Merhaba herkese öncelikle 19 yaşındayım ve bu sene üniversite sınavına 2.kez girdim. İlk girdiğimde çok da kötü olmayan bir sıralamayla mezuna bıraktkm ama hedeflerim çok yüksek olduğu için mezuna kaldım ama hayatımın en zor sürecini yaşadım psikolojik olarak. 15 yaşından beri olan sevgilim kendisi ilk seneden çok güzel bir bölüm kazanıp üniversiteye gitti kendisi sadık ve iyi biridir. Ama bunlarla bitmedi tabii her şey her şey pembe beyaz değilmiş. Sevgilim ailemden bile daha yakın olduğum kişiydi ailem öyle dert dinleyen sırt sıvazlayan ailelerden değil ve bu yüzden sevgilim aslında hep benim yanımda oluyordu. Ama sınav senemin başında bana şiddet uygulayana kadar ve daha anlatamadığım birkaç korkunç şey yaşattı bana ve bu kafayla o kdr büyük hedeflerim varken mezuna kaldım bunlar yenilecek yutulacak şeyler değildi ama bir şekilde o zaman atlatmıştım taa ki yaşadığım şehirde tek başıma kalana kadar her şey yüzüme sert bir şekilde vuruldu. Ve bunu fark eder fark ermez ayrılmak istedim kendine zarar vermekle tehdit etti beni yine yedim yuttum bazı şeyleri en azından öyle sandım. Bunları neden annene babana anlatmadın derseniz babam sinirlenince önünü göremez kendime bile zarar verenbilecek birisi annem ise panik atak hastası. Olaylar bu şekilde ilerledi sınav senem zehir oldu bana. Son 2 aydır sınav stresi ve bu yaşadıklarımı bir şekilde bastırsam da kriz olarak gün yüzüne çıkmaya başladı ağlama krizine girip dengemi kaybedip yere düşüyorum aralıksız kontrolsüzce çığlık atıyorum saçma sapan sebeplerden çıkıyor bu ortaya bunu 3 kere yaşadım som zamanlarda ve ailemin benden korkmasını istemiyorum aynı şekilde kendimden de ayrıca regl olmamama rağmen kanamalarım başladı stresten kaynaklı olduğunu düşünüp geriye attım ama bilmiyorum. Çok uzun bir yazı oldu kimsenim okuyacağını sanmıyorum ama içimdekileri bir nebze dökmek istedim.