Aile iliskileri

Benim de kardeşimin benden sonra evlenmesine rağmen benden önce iki çocuğu oldu. Aramızda bu tarz bir problem geçmedi. Hem anne babanız hem kardeşiniz enteresan. Yeğenlerimi kucağımdan düşürmezdim. Sürekli kıyafet oyuncak elim boş gitmezdim. Hatta oğlum oldu aynı devam ettim. Annem bazen kendi çocuğuna al derdi.

Ama yengemin bir tanesi yeğenimi severken elaleminkini seveceğine kendin doğur onu sev demişti. Patavatsız. Bazıları sanıyo ki çocuk yapmayı bilmek ve bilmemek diye bir şey var. Ben çok iyi biliyorum beş tane doğurdum. Hayır fizyolojik olarak yeterliydin şartların uygundu anne baba oldun. Ama mental olarak bu bakış açınla yeterli değilsin. Diyesim geliyor.

Bu arada eltim ortak bi ablamızın beşinci çocuğuna hamile olduğunu bana dememişti. Ve ortak arkadaş grubumuzda da “Ayşe hayırlı olsun,diyip aramadı hiç.” Denilince herkesin içinde “Üzülmesin diye söylemedim. Haberi yok.” demişti. Bu daha kırıcı. O yüzden sizi anlıyorum. Özellikle anne kardeşten böyle bir tavır görmek daha da kötü. Açıkça duygularınızı ifade edin. Gerekirse iletişimi kesin. Stres hamileliğin önündeki en büyük engel.

İnsan bebeği olmuyorken hamile olan birini gördüğünde kıskanmıyor imreniyor. Benim de olsun istiyor. Kimsenin çocuğuna göz koymuyor. Böyle düşünenlere Allah akıl fikir versin. Ne denir ki?
 
Allah sizin yardımcınız olsun çok üzücü bir durum. 😞💔
Aileniz keşke böyle yapmasaydı böyle durumlar maalesef unutulmuyor buna benzerini yaşadım ama eş ailesiyle . Benden sonra evlenen kardeşiminde, görümceminde çocuğu oldu , hemde aynı anda. Bana ailem böyle yapmadı çünkü hep hayırlısına inanırım ve kardeşimide , görümcemi de kıskanmadım aksine elimden gelen herşeyi yaptım onlar için bütün çocuk alışverişlerini yapıp gönderdim ( yurtdışındalar). Korona yeni başlamıştı ve görümcemin doğumuna kadar gittim. Doğumdan sonra eşimin ailesi bana karşı anında değişti, daha önce bensiz bişey yapamayan aile gitti. Çocuğunu bile göstermiyorlardı bana aralarında resimlerini atıyorlardı , eşime görüntülü arıyorlardı ona gösterirlerdi çocuğu. Eşim beni çağırmamalarına rağmen “bizi çağırdılar” derdi giderdim. Ne zaman sevsem “çocuğumu korkutmuşsun” gibi vb. bir sürü laf söylerdi bende görüşmeyi bıraktım bu kadar şeyden sonra. Benim vicdanım rahat şimdi istediğini yapsınlar hiç umurumda değil.
 
Ben neden boyle davranildigina hala anlam veremiyorum. Ama sanirim kardesimin esi bizim aileyle yakin ilişkide olmak istemiyor. Kardesim de edilgen bir karakter oldugu icin ona uyum sağlıyor.

Bende de soyle bir sey olmustu. Ben kardesime gittigimde yeğenim de ısırma huyu vardi. Herkesi ısırıyor morartiyordu. Beni de ısırınca ufacık bi sıktım. Ama dokunur sekilde. Aciyor yapma dedim. Hemen napiyorsun falan dediler. Teyzen öldücek seni dediler. Bir de her gittigimde coxuga bir seyler öğretmek istiyordum sayıları, renkleri vs. Cunku bakici hic bir sey yapmıyordu. Cok üzülüyordum. Bana zamani gelince öğrenir vs dediler. Sonucta cocuk yasitlarindan bayagu geri kaldi maalesef. Ama zamanla yetişir diye dusunuyorum.
 
Ben neden boyle davranildigina hala anlam veremiyorum. Ama sanirim kardesimin esi bizim aileyle yakin ilişkide olmak istemiyor. Kardesim de edilgen bir karakter oldugu icin ona uyum sağlıyor.

