Ailelere karşı kırgınlık maddi olarak düşüş

Herkese merhaba. Burda yaşça benden büyük daha tecrübeli de insanlar olduğu için yazmak istedim bir yol gösteren fikir veren olur diye. Ben 3 yıllık evliyim iki bebeğim var. İlk evlendigimizde maddi durumumuz gayet iyiydi evimiz vardı iyi kötü araba alacak para vardı altın olarak. Sonra eşim kendine iş kurmak dükkan açmak istedi. Bizde ortak konuşup karar vererek evi sattık ev iş almaz ama iş ev alır mantığıyla. Sonradan piyasa öyle değişti ki inanmadık. Eşim işi ortak kurmuştu arkadaşıyla ve beklediği gibi gitmedi açıkçası battılar yani net olarak. Tabi ev parası altınlar falan gitti yani. Şimdi yine çok şükür sıfır evde kirada oturuyoruz kiramızı 1 gün bile geciktirmeyiz öderiz, iyi bir işte buldu kazancı vs iyi. Ama o kurduğu iş doneminde krediler vs bankadan kırmızı kalem yediğinden kredi cekemiyoruz şuan cekebilseydik bir araba alacaktık ama biraz daha beklememiz gerekiyor. Her neyse manevi olarak tabiki etkilendik ama şuan sonucta aç değiliz açıkta değiliz diyerek devam ediyoruz. Ama bu süreçte ailelerimizin gözünden düştük sanırım ilk evlendigimiz dönemde herkes bize karşı çok iyiyken şimdi maddi olarak yani ne ev ne araba olmayınca resmen her iki tarafında bizi insan yerine koymadığını gözlemliyorum. Ara sıra dalga geçer gibi konuşmalar,takmamalar, paraları yok alamazlar gidemezler edemezler gibi peşin hüküm vermeler, yaptığımız her harcamanın hesabını vermek zorunda gibi hissetmemiz, bana eşim hakkında eşime benim hakkımda konuşmalar anlarsınız işte maddi olarak bir düştük ve tamam yani. Sagolsunlar yine iyi kötü para desteği yapmaya çalıştılar ama manevi olarak kırıldık yani . Hem kendi aileme hem eşimin ailesine. Çok işimiz düştü bir kere, kendi kendimize yapamadık bazı şeyleri bu da insanları her konuda söz sahibi yaptı. Artık herkss rahat rahat konusuyor, şakasına takılıyor öyleyiz. Hic bişey alıp edinemezmişiz gibi bir bakış açısı herkeste. Bundan sonra herkese karşı nasıl davranmalıyız bu düşünce ve tavırları nasıl kırarız bana biraz fikir verebilir misiniz 2 çocuğum var ama artık kendim çocuk gibi hissediyorum moralim çok bozuk

‘Kim dünyada kazanmazsa ekmek parası dostunun yüz karası düşmanının maskarası ‘ demiş şair.

Tekrar gözlerinde yükselmek istiyorsanız tekrar eski halinize dönmeniz gerekiyor, umarım dönersiniz.

Aile de olsa böyle insanlar parana göre muamele ederler ama sorsan paraya önem vermezler

O yüzden çok ciddiye almayın insanları umarım eskisinden daha zengin olursunuz.

cansuerdemir .!.:

Herkese merhaba. Burda yaşça benden büyük daha tecrübeli de insanlar olduğu için yazmak istedim bir yol gösteren fikir veren olur diye. Ben 3 yıllık evliyim iki bebeğim var. İlk evlendigimizde maddi durumumuz gayet iyiydi evimiz vardı iyi kötü araba alacak para vardı altın olarak. Sonra eşim kendine iş kurmak dükkan açmak istedi. Bizde ortak konuşup karar vererek evi sattık ev iş almaz ama iş ev alır mantığıyla. Sonradan piyasa öyle değişti ki inanmadık. Eşim işi ortak kurmuştu arkadaşıyla ve beklediği gibi gitmedi açıkçası battılar yani net olarak. Tabi ev parası altınlar falan gitti yani. Şimdi yine çok şükür sıfır evde kirada oturuyoruz kiramızı 1 gün bile geciktirmeyiz öderiz, iyi bir işte buldu kazancı vs iyi. Ama o kurduğu iş doneminde krediler vs bankadan kırmızı kalem yediğinden kredi cekemiyoruz şuan cekebilseydik bir araba alacaktık ama biraz daha beklememiz gerekiyor. Her neyse manevi olarak tabiki etkilendik ama şuan sonucta aç değiliz açıkta değiliz diyerek devam ediyoruz. Ama bu süreçte ailelerimizin gözünden düştük sanırım ilk evlendigimiz dönemde herkes bize karşı çok iyiyken şimdi maddi olarak yani ne ev ne araba olmayınca resmen her iki tarafında bizi insan yerine koymadığını gözlemliyorum. Ara sıra dalga geçer gibi konuşmalar,takmamalar, paraları yok alamazlar gidemezler edemezler gibi peşin hüküm vermeler, yaptığımız her harcamanın hesabını vermek zorunda gibi hissetmemiz, bana eşim hakkında eşime benim hakkımda konuşmalar anlarsınız işte maddi olarak bir düştük ve tamam yani. Sagolsunlar yine iyi kötü para desteği yapmaya çalıştılar ama manevi olarak kırıldık yani . Hem kendi aileme hem eşimin ailesine. Çok işimiz düştü bir kere, kendi kendimize yapamadık bazı şeyleri bu da insanları her konuda söz sahibi yaptı. Artık herkss rahat rahat konusuyor, şakasına takılıyor öyleyiz. Hic bişey alıp edinemezmişiz gibi bir bakış açısı herkeste. Bundan sonra herkese karşı nasıl davranmalıyız bu düşünce ve tavırları nasıl kırarız bana biraz fikir verebilir misiniz 2 çocuğum var ama artık kendim çocuk gibi hissediyorum moralim çok bozuk

Genişletmek için tıkla...

İnsanların sizlere karşı ön yargılı olması ve bu şekilde tavırlarını sürdürmeleri çok normal. Yeni evli çiftin evi varken iş kurmak için evini sattığını ben hiç duymadım. Evliliğiniz bile oturmamış evi satmışsınız. Üstüne arka arkaya 3 senede 2 çocuk yapılmış. Bu gerçekten düşüncesizlik plansızlık. Ben aile üyeniz olsam size de eşinize de bu akılsız haliniz yüzünden çok kızardım. Çocuk olmasa bile maddiyat evlilikte çok önemli. Ne güzrl bak, ev varmış evlendiğinizde, kocanızın iş hevesi yüzünden hop gitmiş her şey.

Size maddi konularda şuan karışmalarını nedeni de büyük ihtimal bu düşüncesizlikle hareket etmeniz ve benzer durumuna tekrar düşüp, düşmediğinizi kontrol etmek istemelerinden. Ailelerin konuşup, şakalaşmasına da hem sen kendi ailenlr konuşcaksın bunu kesecekşer hem eşin kendi ailesiyle konuşup bu tavrı kestirecek.

O arabayı da kocan kullanacaksa onun üzerine aldırma sakın. Kendi üzerine ya da tek çocuksan annenin üzerine aldır.

Gold .!.:

‘Kim dünyada kazanmazsa ekmek parası dostunun yüz karası düşmanının maskarası ‘ demiş şair.

Tekrar gözlerinde yükselmek istiyorsanız tekrar eski halinize dönmeniz gerekiyor, umarım dönersiniz.

Aile de olsa böyle insanlar parana göre muamele ederler ama sorsan paraya önem vermezler

O yüzden çok ciddiye almayın insanları umarım eskisinden daha zengin olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

Evet gerçekten paran kadar varsın bu dünyada bunu herkes tarafından anlamış olduk yani

begum9987 .!.:

İnsanların sizlere karşı ön yargılı olması ve bu şekilde tavırlarını sürdürmeleri çok normal. Yeni evli çiftin evi varken iş kurmak için evini sattığını ben hiç duymadım. Evliliğiniz bile oturmamış evi satmışsınız. Üstüne arka arkaya 3 senede 2 çocuk yapılmış. Bu gerçekten düşüncesizlik plansızlık. Ben aile üyeniz olsam size de eşinize de bu akılsız haliniz yüzünden çok kızardım. Çocuk olmasa bile maddiyat evlilikte çok önemli. Ne güzrl bak, ev varmış evlendiğinizde, kocanızın iş hevesi yüzünden hop gitmiş her şey.

