Çalışmak zorunda olmasanız veya çalışsanız bile mesainiz daha az yoğun olsaymış keşke bu en güzel çözüm olurmuş sanırım.
İçinde bulunduğunuz durumu ve nasıl bir çıkmaza girdiğinizi çok iyi anlıyorum ancak, yuvanızın dağınıklığını kayınvalidenize yüklemenizi anlayamadım hiç.
Kadıncağız zaten kızınızı büyütmüş ve hala da kızınızla ilgilenmeye razı ki bunu bile yapmaya mecbur değildi.
İlk çocuğunuzda kayınvalideniz büyük fedakarlık yapmış, büyütmüş
ikinci çocuğunuz için de kendi annenizden fedakarlık bekleyin bence ve hiç hoşuma gitmeyen "kayınvalidemin domuz inadı" tabirini kendi anneniz için kullanın bu sefer
(tabi eğer annenize böyle bir söz etmeye kıyabilirseniz)
Kendi anneniz yalnızmış, size gelsin, iki çocuğunuz da sizin istediğiniz gibi kendi evinizde rahatça büyümüş olur.
Aslında gelinler olarak kayınvalidelerimize kızarız ama bizler de hatalar yapmıyor değiliz.
Kendi annelerimize gelince; gelmiyor, gelmeyi kabul etmez diyebiliyoruz ama kayınvalidelerimize gelince; domuz inatları yüzünden yuvalarımız dağılıyor değil mi?
Eşiniz annenizle iyi anlaşma yoluna gitsin, çocuğu için fedakarlı yapsın, kendi anneniz de sizin için fedakarlık yapsın size gelsin. Kayınvalidenizi rahat bırakın artık derim ben.