin ailesinden tiksinip rol yapacak bir karakterde değilim hatta asgari düzeyde görüşmek bunu yapmak isterken eşim engel olmuştur içinden gelmiyorsa görüşme demiştir.Kimsenin ne yaşadığını hiçkimse bilemez o kadar kolu komşum akrabam tanıdık vs. herşeye şahit olmuş biri bile birgün yapma bunu hatalı sensin dememişler kusura bakmayın buradaki kötü sözler hakaretler beddualar benim için bir önem arzetmiyor.Bu sebepten bu kafadakiler boşuna yorum yapmayın vaktinize yazık herkese iyi günler.
İşte onlar bu görüşmeme durumunu kabullenemiyor neden anlamıyorum eşime engel olsam oda gitmese aramasa sormasa anlarım ama hep desteklerim yani yetmiyor insanların pişkinlikleri bitmiyor.COK ŞAÇMA... ONLARILA GEÇİNEMİYORSUN DİYE AYRILMAK NEDİR, GÖRÜŞMEZSİN OLUR BİTER Kİ EŞİNDE SENDEN YANA AİLESİNİ TUTSA AMENNA... BENCE GÖRÜŞMEYİN VE EŞİNEDE KESİN DİLLE BİLDİRİN EŞİNDE ONLARA SÖYLESİN. EŞİN GİDER GELİR O ONUN SORUNU
Aaah alacak birşey yapmıyorum onları soranlara iyiler der geçerim böyleler öyleler diye anlatmam kendime eşime bakarım kimseyle ilgilenmem onlarsa herşeye dahil olma peşinde benim yararım yoksa zararımda dokunmuyor ama onlar bizi huzursuz etmek için uğraşıyor.ben esınız gibi birinı bosunuyacagınızı duusnmuyorum...bulmussunuz boyle ınsanları...asıl siz ah almayın...duşersınız bir kotuye gorursunuz dunya kac bucakmış..Allahım oglum var ...buyuk konusmuyorum ne olur...ılerde kızım haksızssa kapı gibi arkasında durmam...
GEÇMİŞTEKİ YAŞANANLARI BİLMİYORUM AMA ŞİMDİ YAZINIZI TEKRAR OKUDUM VE BU OLAYDA ABARTACAK HİÇBİRŞEY YOK... SENN KÖTÜ KV YE DÜŞMEMİŞSİN DİYORUM, NOKTA...İşte onlar bu görüşmeme durumunu kabullenemiyor neden anlamıyorum eşime engel olsam oda gitmese aramasa sormasa anlarım ama hep desteklerim yani yetmiyor insanların pişkinlikleri bitmiyor.
Neden korkudan kaçıyor o zaman söylediklerinde birşey yoksa konuşmaya devam etsin ben söylediklerini söyledim yine inkar etti madem böyle neden bu kadın benimle birebir konuşma peşinde?Eşimin ailesinin sürekli bizi huzursuz etmesinden sıkıldım bu sebepten boşanmak istiyorum.Valla konuyu okudum okudum anlayamadim kaynananiz size bisi dememis baskasi demis ama siz dugun konusundan kizgin oldugunuz icin kadina tavir yapmissiniz kadinin oglu gelmis yani esiniz kadin korkudan kacmis gitmis siz esinizi doldurup kadina geri gonderip bagirtmissiniz
Boyle mi oldu yani?
Bir de benim anladigim cok alingansiniz gecmisi cok onemsiyorsunuz cok arabesksiniz
Esiniz size laf etmemis neden bosaniyorsunuz anlamadim vallahi
Biliyorsunuz birkaç kez niyet ettim bu kez kararlıydım bitsin dedim ya dünya kaç günlük sanki hatta buradan biriyle konuşmuştum onunda eşinin ailesi için adım atma niyeti vardı benim gibi o kendini biliyor herneyse...