Size maddi konularda şuan karışmalarını nedeni de büyük ihtimal bu düşüncesizlikle hareket etmeniz ve benzer durumuna tekrar düşüp, düşmediğinizi kontrol etmek istemelerinden. Ailelerin konuşup, şakalaşmasına da hem sen kendi ailenlr konuşcaksın bunu kesecekşer hem eşin kendi ailesiyle konuşup bu tavrı kestirecek.

O arabayı da kocan kullanacaksa onun üzerine aldırma sakın. Kendi üzerine ya da tek çocuksan annenin üzerine aldır.

Genişletmek için tıkla...

Evi satıp iş kurarken tam tersi herkes destek oldu bize aslında. Yani o dönem satmayın etmeyin demedi kimse ve işler biraz iyi gitseydi birseyler edinmiş olsaydık yine bambaşka olurdu tavırları. Eşim tornacı aslında isi iyi de gidebilirdi bu bölgede tutulan bir sektör.ama maalesef ortak konusunda iyi seçim yapamadı 30 yıllık arkadaşı düşmanı oldu dost kazığı diyebiliriz şuan evimizin geliri aylık 22 bin biz yettiriyoruz ama malesef moral bozan insanların bu tutumu

Begümün yazdigi gibi aslinda. Plansizliginiz yuzunden sizi ciddiye almiyorlar. Hos degil tavirlari, ben dogru bulmadım, desteklemiyorum yani ama durum bu. 3 yilda 2 cocuk, kenara kotu gun icin 3-5 altin ayirmama, evi satma... Umarim kisa sürede toparlanirsiniz

Sizin bir mesleğiniz var mı hanımefendi

cansuerdemir .!.:

Herkese merhaba. Burda yaşça benden büyük daha tecrübeli de insanlar olduğu için yazmak istedim bir yol gösteren fikir veren olur diye. Ben 3 yıllık evliyim iki bebeğim var. İlk evlendigimizde maddi durumumuz gayet iyiydi evimiz vardı iyi kötü araba alacak para vardı altın olarak. Sonra eşim kendine iş kurmak dükkan açmak istedi. Bizde ortak konuşup karar vererek evi sattık ev iş almaz ama iş ev alır mantığıyla. Sonradan piyasa öyle değişti ki inanmadık. Eşim işi ortak kurmuştu arkadaşıyla ve beklediği gibi gitmedi açıkçası battılar yani net olarak. Tabi ev parası altınlar falan gitti yani. Şimdi yine çok şükür sıfır evde kirada oturuyoruz kiramızı 1 gün bile geciktirmeyiz öderiz, iyi bir işte buldu kazancı vs iyi. Ama o kurduğu iş doneminde krediler vs bankadan kırmızı kalem yediğinden kredi cekemiyoruz şuan cekebilseydik bir araba alacaktık ama biraz daha beklememiz gerekiyor. Her neyse manevi olarak tabiki etkilendik ama şuan sonucta aç değiliz açıkta değiliz diyerek devam ediyoruz. Ama bu süreçte ailelerimizin gözünden düştük sanırım ilk evlendigimiz dönemde herkes bize karşı çok iyiyken şimdi maddi olarak yani ne ev ne araba olmayınca resmen her iki tarafında bizi insan yerine koymadığını gözlemliyorum. Ara sıra dalga geçer gibi konuşmalar,takmamalar, paraları yok alamazlar gidemezler edemezler gibi peşin hüküm vermeler, yaptığımız her harcamanın hesabını vermek zorunda gibi hissetmemiz, bana eşim hakkında eşime benim hakkımda konuşmalar anlarsınız işte maddi olarak bir düştük ve tamam yani. Sagolsunlar yine iyi kötü para desteği yapmaya çalıştılar ama manevi olarak kırıldık yani . Hem kendi aileme hem eşimin ailesine. Çok işimiz düştü bir kere, kendi kendimize yapamadık bazı şeyleri bu da insanları her konuda söz sahibi yaptı. Artık herkss rahat rahat konusuyor, şakasına takılıyor öyleyiz. Hic bişey alıp edinemezmişiz gibi bir bakış açısı herkeste. Bundan sonra herkese karşı nasıl davranmalıyız bu düşünce ve tavırları nasıl kırarız bana biraz fikir verebilir misiniz 2 çocuğum var ama artık kendim çocuk gibi hissediyorum moralim çok bozuk

Genişletmek için tıkla...