Bende de soyle bir sey olmustu. Ben kardesime gittigimde yeğenim de ısırma huyu vardi. Herkesi ısırıyor morartiyordu. Beni de ısırınca ufacık bi sıktım. Ama dokunur sekilde. Aciyor yapma dedim. Hemen napiyorsun falan dediler. Teyzen öldücek seni dediler. Bir de her gittigimde coxuga bir seyler öğretmek istiyordum sayıları, renkleri vs. Cunku bakici hic bir sey yapmıyordu. Cok üzülüyordum. Bana zamani gelince öğrenir vs dediler. Sonucta cocuk yasitlarindan bayagu geri kaldi maalesef. Ama zamanla yetişir diye dusunuyorum.
Sanirim bu sekilde yapmamak gerekiyormus. Daha fazla mesafeli mi olmalıydım acaba diye düşünüyorum su an. Sebep bu da olabilir. Gerci ilk hamileliğin de de 3 aydan sonra söylemişlerdi. Simdi hic söylemek istemediler. Annem de surekli surekli sen üzülürsün diye soyleyemiyorlar diyor. Bir kac defa ben neden üzüleyim ne sacma bir düşünce dedim. Bunu dememe rağmen tekrardan ayni seyi dedi.

Zaten kurtaj oldum dusuk yasadim. Rahimden operasyon oldum ziyarete bile gelmediler. Ona da kırıldım.
 
Ben neden boyle davranildigina hala anlam veremiyorum. Ama sanirim kardesimin esi bizim aileyle yakin ilişkide olmak istemiyor. Kardesim de edilgen bir karakter oldugu icin ona uyum sağlıyor.

Bende de soyle bir sey olmustu. Ben kardesime gittigimde yeğenim de ısırma huyu vardi. Herkesi ısırıyor morartiyordu. Beni de ısırınca ufacık bi sıktım. Ama dokunur sekilde. Aciyor yapma dedim. Hemen napiyorsun falan dediler. Teyzen öldücek seni dediler. Bir de her gittigimde coxuga bir seyler öğretmek istiyordum sayıları, renkleri vs. Cunku bakici hic bir sey yapmıyordu. Cok üzülüyordum. Bana zamani gelince öğrenir vs dediler. Sonucta cocuk yasitlarindan bayagu geri kaldi maalesef. Ama zamanla yetişir diye dusunuyorum.
Çocuk bu ısırır sevecen davranmadıysanız bilemiyorum. Orası soru işareti oluşturdu bende.

Ama üstteki yoruma katılıyorum maalesef. Kimse kendi yaptığına bakmıyor. Al bak kıskandı küstü derler.
 
Kafaya takmayın demek dile kolay gelir her zaman bunu demeyeceğim. İnsanız hepimiz birşeylerden sınanıyoruz işte. Ama en azından tüp bebek sürecinde bunları düşünmemeye çalışın derim. İnsallah güzel sonuçlar alırsınız ❣
 
Siz şimdi mesafe koyacaksınız ya hah biz haklıydık bak takiyor kafasına diyecekler...
Yok mesafe koymayi dusunmuyorum. Yani elimden gelen herseyi yapicam bu surecte etkilenmesin diye. Ama içim buz kesti. Inanilmaz uzaklaştım. Cok yıprandım.
Sunu net bir şekilde anlamis oldum. Kesinlikle benimle irtibat halinde olmak istemiyorlar. Yani ben görüşmesem umurlarinda bile olmayacak zaten. O kadar ciddiye aldıklarını bile dusunmuyorum. Standart herkese olan davranış biçimleri ne ise o sekilde davranıyorlar bana da.
O yuzden onlara olan tavrimin onlar nezhinde bir degeri karşılığı oldugunu da sanmiyorum.
Zaten siyasi olarak cok farklilastik. Kulturwl olarak bambaşka yönlere savrulduk.Ailemle konusacak bir ortak nokta bile bulmakta zorluk çekiyorum.
 
Çocuk bu ısırır sevecen davranmadıysanız bilemiyorum. Orası soru işareti oluşturdu bende.

Ama üstteki yoruma katılıyorum maalesef. Kimse kendi yaptığına bakmıyor. Al bak kıskandı küstü derler.
Yok oyle bir durum degil 🙂 niye ısırıyorum canim yandi bak dedim. Bir sey mi istiyorsun ya da bir sey istemiyorsan ısınmadan ifade et dedim. Wonra tuttu elimden oyunxaklarina dogru götürdü. Meger oyun oynamak istiyormus.
 