Önce asıl olaydan bir iki saat evvel yaşadığım şeyi anlatayım...Eşimin rahmetlik anneannesinin komşusuna bir ortamda rastladım.Bu kişi eşimin adını bile bilmeyen biri.Beni bir tanır bir tanımaz yine sordu sen ... eşi misin diye düzelterek evet dedim çünkü yine yanlış söyledi.Daha sonra eşimin annesinin teyzesini (bu teyze bizi düğünden önce ayırmaya çalışan teyze oluyor) neden o ortama çağırmadığımı sordu.İlk başta adını söylediğinde o kim dedim komşuları sandım(aynı isimle komşuları var çünkü) teyzesi deyince kaynanamın teyzesi olduğunu anladım.Herkes duydu oda duymuştur gelsin dedim.Eşinin ailesiyle alakası olmadığı için tanımıyor dedi güldü tek amacın burada beni küçük düşürmek olduğunu kimse inkar etmesin lütfen.Şükür o ortamda başka boş boğaz olmadığından herkes duymamazlıktan gelip başka şey konuştu.Bende sessiz kaldım hem o ortamdaki saydığım sevdiğim insanlara saygımdan hemde üç katım yaşımdaki insanla ağız dalaşının gereksiz olduğundan.Bu komşuyu eşim tanımıyor açıkçası tanımamasına şaşırmadım çünkü eşim ailesinin çevresini sevmez ilgilenmez hatta eşim kenara çekip sorsaydın o densize onu ne ilgilendirirmiş dedi.Olay böyle bitti sandım...
Kısa bir süre önce bir geziye gitmiştim. Oradan eşimin ailesine yiyecek birşeyler aldım niyetim onları beraber götürmekti. Eşim ben akşam üstü bırakacağım dedi bende tamam dedim yaşadığım olay hala gerginlik yaşatıyordu bana daha sonra giderim diye düşündüm.Sonra eşim markete uğradı birşeyler almak için ne olduysa o yarım saatte oldu... Kaynanam yine alt katımda olan kankasından çıkıp mutfak camıma vurmaya başladı alacaklı gibi.Durmadan eşime seslendi üç beş kez gittim açtım kapıyı evde yok dedim nasılsın iyiyim falan neden gelmiyorsun dede seni özledin vs. diye anlatmaya başladı. İnşallah gelirim dedim sorgulamaya devam etti böyle davranmaya devam mı edeceksin dedi evet çünkü kırgınım düğün zamanı olanlar yenilir yutulur şeyler değildi dedim.Özür dilerim ya dedi ama cidden aşırı samimiyetsiz dalga geçer şekilde yüzü hali bunun göstergesiydi.Oda benim anneme kırgınmış(her bayram kandil annemi arar hiçbirşey olmamış gibi hal hatır beni sorar halbuki kendisi). istenmiyorsam böyleyim dedim lafı ben seni istedim bulduma getirdi sanki beni bulup oğluna kabul ettirmiş gibi oysa ki hayır derim diye ağlayıp acıtasyon yapanda kendisiydi.Yaşadığım olayı anlattım lütfen dedim ne tuhaf ki komşuyu oda çıkaramadı adını sanını bildiğim halde çıkaramadım dedi aaah o suratı görseydiniz insan hiç mi utanmaz derdiniz ve bu olayın üstüne eşim geldi...Hemen konuşmayı kesip kapıyı kapattı eşimle selamlaşıp on saniyede ortadan kayboldu...Eşim içeri geldiğinde ben ağlıyordum ve artık pes ettim bu dünya kaç sene sanki ahirette kavuşuruz dua edelim ayrılalım,ben olmayınca ben diye bir dertleri kalmaz istedikleri bu biz huzurlu olamayız dedim.Eşim suç bende onları bile bile evlenen bendim,iki senedir hayatını mahvettim üzdüm seni dedi.Telefonu alıp dışarı çıktı annesine bağırmaya başladı bu kaçıncı dedi bu kaçıncı son artık rahat bırak dedi annesi artık o eve adım atmam demiş...Benim istediğim bu değil ve pes etmeye artık razıyım birkaç gün içinde aileme gidip ayrılmak istediğimi söyleyeceğim biliyorum ki sonsuz destek çıkacaklar eşime kızmayacaklar çünkü onun gerçekten bir suçu yok bende kızmıyorum ona böyle olması gerekiyor demek ki beraberken huzur vermeyeceklerse sevgimiz ahirete kaldı...