Siz maalesef evi satıp iş yeri açmakla büyük hata yapmışsınız. Bi daha 3 senelik evliliğinizde ikinci çocuğu dünyaya getirerek kendinizi iyice darboğaza sokmuşsunuz. Maalesef bu hayatta en önemli şey para. İnsanlar

cansuerdemir .!.:

Herkese merhaba. Burda yaşça benden büyük daha tecrübeli de insanlar olduğu için yazmak istedim bir yol gösteren fikir veren olur diye. Ben 3 yıllık evliyim iki bebeğim var. İlk evlendigimizde maddi durumumuz gayet iyiydi evimiz vardı iyi kötü araba alacak para vardı altın olarak. Sonra eşim kendine iş kurmak dükkan açmak istedi. Bizde ortak konuşup karar vererek evi sattık ev iş almaz ama iş ev alır mantığıyla. Sonradan piyasa öyle değişti ki inanmadık. Eşim işi ortak kurmuştu arkadaşıyla ve beklediği gibi gitmedi açıkçası battılar yani net olarak. Tabi ev parası altınlar falan gitti yani. Şimdi yine çok şükür sıfır evde kirada oturuyoruz kiramızı 1 gün bile geciktirmeyiz öderiz, iyi bir işte buldu kazancı vs iyi. Ama o kurduğu iş doneminde krediler vs bankadan kırmızı kalem yediğinden kredi cekemiyoruz şuan cekebilseydik bir araba alacaktık ama biraz daha beklememiz gerekiyor. Her neyse manevi olarak tabiki etkilendik ama şuan sonucta aç değiliz açıkta değiliz diyerek devam ediyoruz. Ama bu süreçte ailelerimizin gözünden düştük sanırım ilk evlendigimiz dönemde herkes bize karşı çok iyiyken şimdi maddi olarak yani ne ev ne araba olmayınca resmen her iki tarafında bizi insan yerine koymadığını gözlemliyorum. Ara sıra dalga geçer gibi konuşmalar,takmamalar, paraları yok alamazlar gidemezler edemezler gibi peşin hüküm vermeler, yaptığımız her harcamanın hesabını vermek zorunda gibi hissetmemiz, bana eşim hakkında eşime benim hakkımda konuşmalar anlarsınız işte maddi olarak bir düştük ve tamam yani. Sagolsunlar yine iyi kötü para desteği yapmaya çalıştılar ama manevi olarak kırıldık yani . Hem kendi aileme hem eşimin ailesine. Çok işimiz düştü bir kere, kendi kendimize yapamadık bazı şeyleri bu da insanları her konuda söz sahibi yaptı. Artık herkss rahat rahat konusuyor, şakasına takılıyor öyleyiz. Hic bişey alıp edinemezmişiz gibi bir bakış açısı herkeste. Bundan sonra herkese karşı nasıl davranmalıyız bu düşünce ve tavırları nasıl kırarız bana biraz fikir verebilir misiniz 2 çocuğum var ama artık kendim çocuk gibi hissediyorum moralim çok bozuk

Genişletmek için tıkla...

Siz evi satıp iş yeri açmakla hata yapmışsınız. Birde üç yıllık evliliğinizde ikinci çocuğu dünyaya getirerek kendinizi iyice darboğaza sokmuşsunuz. Kusura bakmayın ama bu hayatta en önemli şey para. Herkesin değeri parası kadardır.Bu dünyada parası olmayanı insan yerine koymuyorlar. Paran varsa herkes saygıda kusur etmez.

gulenay123 .!.:

Sizin bir mesleğiniz var mı hanımefendi

Genişletmek için tıkla...

