Evet öyle olacak aslında. O kadar yoğun ve stresli bir süreçten geciyoruz ki. Ev aldık, tadilat, portmanto, kapı, cam, bilmem neler, hesap kitap, bir anda oluşan askerlik meselesi, asker gezmeleri, her akşam bir yerlerdeyiz kalabalık. Günlerdir gözleri buğulanıyor beni bu şekilde bırakmak istemedi, ne kadar hassasım bunu da biliyor. Bugün gitti ve anladım ki stres yaptığımız her şey çok boş. Şu an yatağımızdayım ve yanımda horlayan, koluyla sarılırken nefes almamı güçleştiren sevgilim yok. Hayatta baki kalan tek şey sevgi gerisi gerçekten boş...