Ailem beni eve hapsetti

19 yaşında ailenin hala çocuğunu korumaya çalışması normal. Çünkü o yaşlar da gayet hata yapmaya müsait yaşlar.

ama annenizinki korumanın ötesine geçmiş. Psikolojik şiddet boyutuna varmış.

annenizin yapabileceği mantıklı şey, arkadaşınızla tanışmak, hatta bazen beraber takılmak, ve Gün içinde arayıp sormak olur. Ki bu yalnızca kontrol amaçlı da değil. Evli barklı insanlarız arkadaşlarımızla, yine de anneleri arayıp iyi gezmeler derler bize.

siz zora girecek dahi olsanız, ailenize yalan söylemeyin. Oldu da olumsuz bir durum oluştu, siz sorun yaşarsınız.

babanıza bir kahve hazırlayıp durumu anlatın. Annenizle belki babanızın yanında konuşabilirsiniz. 19 yaş da artık arkadaşlarıyla buluşmadan evin içinde otursun denilecek bir yaş değil.

Anneniz eski kafa biriyse, ona öyle gelebilir. Çünkü yakın tanıdığım bazı kimseler üniversiteye giden kızlarının okul harici bir yere gitmesine izin vermiyordu. 21 yaşında kızı evde yalnız diye ben yokken sen yanında dur diyen, ya da arkadaşlarıyla yalnızca evlerde buluşmaya izin veren Tanıdıklarım da çok. Çok yanlış da olsa var bu kafalar. Kızlarını çok sevdiklerini ben biliyorum. Sevmemekten değil de Fazla korumacılıktan kaynaklı bunlar.

belli ki bir iletişimsizlik var ortada annenizle. Siz telefonu açmayınca, sıkıntı olmuş. Bunu yapmayın. Babanızla konuşun, görüştüğünüz kimselerin zaten izinleri olacak kimseler olduğunu, istediklerinde size ulaşabileceklerini ama size de bir özgürlük alanı tanımaları gerektiğini anlatın. Ki bundan önce gitmenize sıkıntı çıkarmamış anneniz anladığım kadarıyla. Son seferinde Telefonu Açmadığınız İçin olay çıkmış. Sizin için endişelendiğini söylemek yerine, olmayacak tepkiler göstermiş. anneniz gibi tepkili olmak yerine iletişim kurmaya çalışın.

Anlayamadım ben sanırım, hiç yalanım yok diyorsunuz ama akabinde de kız arkadaşımla buluşacağımı söyleyip başka bir grup arkadaşla buluştum diyorsunuz. Yakaladıkları yalanım yok da yazmışsınız. Sanırım küçük yalanlarınız var kınamak için yazmadım baskı altında pek çok insan yalan söyler fakat sorunun kaynağını da biliyor olmalısınız yani bi fikriniz vardır kız arkadaşınızı mı sevmiyor aileniz yoksa çok fazla dışarıda olmanızdan mı rahatsızlar? Sizce böyle davranmalarına sebep ne? Atıyorum kocaya kaçan ablanız falan mı var ne yaşadılar da böyle davranıyorlar

Size psikolojik siddet uyguluyor aileniz , yok mu ailenizde akli basinda biri onunla konussaniz? Teyze hala amca vs ?
Üniversite okuyor musunuz orayi anlayamadim , ama okumuyorsaniz mutlaka sinava girip kazanin ve cikin o evden

22 yaşındayım ben de ne zaman dışarı çıksam saatlerce azar isitiyorum.yakinimdaki parkta yarım saat yürümek bile sorun oluyor .başka başka şeyler de var tabi.okula giderken altıda dersim varsa ve ben 6.30 da evde değilsem annem arar ve bağırmaya başlardi.ozellikle şu an online eğitimde evde olmaktan çok bunaldım .o yüzden seni anlıyorum.ben de hiç yalan söylemedim,kötü ortamlara girmedim fakat hep sanki çok kötü bıriymisim gibi muamele görüyorum üstelik hiç hatam yok.sana şunu yap bunu yap diyemem,kelin ilaci olsa kendi başına sürer derler ya o misal çünkü.ancak sana şunu diyebilirim ki yalnız değilsin.senjn gibi baskı altında yaşayan bir çok genç var.asla vazgeçme ama yaşama hevesinden.bi kaç sene daha sabret.okulunu oku işine başla birikimini yap ,sonra tasinirsin o evden ve o zaman kimsenin baskısına boyun eğmek zorunda kalmazsin.Allah böyle durumda yaşayan herkese kolaylık versin,umarım mutlu yaşayacağımız günler çabuk gelir.

Bu arada karakol önünden geciyorum en güvenli yer bana bir şey olmaz kafasını bu ülkede taşımayın.

Karakolun önünde kadın cinayeti oldu defalarca, insanlar polisin yanı başında bicaklaniyor.