Evet anaokulu öğretmeniyim çocuklara bakacak kimse yok biri daha 6bucuk aylık ikisi de emiyor

cansuerdemir .!.:

Herkese merhaba. Burda yaşça benden büyük daha tecrübeli de insanlar olduğu için yazmak istedim bir yol gösteren fikir veren olur diye. Ben 3 yıllık evliyim iki bebeğim var. İlk evlendigimizde maddi durumumuz gayet iyiydi evimiz vardı iyi kötü araba alacak para vardı altın olarak. Sonra eşim kendine iş kurmak dükkan açmak istedi. Bizde ortak konuşup karar vererek evi sattık ev iş almaz ama iş ev alır mantığıyla. Sonradan piyasa öyle değişti ki inanmadık. Eşim işi ortak kurmuştu arkadaşıyla ve beklediği gibi gitmedi açıkçası battılar yani net olarak. Tabi ev parası altınlar falan gitti yani. Şimdi yine çok şükür sıfır evde kirada oturuyoruz kiramızı 1 gün bile geciktirmeyiz öderiz, iyi bir işte buldu kazancı vs iyi. Ama o kurduğu iş doneminde krediler vs bankadan kırmızı kalem yediğinden kredi cekemiyoruz şuan cekebilseydik bir araba alacaktık ama biraz daha beklememiz gerekiyor. Her neyse manevi olarak tabiki etkilendik ama şuan sonucta aç değiliz açıkta değiliz diyerek devam ediyoruz. Ama bu süreçte ailelerimizin gözünden düştük sanırım ilk evlendigimiz dönemde herkes bize karşı çok iyiyken şimdi maddi olarak yani ne ev ne araba olmayınca resmen her iki tarafında bizi insan yerine koymadığını gözlemliyorum. Ara sıra dalga geçer gibi konuşmalar,takmamalar, paraları yok alamazlar gidemezler edemezler gibi peşin hüküm vermeler, yaptığımız her harcamanın hesabını vermek zorunda gibi hissetmemiz, bana eşim hakkında eşime benim hakkımda konuşmalar anlarsınız işte maddi olarak bir düştük ve tamam yani. Sagolsunlar yine iyi kötü para desteği yapmaya çalıştılar ama manevi olarak kırıldık yani . Hem kendi aileme hem eşimin ailesine. Çok işimiz düştü bir kere, kendi kendimize yapamadık bazı şeyleri bu da insanları her konuda söz sahibi yaptı. Artık herkss rahat rahat konusuyor, şakasına takılıyor öyleyiz. Hic bişey alıp edinemezmişiz gibi bir bakış açısı herkeste. Bundan sonra herkese karşı nasıl davranmalıyız bu düşünce ve tavırları nasıl kırarız bana biraz fikir verebilir misiniz 2 çocuğum var ama artık kendim çocuk gibi hissediyorum moralim çok bozuk

Genişletmek için tıkla...

Ailelere mesafe koyun kapınızı kapatın görüşmeyi azaltin. Yine kazanır yine mal mülk yaparsınız. Yaşınız genç. Benim babam kaç kere batmış yeni evlendiginde annemle. Camlara gazete kağıdı koymuşlar perde alamadiklarindan. Hatta çaydanlık delikmis dibine kireç gibi bisi yapmış annem anlatıyordu. Ananemler zengin tabi babamı pek takmazlarmis diğer damat zengin hanlari var evi Bağdat caddesinde etilerde falan diye. Bizimkiler çalışıp didinmis arsa alıp yatırım yapmışlar. Eniştem de hanlarinda yangın çıkmış dolandırılmış ustune kalanı da çocukları ile yemiş bitirmis parayı. Şimdi babamın bir sitede 40 dairesi var Eniştemler kirada. Allah onlara da kazanç versin ama para bu gelir geçer. Yarın öbür gün benim ailem de kaybedebilir.

cansuerdemir .!.:

Evet anaokulu öğretmeniyim çocuklara bakacak kimse yok biri daha 6bucuk aylık ikisi de emiyor

Genişletmek için tıkla...

Çok güzel mesleğiniz aslında hanımefendi Haklısınız şu an için çalışamasanız da

Gold .!.:

‘Kim dünyada kazanmazsa ekmek parası dostunun yüz karası düşmanının maskarası ‘ demiş şair.

Tekrar gözlerinde yükselmek istiyorsanız tekrar eski halinize dönmeniz gerekiyor, umarım dönersiniz.