Beklediğim gibi yine "nerden anlamak istiyorsa anlayan" kulübü burada...Ama size kızmıyorum çünkü birbirimizin hayatı için ifade etmiyoruz...Ben anlaşamadığım insanlarla görüşmemeyi tercih eden biriyim sanırım dünyada bunu yapan tek insan benim çoğu kişi hır gür tartışmayı seçiyor.Konularım çoğu kişinin yanında devede kulak olabilir ama şunu unutmayın ki ben hiçbir zaman onlarla tartışmayı seçmeyip uzak durmayı seçtim bunu yapmasaydım belki yaşadıklarınızın daha beterini ben yaşayacaktım.Bunu eşim için yaptım çünkü o ortası olmayan bir insan kimseye kötü söz etmedim ki sende bunu dedin olmasın.Kusura bakmayın çoğu insanın aksine eşinin ailesinden tiksinip rol yapacak bir karakterde değilim hatta asgari düzeyde görüşmek bunu yapmak isterken eşim engel olmuştur içinden gelmiyorsa görüşme demiştir.Kimsenin ne yaşadığını hiçkimse bilemez o kadar kolu komşum akrabam tanıdık vs. herşeye şahit olmuş biri bile birgün yapma bunu hatalı sensin dememişler kusura bakmayın buradaki kötü sözler hakaretler beddualar benim için bir önem arzetmiyor.Bu sebepten bu kafadakiler boşuna yorum yapmayın vaktinize yazık herkese iyi günler.
Malesef eşimin ailesi hem ona hem bana evlendiğimiz bin pişman etti ne onun ne ben evlenirim ne o tövbe...Genç kadınsın, boşanırsan ileride yine evleneceksin büyük ihtimalle. Belki daha beter bir aileyle karşılaşacaksın. Yeni eşin sana mumla aratacak belki de bugünleri.
Ortada ağlayıp milleti birbirine düşman edecek bir durum da yok ayrıca. Buradaki üyelerin birçoğu düğün arefesinde sorun yaşamıştır üstüne birde anneci kocalarının gönüllerini hoş tutmaya çalışıyorlar. Sizin eşiniz ailesi konusunda size baskı bile yapmıyor hala memnun değilsin.
2 sene önce ne olduysa olmuş artık unut bunları, üstesinden gelemiyorsan doktor desteği al. Kimse sana sen gelinsin mecbursun geleceksin hizmet edeceksin demiyor. Eşin maaşını ailesine yedirip seni sefil etmiyor. Adamın dayağı, küfürü, kötü alışkanlıkları, kadın düşkünlüğü yok daha ne istiyorsun? Bardağın biraz dolu tarafından bak.
Komşuyu doğru düzgün tanımıyorsunuz belli ki kadın da sizi tanımıyor fazla, hemen kv dem birşeyler anlatmıştır diyorsun, nerden biliyorsun konuşurken yanlarındamıydın. 2 senelik evlisin, anladığım kadarıyla eşinin ailesiyle yakın oturuyorsunuz. Kadın birşey anlatmasa bile insanlar farketmiştir zaten gitmediğini, onlarla bir ortama girmediğini.
Boşanırsan eşin iki gün ağlar 3. Gün yoluna bakar. Ahirette buluşuruz olayına da hiç girme, millet 40 yıllık karısını toprağa verdikten sonra hemen evlilik derdine düşüyor.
Ben de anlamadım ama çaktırmıyorumBi ben anlamadım heral de okuduğumu.
Keşke sitede konuya arka fon müziği eklenebilse. Zira okudukça beynimde arabesk müzikler yankılandı.
Sevgimiz ahirete kaldı nedir ya
Beklediğim gibi yine "nerden anlamak istiyorsa anlayan" kulübü burada...Ama size kızmıyorum çünkü birbirimizin hayatı için ifade etmiyoruz...Ben anlaşamadığım insanlarla görüşmemeyi tercih eden biriyim sanırım dünyada bunu yapan tek insan benim çoğu kişi hır gür tartışmayı seçiyor.Konularım çoğu kişinin yanında devede kulak olabilir ama şunu unutmayın ki ben hiçbir zaman onlarla tartışmayı seçmeyip uzak durmayı seçtim bunu yapmasaydım belki yaşadıklarınızın daha beterini ben yaşayacaktım.Bunu eşim için yaptım çünkü o ortası olmayan bir insan kimseye kötü söz etmedim ki sende bunu dedin olmasın.Kusura bakmayın çoğu insanın aksine eşinin ailesinden tiksinip rol yapacak bir karakterde değilim hatta asgari düzeyde görüşmek bunu yapmak isterken eşim engel olmuştur içinden gelmiyorsa görüşme demiştir.Kimsenin ne yaşadığını hiçkimse bilemez o kadar kolu komşum akrabam tanıdık vs. herşeye şahit olmuş biri bile birgün yapma bunu hatalı sensin dememişler kusura bakmayın buradaki kötü sözler hakaretler beddualar benim için bir önem arzetmiyor.Bu sebepten bu kafadakiler boşuna yorum yapmayın vaktinize yazık herkese iyi günler.
