- 20 Mart 2021
- 527
- 276
- 53
merhaba, şu aralar belki de böyle şeyleri dert etmem saçma ama artık kime ne anlatıcam bilemiyorum o yüzden buraya yazmak istedim. bir şey yazmak isteyen olursa teşekkürler şimdiden.
biliyorsunuz üniversiteler online oldu, bu sebeple aile evindeyim ama aile evinde yaşamak benim için bir işkence. bu dediğimi yargılayanlar olur belki ama gün içinde duymadığınız hakaretin kalmadığı bir ortam düşünün. bunların hepsi de babamın akrabaları tarafından bana yapılıyor hepsiyle aynı apartmandayız, ben babam kardeşlerim babaannem ve dedem aynı evde yaşıyoruz. beni hiç sevmiyorlar zaten her şeyimi eleştirirler. babam deseniz günün tamamını işte geçiriyor ne yaşadığımdan haberi yok. iki küçük kardeşim var, erkek kardeşim 12 yaşında çok hiperaktif ve her gün beni sinirden ağlatıyor saçlarımı yoluyor bugün en son kalemlerimi kitaplarımı parçaladı. ilaç da kullanıyor ama dışarıda çekingen davrandığı için enerjisini asla atamıyor, yapabileceği tüm işkenceleri çektiriyor bana, artık cidden şiddet görüyor gibi hissediyorum bacaklarımı bile mahvetti vurmaktan.
bu ortamda derse nasıl konsantre olabilirim ki, güzel de bir bölüm okuyorum ama bir haftadır her gün ağlıyorum bugün artık kendime zarar vermenin eşiğine geldim dayanamıyorum.
şimdi ben bu şekilde napıcam bilmiyorum. kütüphanede çalışacağım diye neredeyse her gün çıkmaya çalışacağım ama dışarı çıktığımda da fazlasıyla söyleniyorlar ve babam çok surat asıyor bana. gerçekten tek dayanağım erkek arkadaşım o olmasa beni seven kimse yok gibi hissediyorum. ya bir insan ailede bu kadar sevilmezse o bu insanı her alanda o kadar etkiliyor ki buna emin oldum..
kütüphane veya kitap cafe gibi ders ortamlarına gitmeyi düşündüm ama sesli bir şekilde nasıl kamera açıp sunum yapacağım ki oralarda? bol bol sunum yaptığımız bir bölüm okuyorum ve evde kamera açmam mümkün değil pandemide kardeşim yüzünden neler çektim zaten. gerçekten evden sonsuza kadar kaçıp gidip erkek arkadaşımla yaşama fikrini bile ciddi ciddi düşünüyorum. bu kadar sevgisizlik içinde ne yapıcam bilemiyorum kendimden nefret ediyorum. bir işe girip çalışmayı da düşündüm hem gelirim olur hem evde durmam ama derslerle sunumlarla nasıl yöneticem bilemiyorum. tüm yorumları okuyacağım teşekkürler şimdiden.
biliyorsunuz üniversiteler online oldu, bu sebeple aile evindeyim ama aile evinde yaşamak benim için bir işkence. bu dediğimi yargılayanlar olur belki ama gün içinde duymadığınız hakaretin kalmadığı bir ortam düşünün. bunların hepsi de babamın akrabaları tarafından bana yapılıyor hepsiyle aynı apartmandayız, ben babam kardeşlerim babaannem ve dedem aynı evde yaşıyoruz. beni hiç sevmiyorlar zaten her şeyimi eleştirirler. babam deseniz günün tamamını işte geçiriyor ne yaşadığımdan haberi yok. iki küçük kardeşim var, erkek kardeşim 12 yaşında çok hiperaktif ve her gün beni sinirden ağlatıyor saçlarımı yoluyor bugün en son kalemlerimi kitaplarımı parçaladı. ilaç da kullanıyor ama dışarıda çekingen davrandığı için enerjisini asla atamıyor, yapabileceği tüm işkenceleri çektiriyor bana, artık cidden şiddet görüyor gibi hissediyorum bacaklarımı bile mahvetti vurmaktan.
bu ortamda derse nasıl konsantre olabilirim ki, güzel de bir bölüm okuyorum ama bir haftadır her gün ağlıyorum bugün artık kendime zarar vermenin eşiğine geldim dayanamıyorum.
şimdi ben bu şekilde napıcam bilmiyorum. kütüphanede çalışacağım diye neredeyse her gün çıkmaya çalışacağım ama dışarı çıktığımda da fazlasıyla söyleniyorlar ve babam çok surat asıyor bana. gerçekten tek dayanağım erkek arkadaşım o olmasa beni seven kimse yok gibi hissediyorum. ya bir insan ailede bu kadar sevilmezse o bu insanı her alanda o kadar etkiliyor ki buna emin oldum..
kütüphane veya kitap cafe gibi ders ortamlarına gitmeyi düşündüm ama sesli bir şekilde nasıl kamera açıp sunum yapacağım ki oralarda? bol bol sunum yaptığımız bir bölüm okuyorum ve evde kamera açmam mümkün değil pandemide kardeşim yüzünden neler çektim zaten. gerçekten evden sonsuza kadar kaçıp gidip erkek arkadaşımla yaşama fikrini bile ciddi ciddi düşünüyorum. bu kadar sevgisizlik içinde ne yapıcam bilemiyorum kendimden nefret ediyorum. bir işe girip çalışmayı da düşündüm hem gelirim olur hem evde durmam ama derslerle sunumlarla nasıl yöneticem bilemiyorum. tüm yorumları okuyacağım teşekkürler şimdiden.