Aile de olsa böyle insanlar parana göre muamele ederler ama sorsan paraya önem vermezler

O yüzden çok ciddiye almayın insanları umarım eskisinden daha zengin olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

Bu hanımefendinin dediği gibi eski halinize dönmeniz gerekiyor. Anaokulları çok önemli ve özel olarak açılmaya müsait. Koşullarınız düzeldiğinde siz de bir kreş açabilirsiniz daha butik, küçük. Şu an için de bu evden satış yapan markalardan satabilirsiniz, maddi olarak iyi bi rakam zikretmişsiniz evet ama böyle ek gelirler işlerle ara kazançlar yapıp birikim yapmanız hayrınıza olur ilerisi için. Bir de asla eşinizle birbirinizi desteklemeyi bırakmayın iki tarafın baskıları sizi birbirinize düşürmesin İnsanoğluyuz düşer kalkarız. Yürü ya kulum deseydi Allah görüyo musun onlar risk aldı nasıl kazanıyo diyeceklerdi batınca tü kaka diyolar işte nasip bu işler.

simeyra .!.:

Ailelere mesafe koyun kapınızı kapatın görüşmeyi azaltin. Yine kazanır yine mal mülk yaparsınız. Yaşınız genç. Benim babam kaç kere batmış yeni evlendiginde annemle. Camlara gazete kağıdı koymuşlar perde alamadiklarindan. Hatta çaydanlık delikmis dibine kireç gibi bisi yapmış annem anlatıyordu. Ananemler zengin tabi babamı pek takmazlarmis diğer damat zengin hanlari var evi Bağdat caddesinde etilerde falan diye. Bizimkiler çalışıp didinmis arsa alıp yatırım yapmışlar. Eniştem de hanlarinda yangın çıkmış dolandırılmış ustune kalanı da çocukları ile yemiş bitirmis parayı. Şimdi babamın bir sitede 40 dairesi var Eniştemler kirada. Allah onlara da kazanç versin ama para bu gelir geçer. Yarın öbür gün benim ailem de kaybedebilir.

Genişletmek için tıkla...

Hayat çok farklı şekilde ilerliyor gerçekten. Ama tesadüfen alınan arsa sayesinde 40 ev edinmek de maalesef çok normal değil hani. Belli ki bazı muteahhitlik işlere gitmiş babanız ayni zamanda, belli kişiler ile arkadaşlık edinmiş kusura bakmayın ama.

Paran varsa ailen var paran yoksa yok malesef böyle tekrar toparlanmak icin bekleyin sabirla oluyor işte malesef

İş kurmak için evi satmak mı? Hiç akıl kârı değil. Tamam mala mülke çok güvenmemeli, bir depremle insanlar her şeyini kaybedebiliyorlar; ama elde hazır olanı da iş kurmak için satıp sıfırlamak çok büyük talihsizlik, hiç zekice değil. Sanırım bir de pandemi sonlarına denk gelmiş, ekonomi bayır aşağı giderken böyle bir ortamda iş kurmaya kalkışmanız da bence mantıksız. Eşim zarara uğramamak için iş yeri kapattı. Kalifiye olduğu için kendi iyi maaşlı bir işe girdi. Durumu olabildiğince stabil tutarak, risk almayarak ya da kaynakların küçük bir kısmını kullanıp, enflasyonist ortamda krediyle az risk alarak bir şeylere kalkışmak daha mantıklı.

Mesela ben evimi ancak üzerine koyup daha iyisini alabileceksem satarım, ya da bir kısmına daha uygun bir ev diğer kısmına arsa/araba alacaksam başka yatırımlar yapacaksam ya da evin değeri iyiyse iki ayrı ev alıp birinde oturup diğerinden pasif gelir elde edebileceksem satarım. Hem evim olur hem yatırımım veya pasif gelirim. İş kuracaksam kredi çekerim, ufak kaynaklarımı da kullanabilirim; eldeki tüm her şeyi sıfırlayıp bodoslama ticaret olmaz, ticarete kör dalış yapılmaz, insan en azından büyük varlıklarını kullanıp her şeyini riske yatırmaz.

Bir de neredeyse sıfırlanmanıza rağmen üç senelik evliliğe iki çocuk yapmışsınız. Parayı yönetemiyorsunuz, rasyonel kararlar almıyorsunuz. Ailelerin tavırlarını desteklemiyorum;ama benim babam palazlandığı dönemde annemin sağlık problemlerinden ötürü beş sene ciddi para mal mülk kayıpları verdi. Bazen insanlar dibi görebilir, çok normal. Sizin durumunuzda sizi alaya almaları, mantıksız kararlar, parayı yönetememe ve ciddiyetsizliğinizden ötürü olabilir. Aciliyetten, sağlık problemlerinden kaynaklı maddi zayıflama olsaydı, böyle olacaklarını sanmıyorum. Tabii ki yine de hoş değil.