Biliyorsunuz birkaç kez niyet ettim bu kez kararlıydım bitsin dedim ya dünya kaç günlük sanki hatta buradan biriyle konuşmuştum onunda eşinin ailesi için adım atma niyeti vardı benim gibi o kendini biliyor herneyse...
Önce asıl olaydan bir iki saat evvel yaşadığım şeyi anlatayım...Eşimin rahmetlik anneannesinin komşusuna bir ortamda rastladım.Bu kişi eşimin adını bile bilmeyen biri.Beni bir tanır bir tanımaz yine sordu sen ... eşi misin diye düzelterek evet dedim çünkü yine yanlış söyledi.Daha sonra eşimin annesinin teyzesini (bu teyze bizi düğünden önce ayırmaya çalışan teyze oluyor) neden o ortama çağırmadığımı sordu.İlk başta adını söylediğinde o kim dedim komşuları sandım(aynı isimle komşuları var çünkü) teyzesi deyince kaynanamın teyzesi olduğunu anladım.Herkes duydu oda duymuştur gelsin dedim.Eşinin ailesiyle alakası olmadığı için tanımıyor dedi güldü tek amacın burada beni küçük düşürmek olduğunu kimse inkar etmesin lütfen.Şükür o ortamda başka boş boğaz olmadığından herkes duymamazlıktan gelip başka şey konuştu.Bende sessiz kaldım hem o ortamdaki saydığım sevdiğim insanlara saygımdan hemde üç katım yaşımdaki insanla ağız dalaşının gereksiz olduğundan.Bu komşuyu eşim tanımıyor açıkçası tanımamasına şaşırmadım çünkü eşim ailesinin çevresini sevmez ilgilenmez hatta eşim kenara çekip sorsaydın o densize onu ne ilgilendirirmiş dedi.Olay böyle bitti sandım...
Kısa bir süre önce bir geziye gitmiştim. Oradan eşimin ailesine yiyecek birşeyler aldım niyetim onları beraber götürmekti. Eşim ben akşam üstü bırakacağım dedi bende tamam dedim yaşadığım olay hala gerginlik yaşatıyordu bana daha sonra giderim diye düşündüm.Sonra eşim markete uğradı birşeyler almak için ne olduysa o yarım saatte oldu... Kaynanam yine alt katımda olan kankasından çıkıp mutfak camıma vurmaya başladı alacaklı gibi.Durmadan eşime seslendi üç beş kez gittim açtım kapıyı evde yok dedim nasılsın iyiyim falan neden gelmiyorsun dede seni özledin vs. diye anlatmaya başladı. İnşallah gelirim dedim sorgulamaya devam etti böyle davranmaya devam mı edeceksin dedi evet çünkü kırgınım düğün zamanı olanlar yenilir yutulur şeyler değildi dedim.Özür dilerim ya dedi ama cidden aşırı samimiyetsiz dalga geçer şekilde yüzü hali bunun göstergesiydi.Oda benim anneme kırgınmış(her bayram kandil annemi arar hiçbirşey olmamış gibi hal hatır beni sorar halbuki kendisi). istenmiyorsam böyleyim dedim lafı ben seni istedim bulduma getirdi sanki beni bulup oğluna kabul ettirmiş gibi oysa ki hayır derim diye ağlayıp acıtasyon yapanda kendisiydi.Yaşadığım olayı anlattım lütfen dedim ne tuhaf ki komşuyu oda çıkaramadı adını sanını bildiğim halde çıkaramadım dedi aaah o suratı görseydiniz insan hiç mi utanmaz derdiniz ve bu olayın üstüne eşim geldi...Hemen konuşmayı kesip kapıyı kapattı eşimle selamlaşıp on saniyede ortadan kayboldu...Eşim içeri geldiğinde ben ağlıyordum ve artık pes ettim bu dünya kaç sene sanki ahirette kavuşuruz dua edelim ayrılalım,ben olmayınca ben diye bir dertleri kalmaz istedikleri bu biz huzurlu olamayız dedim.Eşim suç bende onları bile bile evlenen bendim,iki senedir hayatını mahvettim üzdüm seni dedi.Telefonu alıp dışarı çıktı annesine bağırmaya başladı bu kaçıncı dedi bu kaçıncı son artık rahat bırak dedi annesi artık o eve adım atmam demiş...Benim istediğim bu değil ve pes etmeye artık razıyım birkaç gün içinde aileme gidip ayrılmak istediğimi söyleyeceğim biliyorum ki sonsuz destek çıkacaklar eşime kızmayacaklar çünkü onun gerçekten bir suçu yok bende kızmıyorum ona böyle olması gerekiyor demek ki beraberken huzur vermeyeceklerse sevgimiz ahirete kaldı...