Benimkiler bu derecede değil ama gerçekten çok benzer şeyler yaşıyoruz.Aynı yaştayız.Endişelenme,etrafın kötü olması vs hepsi bahane.Dertleri o değil.

boyle aileniz varsa imkanlari olusturup bir sekilde evden ayrilacaksiniz,
sanirim ailenizin oldugu sehirde okuyorsunuz,
okul bitene kadar devam, sonrasinda da baska sehirde okumak veya calismak seklinde hedefleriniz olsun.

ben de 19 yasindayken ailemden 6 saat uzakta tek basima yasiyordum ve su anki ben olmamda en onemli gelisme donemlerimden biridir. O yasta hala ailem karar veriyor olsaydi arkadasliklarima, ne zaman nereye gidecegime vs asla su an kendi kararlarini verip iyisi de kotusu de kabulum diyen bir kadin olamazdim.

Anneniz iyi niyetli olabilir ama yaptığı yanlış. Yetişkin bir insansınız. Bu muamele ancak ilkokul çocuğuna yapılır bana kalırsa. Çünkü bu şekilde davranmak yetişkin bir insanı yanlış yapmamaya değil yanlış yapıp saklamaya, yalan söylemeye iter. Siz boyun eğdikçe annenizin tavırları değişmeyecektir.

Nana .!.:

Ben genç iken de (19 lu zamanlar yoksa hala gencim ) akşam 9 dan sonra bana korkunç gelirdi, sizin içiniz nasılsın rahat ediyor

Genişletmek için tıkla...

Bulunulan şehre göre değişiyor bu. Ben Antalya’da gün batımından sonra dışarıda olduğumda inanılmaz rahatsız oluyorum. Merkezi kısımlarında dahi. Ama mesela Eskişehir’de 18 yaşındayken gece 3’te 4’te eve gittiğim oldu birkaç kez. Bir kez bile tedirgin hissetmedim kendimi. 22-23 arası eve gitmek günlük rutinin bir parçasıydı, hiç geç saate kaldım diye düşünmedim, endişelenmedim.

Bence bu yaşlarda yapılıp hevesi alınmalı. Böyle çılgınlıkları bu kadar gençken yapmayınca insanın içinde kalıyor, olgun olunması beklenen dönemde farklı farklı şekillerde çıkabiliyor.

Anneyi haklı bulanların inşallah çocuğu yoktur demekte geldim. Gündüz vakti dışarda gezmeye de laf edenler yallah arabistana

lizziart .!.:

Herkese merhaba. Ben 19 yaşında bir genç kızım. Hemşirelik okuyorum. Ailemle aramız bir süredir çok kötü özellikle iletişimim çok koptu. Bu yaz 8. sınıftan beri tanıdığım kız arkadaşımla (ki annelerimiz de birbirlerini tanırlar) regl değilsek ve hava yağmurlu değilse denize gittik birlikte, ki karadeniz bölgesindeyim burada sürekli yağmur yağar. Bazen de akşamları sahil yürüyüşü yaptık ama 3 ay boyunca toplasan 10 kez yapabilmişizdir onu, onda da enn geç 10'da eve çağırıyorlardı. Bahsettiğim sahil de inanılmaz kalabalık olur zaten bulunduğumuz yer karadenizin sahil kıyısındaki küçük bir ilçesi ve herkes birbirini tanır ve ne tecavüz olayı yaşanır burada ne kaçırma hiçbir şey. Kaldı ki sahilden eve dönüş yolumda izbe olabilecek sadece bir nokta var orada da polis karakolu var hemen sonrasında da oturduğumuz sitenin içine girmiş oluyorum yani başıma bir şey gelmesi imkansız denilebilir.

Sahile çıkmamla ilgili sorun yaratıyorlar diye, bahsettiğim kız arkadaşım bizim siteye gelmeye başladı, bütün günümüzü birlikte geçiriyorduk, ben evden çay kahve çerez yapıp götürüyordum ona rağmen eve gel sen neredesin sitede değil misin yoksa vb. şekilde beni her gün çok sıkıştırdılar. Oysa ki evden çıkıp oturduğumuz çardağa gelseler kız arkadaşımla sakin sakin oturduğumuzu görecekler hiç yanlışımız yok benim de bir tane bile yalanım yok.