Mesafe koyun, bir daha bu konunun konuşulmasını istemiyorum şeklinde tepki gösterin. Ekonomik olarak toparlanmaya bakın, kenara her ay mümkünse en azından birkaç gr altın atmaya bakın, karı koca birlikte çalışın. Artık en azından yakın zamanda ev alacağınızı sanmam;ama gelir iyiyse daha sonra şartlar da düzelince krediyle geleceğe yönelik arsa yatırımı vs yapabilirsiniz. Araç da olabilir belki, zamanla üstüne koyarak ilerlersiniz. Ne kazandığınıza, yaşam şartlarınıza, parayı yönetmenize bağlı; bir de içinde bulunulan ekonomik şartlar her gün kötüye gidiyor.

XXVeronicaXX .!.:

Hayat çok farklı şekilde ilerliyor gerçekten. Ama tesadüfen alınan arsa sayesinde 40 ev edinmek de maalesef çok normal değil hani. Belli ki bazı muteahhitlik işlere gitmiş babanız ayni zamanda, belli kişiler ile arkadaşlık edinmiş kusura bakmayın ama.

Genişletmek için tıkla...

Belli kişiler derken ne demek istediğinizi anlayamadım

cansuerdemir .!.:

Evet gerçekten paran kadar varsın bu dünyada bunu herkes tarafından anlamış olduk yani

Genişletmek için tıkla...

Bence onlar paranız olmadığı için değil, 3 yıl çok kısa sürede bu kadar riske girmenize bozulmuştur.

cansuerdemir .!.:

Herkese merhaba. Burda yaşça benden büyük daha tecrübeli de insanlar olduğu için yazmak istedim bir yol gösteren fikir veren olur diye. Ben 3 yıllık evliyim iki bebeğim var. İlk evlendigimizde maddi durumumuz gayet iyiydi evimiz vardı iyi kötü araba alacak para vardı altın olarak. Sonra eşim kendine iş kurmak dükkan açmak istedi. Bizde ortak konuşup karar vererek evi sattık ev iş almaz ama iş ev alır mantığıyla. Sonradan piyasa öyle değişti ki inanmadık. Eşim işi ortak kurmuştu arkadaşıyla ve beklediği gibi gitmedi açıkçası battılar yani net olarak. Tabi ev parası altınlar falan gitti yani. Şimdi yine çok şükür sıfır evde kirada oturuyoruz kiramızı 1 gün bile geciktirmeyiz öderiz, iyi bir işte buldu kazancı vs iyi. Ama o kurduğu iş doneminde krediler vs bankadan kırmızı kalem yediğinden kredi cekemiyoruz şuan cekebilseydik bir araba alacaktık ama biraz daha beklememiz gerekiyor. Her neyse manevi olarak tabiki etkilendik ama şuan sonucta aç değiliz açıkta değiliz diyerek devam ediyoruz. Ama bu süreçte ailelerimizin gözünden düştük sanırım ilk evlendigimiz dönemde herkes bize karşı çok iyiyken şimdi maddi olarak yani ne ev ne araba olmayınca resmen her iki tarafında bizi insan yerine koymadığını gözlemliyorum. Ara sıra dalga geçer gibi konuşmalar,takmamalar, paraları yok alamazlar gidemezler edemezler gibi peşin hüküm vermeler, yaptığımız her harcamanın hesabını vermek zorunda gibi hissetmemiz, bana eşim hakkında eşime benim hakkımda konuşmalar anlarsınız işte maddi olarak bir düştük ve tamam yani. Sagolsunlar yine iyi kötü para desteği yapmaya çalıştılar ama manevi olarak kırıldık yani . Hem kendi aileme hem eşimin ailesine. Çok işimiz düştü bir kere, kendi kendimize yapamadık bazı şeyleri bu da insanları her konuda söz sahibi yaptı. Artık herkss rahat rahat konusuyor, şakasına takılıyor öyleyiz. Hic bişey alıp edinemezmişiz gibi bir bakış açısı herkeste. Bundan sonra herkese karşı nasıl davranmalıyız bu düşünce ve tavırları nasıl kırarız bana biraz fikir verebilir misiniz 2 çocuğum var ama artık kendim çocuk gibi hissediyorum moralim çok bozuk

Genişletmek için tıkla...