Yok mesafe koymayi dusunmuyorum. Yani elimden gelen herseyi yapicam bu surecte etkilenmesin diye. Ama içim buz kesti. Inanilmaz uzaklaştım. Cok yıprandım.
Sunu net bir şekilde anlamis oldum. Kesinlikle benimle irtibat halinde olmak istemiyorlar. Yani ben görüşmesem umurlarinda bile olmayacak zaten. O kadar ciddiye aldıklarını bile dusunmuyorum. Standart herkese olan davranış biçimleri ne ise o sekilde davranıyorlar bana da.
O yuzden onlara olan tavrimin onlar nezhinde bir degeri karşılığı oldugunu da sanmiyorum.
Zaten siyasi olarak cok farklilastik. Kulturwl olarak bambaşka yönlere savrulduk.Ailemle konusacak bir ortak nokta bile bulmakta zorluk çekiyorum.
Evet gerçekten üzücü. İnşallah hayırlı evlatlar nasip olur onlarla uğraşmaktan bunları düşünmeye vaktiniz kalmaz.
 
Çocuk bu ısırır sevecen davranmadıysanız bilemiyorum. Orası soru işareti oluşturdu bende.

Ama üstteki yoruma katılıyorum maalesef. Kimse kendi yaptığına bakmıyor. Al bak kıskandı küstü derler.
Bir de zaten aileden uzaklawma sureci su sekilde oldu. Oranin cok benle de ilgisi yok. Annem yeğenime 20 gun falan bakti. Sonra kardesimin esiyle tartistilar bebege bakmadi.
Hatta o donem kardeşim annem ixin onu asla affetmeyeceğim gibi bir cümle kurdu. Tamamen herkesten uzaklastilar. Yani mesafeli olma durumu tum aileye karşı aslinda.
 
Yok oyle bir durum degil 🙂 niye ısırıyorum canim yandi bak dedim. Bir sey mi istiyorsun ya da bir sey istemiyorsan ısınmadan ifade et dedim. Wonra tuttu elimden oyunxaklarina dogru götürdü. Meger oyun oynamak istiyormus.
Öyleyse onda problem göremedim ben. İnşallah tez vakitte hayırlısıyla size de nasip olur. ❤️
 
Yani surekli soyle diyorum artık. Yani onlar için onemin yoksa bu kadar onemsememeliyim ben de.
Sanirim canımı yakan da bu. Simdi nasil davranacagimi da bilmiyorum. Her dedigum her yaptığımı elestirecekler. Bir sey yapmasam zaten onu da elestirecekler.
 
Yok mesafe koymayi dusunmuyorum. Yani elimden gelen herseyi yapicam bu surecte etkilenmesin diye. Ama içim buz kesti. Inanilmaz uzaklaştım. Cok yıprandım.
Sunu net bir şekilde anlamis oldum. Kesinlikle benimle irtibat halinde olmak istemiyorlar. Yani ben görüşmesem umurlarinda bile olmayacak zaten. O kadar ciddiye aldıklarını bile dusunmuyorum. Standart herkese olan davranış biçimleri ne ise o sekilde davranıyorlar bana da.
O yuzden onlara olan tavrimin onlar nezhinde bir degeri karşılığı oldugunu da sanmiyorum.
Zaten siyasi olarak cok farklilastik. Kulturwl olarak bambaşka yönlere savrulduk.Ailemle konusacak bir ortak nokta bile bulmakta zorluk çekiyorum.
Madem istemiyorlar görüşmek. Neden siz mesafe koymayı düşünmüyorum diyorsunuz.

Bu olaya çok sinir oluyorum ben


Benim amcamın eşi bizimle görüşmek istemezdi. Annem yengenizi ziyaret edin diye baski yapardı.
Ya hu kadın istemiyor. Neyin zorlamasi bu.

Zorla güzellik olmaz.

Ha ısrarla görüşmeye debam edecekseniz de... kırılmayın bu laflara ve hareketlere.

Yani siz ayağınızla gidiyorsunuz laf işiteceginiz ortama. Bu durumda kırılmaya hakkiniz yok.

Çünkü sizi istemeyeni görüşmeye zorlarsaniz... bu lafları peşinen kabul etmiş oluyorsunuz.
 
Merhaba,
Yaklaşık 2 yıldır bebek istememize rağmen olmuyor. Dusuk yasiyorum ya da bebekler ölüyor.
Yine bir tup bebek sürecine girdik. Bunu da tum ailem biliyor. Kimseden bunu saklamadik.

