Ah bu çok düşünmek..

Aynı şeymi bilmiyorum ama kendimi bildim bileli nefret ettiğim çok huylarım var mesela 10 gün sonra yapacağım birşeyi bile başlarım kurmaya yük olur sanki omuzlarımda o gün gelene kadar rahat edemem hep düşünürüm yada vazifem olmayan şeylere bile kafa yorarım yoluna koymaya çalışırım falan konuşurken seçtiğim kelimeler için resmen kafa patlatırım aman yanlış anlaşılmasın diye ve bunun gibi bir sürü şey sürekli düşünmek çok yoruyor insanı keşke gamsız olabilsek:)

Kızlar kusura bakmayın cevap yazamadım bu gün :)
Bu düşünme huylarımız fazla titiz davranmamızdan oluyor sanırım. Çok gamsız olma taraftarı olduğumu söyleyemem zira düşünmeden de olmuyor.. Ama öyle bir an geliyor ki insan kendi düşüncelerinden kendisi boğuluyor. Aslında şarkıda bile geçiyor ' su akar, yatağını bulur' diye :)) Elimizden gelen çabayı göstereceğiz artık ne yapalım (saçlarımızdan ve güzel geçirebileceğimiz günlerimizden çalmamak adına :) )
Yazmak iyi bir yöntem bence de, çünkü bir düşünceden öbürüne atlarken gereksizliğini göremiyoruz ve tekrar aynı şeyleri düşünmeye başlıyoruz. Elimizden geleni yapıp gerisini Allah'a bırakmak en doğrusu, tabi, kafamızdaki küçük gevezeyi susturabildiğimiz sürede. :)
Dediğim gibi insan çevresini de etkiliyor bu gibi durumlarda. Sıkıldığımız anlarda düşüncelerimizle kendimizi başbaşa bırakmasak daha iyi olacak - düşünme ihtiyacımızın olduğu zamanlar haricinde- Şunu farkettim ki dışarı çıkıp bir saat yürümek bile insana azımsanmayacak fayda sağlıyor. Ve burada paylaştıklarımız bile bizi rahatlatıyor.
Bu kadar ince düşünceli insanlarsak eğer kendimiz içinde bir yerden başlamamız lazım, özellikle de geriye dönüp baktığımızda çok düşünüp yorulan insanlardan olduğumuzu görmek istemiyorsak.. Zaman geçiyor, kıymetini bilmek gerek :) Umarım bu konu hepimizin dönüm noktası olur! :KK63:
Aşacağız bu zamanları sayın KK :))
Allah hepimiz için her şeyin ama her şeyin en hayırlısını versin :)