Ekonomik olarak sizi güçsüz buldular.Sabredin bu dönemde geçecek.

cansuerdemir .!.:

Herkese merhaba. Burda yaşça benden büyük daha tecrübeli de insanlar olduğu için yazmak istedim bir yol gösteren fikir veren olur diye. Ben 3 yıllık evliyim iki bebeğim var. İlk evlendigimizde maddi durumumuz gayet iyiydi evimiz vardı iyi kötü araba alacak para vardı altın olarak. Sonra eşim kendine iş kurmak dükkan açmak istedi. Bizde ortak konuşup karar vererek evi sattık ev iş almaz ama iş ev alır mantığıyla. Sonradan piyasa öyle değişti ki inanmadık. Eşim işi ortak kurmuştu arkadaşıyla ve beklediği gibi gitmedi açıkçası battılar yani net olarak. Tabi ev parası altınlar falan gitti yani. Şimdi yine çok şükür sıfır evde kirada oturuyoruz kiramızı 1 gün bile geciktirmeyiz öderiz, iyi bir işte buldu kazancı vs iyi. Ama o kurduğu iş doneminde krediler vs bankadan kırmızı kalem yediğinden kredi cekemiyoruz şuan cekebilseydik bir araba alacaktık ama biraz daha beklememiz gerekiyor. Her neyse manevi olarak tabiki etkilendik ama şuan sonucta aç değiliz açıkta değiliz diyerek devam ediyoruz. Ama bu süreçte ailelerimizin gözünden düştük sanırım ilk evlendigimiz dönemde herkes bize karşı çok iyiyken şimdi maddi olarak yani ne ev ne araba olmayınca resmen her iki tarafında bizi insan yerine koymadığını gözlemliyorum. Ara sıra dalga geçer gibi konuşmalar,takmamalar, paraları yok alamazlar gidemezler edemezler gibi peşin hüküm vermeler, yaptığımız her harcamanın hesabını vermek zorunda gibi hissetmemiz, bana eşim hakkında eşime benim hakkımda konuşmalar anlarsınız işte maddi olarak bir düştük ve tamam yani. Sagolsunlar yine iyi kötü para desteği yapmaya çalıştılar ama manevi olarak kırıldık yani . Hem kendi aileme hem eşimin ailesine. Çok işimiz düştü bir kere, kendi kendimize yapamadık bazı şeyleri bu da insanları her konuda söz sahibi yaptı. Artık herkss rahat rahat konusuyor, şakasına takılıyor öyleyiz. Hic bişey alıp edinemezmişiz gibi bir bakış açısı herkeste. Bundan sonra herkese karşı nasıl davranmalıyız bu düşünce ve tavırları nasıl kırarız bana biraz fikir verebilir misiniz 2 çocuğum var ama artık kendim çocuk gibi hissediyorum moralim çok bozuk

Genişletmek için tıkla...

Moral bozmak yok. Karnınızı onlar doyurmuyor. Sizde her olan biteni onlara açıklama yapıp izah etmeyin. Mecbur değilsiniz. Konusucak bişey bulamazlar o zman. İnsanların zayıf noktasından vurmayı iyi biliyor herkes

Emlak fiyatlarının bu oranda patlayacagini kim bilebilirdi ki? 3 yılda 2 çocuk yaşınız da gencse fazla olmuş, ortaklı işler kurumsal boyutta değilse genellikle batar.
Laf ettirmeyin. Ne yani adam kumarda mi yemiş? Daha iyi olsun diye adım atmış yanlış insanla, eksik vizyonla acmis. Şu anki ekonomik koşullardan dolayı herkes çok sıkıştı.Saga sola sariyor. Net tavır koyun. Sanki bunların evini sattı batırdı. Kime ne?

Muhtemelen kararlarınızın saçmalığından sizi ciddiye almıyorlar. Kendiniz dediniz yardımları oldu diye. Benim yardım ettiğim insan yarınlar yokmuşcasına iki çocuk yaparsa bi "ne saçmalıyor bunlar" derim yani.