Beklediğim gibi yine "nerden anlamak istiyorsa anlayan" kulübü burada...Ama size kızmıyorum çünkü birbirimizin hayatı için ifade etmiyoruz...Ben anlaşamadığım insanlarla görüşmemeyi tercih eden biriyim sanırım dünyada bunu yapan tek insan benim çoğu kişi hır gür tartışmayı seçiyor.Konularım çoğu kişinin yanında devede kulak olabilir ama şunu unutmayın ki ben hiçbir zaman onlarla tartışmayı seçmeyip uzak durmayı seçtim bunu yapmasaydım belki yaşadıklarınızın daha beterini ben yaşayacaktım.Bunu eşim için yaptım çünkü o ortası olmayan bir insan kimseye kötü söz etmedim ki sende bunu dedin olmasın.Kusura bakmayın çoğu insanın aksine eşinin ailesinden tiksinip rol yapacak bir karakterde değilim hatta asgari düzeyde görüşmek bunu yapmak isterken eşim engel olmuştur içinden gelmiyorsa görüşme demiştir.Kimsenin ne yaşadığını hiçkimse bilemez o kadar kolu komşum akrabam tanıdık vs. herşeye şahit olmuş biri bile birgün yapma bunu hatalı sensin dememişler kusura bakmayın buradaki kötü sözler hakaretler beddualar benim için bir önem arzetmiyor.Bu sebepten bu kafadakiler boşuna yorum yapmayın vaktinize yazık herkese iyi günler.
Ay mevzuyu da, yazdigin yazigi da ne abartmışsın ya..Biliyorsunuz birkaç kez niyet ettim bu kez kararlıydım bitsin dedim ya dünya kaç günlük sanki hatta buradan biriyle konuşmuştum onunda eşinin ailesi için adım atma niyeti vardı benim gibi o kendini biliyor herneyse...
Önce asıl olaydan bir iki saat evvel yaşadığım şeyi anlatayım...Eşimin rahmetlik anneannesinin komşusuna bir ortamda rastladım.Bu kişi eşimin adını bile bilmeyen biri.Beni bir tanır bir tanımaz yine sordu sen ... eşi misin diye düzelterek evet dedim çünkü yine yanlış söyledi.Daha sonra eşimin annesinin teyzesini (bu teyze bizi düğünden önce ayırmaya çalışan teyze oluyor) neden o ortama çağırmadığımı sordu.İlk başta adını söylediğinde o kim dedim komşuları sandım(aynı isimle komşuları var çünkü) teyzesi deyince kaynanamın teyzesi olduğunu anladım.Herkes duydu oda duymuştur gelsin dedim.Eşinin ailesiyle alakası olmadığı için tanımıyor dedi güldü tek amacın burada beni küçük düşürmek olduğunu kimse inkar etmesin lütfen.Şükür o ortamda başka boş boğaz olmadığından herkes duymamazlıktan gelip başka şey konuştu.Bende sessiz kaldım hem o ortamdaki saydığım sevdiğim insanlara saygımdan hemde üç katım yaşımdaki insanla ağız dalaşının gereksiz olduğundan.Bu komşuyu eşim tanımıyor açıkçası tanımamasına şaşırmadım çünkü eşim ailesinin çevresini sevmez ilgilenmez hatta eşim kenara çekip sorsaydın o densize onu ne ilgilendirirmiş dedi.Olay böyle bitti sandım...