Yalniz canımı sıkan bazi sorunlar oldu. Artik ailemle bu durumu paylaştığım için pişman oldum. Kardesimin cocugu var. Bizimle bir şekilde iletişim kurmak istemiyorlar. Onceden alınganlık mi yapiyorum diye dusunuyordum. Bir yıldır gitmek istediğimizde turlu turlu bahaneler sundular ve bizle gorusmediler. Yigenimin dogum gününe cagirmadilar.
Babam beni arayıp kızım çocuğun olmuyor diye üzülme komplekse girme diyor. Acikcasi boyle seyleri dusunmuyorum bile. Sonucta ben bir insanim olur ya da olmaz bu benim seçimim degil. Olaya da bakış açım bu sekilde. Neden komplekse gireceğimi dusunuyorlar da bunu soyluyorlar diye üzülüyorum.

Annem zaten ben kendimi bildim bileli kardeşime cok duskun. Ben ne yaparsan yapayim ne fedakarlıklar yaparsam yapayım bu hic bir zaman değişmedi. Evlenirken dahi hic yuk olmak istemedim aileme. Tek bir eşya bile aldirmadim. Hatta elimden ne gelirse onlar ixin yaparim.

Gecen hafta anbem beni aradığında kardeşimin 5 aylik hamile olduğunu söyledi. Cok sevindim neden söylemediniz dedim. Sen üzülme diye soylemedik dedi. Neden üzüleceğim ki dedim. Anlam veremedim.

Sonra taşları birlestirince farkettim ki zaten aylardır kardeşime gitmek istesem de gitmemem icin sebepler üretiyorlar yaklaşık da 1 bucuk yıldır gorusmuyorlar. Orta da hic bir sebep de yok. Zaten gorusme olursa biz gidiyoruz evimize toplasam 3 defa ancak gelmişlerdir 3 yılda. O da bizlerin cagirmasiyla olmuştur. Genelde biz arayip surekli gitmek isteriz. Ama bir yıldır her aradığımda bir sebep sunulunca artik ben de geleyim diyemiyorum.

Cok uzuldum. Kac gundur uyuyamıyorum. Kendimi dışlanmış önemsiz biri gibi hissediyorum. En çok zoruma giden de sanki ben yigenlerime nazar degdircem vebali biriymişim gibi bana davranılması.

Sizce ne yapmiyim?
Yurdum insaninin genel problemi bu galiba çocugu olmayan birinin olani kiskandigi hasetlendiği dusuncesi ve ailede olmasi daha bi üzücü sorunu kardesinize ya da annenize açık ve net ifade etseniz onu da bu duruma baglarlar kesin...🤦🏻‍♀️
 
Madem istemiyorlar görüşmek. Neden siz mesafe koymayı düşünmüyorum diyorsunuz.

Bu olaya çok sinir oluyorum ben


Benim amcamın eşi bizimle görüşmek istemezdi. Annem yengenizi ziyaret edin diye baski yapardı.
Ya hu kadın istemiyor. Neyin zorlamasi bu.

Zorla güzellik olmaz.

Ha ısrarla görüşmeye debam edecekseniz de... kırılmayın bu laflara ve hareketlere.

Yani siz ayağınızla gidiyorsunuz laf işiteceginiz ortama. Bu durumda kırılmaya hakkiniz yok.

Çünkü sizi istemeyeni görüşmeye zorlarsaniz... bu lafları peşinen kabul etmiş oluyorsunuz.
Sanirim istemediğimi düşünmek istemiyorum. Kardesim sonucta. Bir de gercekten esiyle kültürel olarak xok uyumsuz. Her zaman arkasında olduğumuzu bilsin istiyorum. Hic bir uni. Arkadasiyla gorusmuyor. Etrafında cogu eski arkadaslarini soyutladi. Görüşmemek inanın en kolay yol su an benim için. Ne olursa olsun yanında ona destek olmak istiyorum
 
Yurdum insaninin genel problemi bu galiba çocugu olmayan birinin olani kiskandigi hasetlendiği dusuncesi ve ailede olmasi daha bi üzücü sorunu kardesinize ya da annenize açık ve net ifade etseniz onu da bu duruma baglarlar kesin...🤦🏻‍♀️
Su donem hic konuyu açmıyorum. Sorduklarında da artik kendi süreciyle ilgili de bilgi vermiyorum. Gerek yok ne desem boş. Ne desem ayri bir anlam yüklenecek zaten.
 
Back
X