Ben de alıştırma yapıyorum, oğlan anası olarak
Ya işte hata yapmayayım, kendimi sevdireyim diye ayarını bilemiyorlar, sonra zaten kendi evlerine çıkıp onu temizle tertiple olayına geçiyorlar; paşa devralıyorlar analarından. Sonra adama iyi bakma yarışı başlıyor, bir de oradan göze girme çabası, kendi evinin temizliği tertibi, yemeği şusu busu iyi olsun diye çabalıyor garipler naapsınlar? Oradan da göze girecek yeni gelin.
Sonra yıllar geçip affedersin (Bu tabir çok kötü biliyorum ama kullanmayı seviyorum
) kaşarlanınca, ha göze girmiş ha girmemişe bağlanıyor. Hepsi süreç ya, benim çevre çok çeşitli entelinden gün teyzesine kadar her türlü insan var; gözlemlediğim, gördüğüm bunlar. Aileden geçiyor kızlarına bu anlayış, yadigar gibi. Onlar da ne yapacağını şaşıyorlar başlarda. Eh oğlan analarında da azıcık kıskançlık oluveriyor bazen, onu bertaraf edip geçmenin yolları işte. Kvyi solla, imzayı at, akrabalara kendini sevdir kabullendir, sonra çocuğu patlat ve yayıl
Haklarında hayırlısı, oğullarımızın getirdiği de başımızın tacıdır deyip geçeceğiz napalım? Kötü birini getiriyorsa, gelini değil, önce oğlumu nasıl yetiştirdiğimi sorgularım şahsen; "La ben bu çocuğu çok mu saf yetiştirdim-ben bu çocuğa insan ilişkilerine dair hiç mi güzel bir şey öğretemedim?" filan diye. Takarım gelinime bileziğini, sonra Behlül kaçar
Mutlu mesut olsunlar, bana ilişmesinler.