Dünden önceki gün hayatımda ilk kez annemlere yalan söyledim. Kız arkadaşımla buluşucam diyip başka arkadaşlarımla buluştum ama onlar da okuldan çok uzun süredir tanıdığım insanlar. Tam eve dönerken arabada olduğum sırada annem beni aramaya başladı ve ben de arabada olduğum için açamadım. 10 dakika boyunca aradı ve ben de arabadan inip bahsettiğim kız arkadaşımın yanına gidince annemi aradım tuvaletteydim açamadım dedim arkadaşın niye açamadı dedi o niye açsın zaten tuvaletteydim ben çıkınca aradım işte seni dedim ama inanmadı bana. Bu olay yaşanırken saat daha 18.30 bu arada. Evden çıktığımda saat 14'tü. Ki o sırada annemin işiyle ilgili halletmem gereken meseleler vardı onla da uğraştım yani (evet annemin işiyle ilgili evrakları ben hazırlıyorum, hatta evin tüm temizliği bende, kirayı faturaları bile ben ödüyorum. Size yemin ederim abartmıyorum evin bütün sorumluluğu bende. Şehir dışına çıktığımız zaman bile kalacağımız otelin rezervasyonunu yapmak için otelle ben telefon görüşmesi yapıyorum şaka değil. Zaten kızdığım nokta bu, benim aklım sizin sorumluluklarınızı yüklenecek kadar çalışıyorsa ben o kadar büyüdüysem bırakın da dışarı ne zaman çıkıp kiminle görüşeceğime ben karar verebileyim.) Annemin söylediği şey sabahın köründe çıkıp gecenin bir vakti eve geri dönüyormuşum ben kendimi erkeklere mi göstermeye çalışıyormuşum sokak sürtüğü olmuşum ben.

Eve gittiğimde çok büyük kavga ettik sürekli bana kısıtladıklarını söyledim, ki yemin ederim öyle kız arkadaşımla sitede çay içiyoruz ona bile güvenmiyorlar pürüz yaratıyorlar, beni evden kovdu (ki ilk kovuşu değil) resmen kolumdan tutup kapıya sürükledi ben de tamam o zaman diyip çıkmaya yeltenince korkup beni odama kitledi. Sonra da babamı arayıp senin kızın evden kaçmak istedi dedi, babam da bırak gitsin demiş, bunu duyunca bi daha çıkmaya çalıştım ama annem yine izin vermedi. Sonra da bir daha dışarı çıkmamın yasak olduğunu ve kız arkadaşımla da görüşmemin yasak olduğunu söyledi. 2 gündür evdeyim evde kalmak problem değil benim için ama arkadaşımla görüşmemin yasak olmasına anlam veremiyorum bu durum beni öldürüyor resmen eve hapsedildim.

Bana lütfen birileri tavsiye versin ben mi abartıyorum yoksa cidden artık harekete mi geçmem lazım. 2 gündür odamdan hiç çıkmadım kafayı yemek üzereyim sinirlerim çok bozuk. Bir saat önce bilgisayarı alabildim ondan önce telefonum vardı ama şarjı olmadığı için dümdüz duvarı izliyordum.

dip not: daha önce bir tane bile yalanımı yakalamadılar, daha önce benim sevgilim bile olmadı. başlarını öne eğecek hiçbir şey yapmadım gerçekten şu an tavsiyeye ihtiyacım olduğu için tamamen şeffaf ve dürüst konuşuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Konunun seninle pek ilgisi olduğunu sanmıyorum özünde. Bence annen ihmal edilmeyen, sevilmeyen bir kadın..Sonuc olarakta mutsuz..Mutlu olmayi unutmus

MrsDelfino .!.:

Çocuk çocuk demeyin yahu 19 yaş, artık genç kız dönemini de geçmiş, genç kadındır.

19 yaşındaki halimi de hatırlıyorum, sizin yorumlarınızın daha uygun olduğu, tehlikeye kandırılmaya müsait yaşların üzerinden koskoca en az 5 sene geçmiş. Ben 19’umda ailemden ayrı şehirde kendi evimde kalıyor sevgilimle çatır çatır sevişiyordum. Siz o yaşlarda dünyadan bihaber, daha çocuk aklıyla devam eden ailesine bağımlı bir birey olmuş olabilirsiniz ancak herkes böyle değil.

19 yaşı çocuk diye diye ufaltmanız rahatsız edici geldi bana. Ki bu konuda da ailesinin evinin sorumluluklarını dahi üstlendiği söyleyen bir genç kadın var. 13-14’ten bahsediyor olsak anlayacağım yorumlarınızı ancak 19 yaş çocuk değildir.

Konu sahibini tehlikeye açık hale getirecek tek şey annesinin davranışları bu arada.

Genişletmek için tıkla...

Konu sahibi 13-14 yaşında bile olsa bu konu ergenlik hezeyanı değil bence. Konu sahibi çocuk da olsa olduğu gibi sevilmemeyi hissedebilir

Sonra bu kizlar neden yanlis tercihler yapip hayatlarini karartti oluyor...
Hastalikli anne babanin elinden cikip da sorunsuz atlatabilen var midir?
Ne diyecegimi bilemedim.

Hyperborea17 .!.:

Konu sahibi 13-14 yaşında bile olsa bu konu ergenlik hezeyanı değil bence. Konu sahibi çocuk da olsa olduğu gibi sevilmemeyi hissedebilir

Genişletmek için tıkla...

Kandırılmaya müsait diyordu da alıntıladığım yorumdaki üye. 19 yaşında insanın kandırılmaya müsait olduğunu düşünmüyorum. Çoğumuzu cebinden çıkaracak 19’luk kızlar tanıdım. Günümüzde 13-14 bile pek kandırılmaya müsait değil aslında, sadece hayat tecrübesi azlığından kaynaklı bir naiflik olabilir.