Kısa bir süre önce bir geziye gitmiştim. Oradan eşimin ailesine yiyecek birşeyler aldım niyetim onları beraber götürmekti. Eşim ben akşam üstü bırakacağım dedi bende tamam dedim yaşadığım olay hala gerginlik yaşatıyordu bana daha sonra giderim diye düşündüm.Sonra eşim markete uğradı birşeyler almak için ne olduysa o yarım saatte oldu... Kaynanam yine alt katımda olan kankasından çıkıp mutfak camıma vurmaya başladı alacaklı gibi.Durmadan eşime seslendi üç beş kez gittim açtım kapıyı evde yok dedim nasılsın iyiyim falan neden gelmiyorsun dede seni özledin vs. diye anlatmaya başladı. İnşallah gelirim dedim sorgulamaya devam etti böyle davranmaya devam mı edeceksin dedi evet çünkü kırgınım düğün zamanı olanlar yenilir yutulur şeyler değildi dedim.Özür dilerim ya dedi ama cidden aşırı samimiyetsiz dalga geçer şekilde yüzü hali bunun göstergesiydi.Oda benim anneme kırgınmış(her bayram kandil annemi arar hiçbirşey olmamış gibi hal hatır beni sorar halbuki kendisi). istenmiyorsam böyleyim dedim lafı ben seni istedim bulduma getirdi sanki beni bulup oğluna kabul ettirmiş gibi oysa ki hayır derim diye ağlayıp acıtasyon yapanda kendisiydi.Yaşadığım olayı anlattım lütfen dedim ne tuhaf ki komşuyu oda çıkaramadı adını sanını bildiğim halde çıkaramadım dedi aaah o suratı görseydiniz insan hiç mi utanmaz derdiniz ve bu olayın üstüne eşim geldi...Hemen konuşmayı kesip kapıyı kapattı eşimle selamlaşıp on saniyede ortadan kayboldu...Eşim içeri geldiğinde ben ağlıyordum ve artık pes ettim bu dünya kaç sene sanki ahirette kavuşuruz dua edelim ayrılalım,ben olmayınca ben diye bir dertleri kalmaz istedikleri bu biz huzurlu olamayız dedim.Eşim suç bende onları bile bile evlenen bendim,iki senedir hayatını mahvettim üzdüm seni dedi.Telefonu alıp dışarı çıktı annesine bağırmaya başladı bu kaçıncı dedi bu kaçıncı son artık rahat bırak dedi annesi artık o eve adım atmam demiş...Benim istediğim bu değil ve pes etmeye artık razıyım birkaç gün içinde aileme gidip ayrılmak istediğimi söyleyeceğim biliyorum ki sonsuz destek çıkacaklar eşime kızmayacaklar çünkü onun gerçekten bir suçu yok bende kızmıyorum ona böyle olması gerekiyor demek ki beraberken huzur vermeyeceklerse sevgimiz ahirete kaldı...
Beklediğim gibi yine "nerden anlamak istiyorsa anlayan" kulübü burada...Ama size kızmıyorum çünkü birbirimizin hayatı için ifade etmiyoruz...Ben anlaşamadığım insanlarla görüşmemeyi tercih eden biriyim sanırım dünyada bunu yapan tek insan benim çoğu kişi hır gür tartışmayı seçiyor.Konularım çoğu kişinin yanında devede kulak olabilir ama şunu unutmayın ki ben hiçbir zaman onlarla tartışmayı seçmeyip uzak durmayı seçtim bunu yapmasaydım belki yaşadıklarınızın daha beterini ben yaşayacaktım.Bunu eşim için yaptım çünkü o ortası olmayan bir insan kimseye kötü söz etmedim ki sende bunu dedin olmasın.Kusura bakmayın çoğu insanın aksine eşinin ailesinden tiksinip rol yapacak bir karakterde değilim hatta asgari düzeyde görüşmek bunu yapmak isterken eşim engel olmuştur içinden gelmiyorsa görüşme demiştir.Kimsenin ne yaşadığını hiçkimse bilemez o kadar kolu komşum akrabam tanıdık vs. herşeye şahit olmuş biri bile birgün yapma bunu hatalı sensin dememişler kusura bakmayın buradaki kötü sözler hakaretler beddualar benim için bir önem arzetmiyor.Bu sebepten bu kafadakiler boşuna yorum yapmayın vaktinize yazık herkese iyi günler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?