Bende kızımı evlendirdim kayınvalideyim yani...46 yaşındayım çocuklarımı çok özenli ve titiz bir şekilde baktım,torunumu da çok seveceğimden eminim...Ama sürekli olarak bakamam ne kızımın bebeğine nede oğlumun bebeğine büyük konuşmak istemem ama bakmak bana çok zor gelir...Sevip,oynamak,onlar gezmeye gittiğinde bakmak tamam ama 46 yaşında bir kadının, bebeğin yemesi,içmesi,altının temizliği,ağlaması... valla düşüncesi bile zor...Ben keyifli yaşamayı,eşimle tatiller yapmayı,kurslara gitmeyi,arkadaşlarımla sohbetler etmeyi seviyorum..Herşeyin zamanı var gençken bebek bakılır,çocuk eğitilir...Bana güvenerek kimse bebek yapmasın henüz torunum yok olursa zaman zaman tabii ki bakarım ama sürekli olarak bu yaşta bebek bakamam aynen bu şekilde kızıma da oğluma da söylüyorum...Kimse kusura bakmasın...
alkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkis
Olay budur işte.
Yaşınız ve kendi yaşım gereği size abla diye hitap etmem uygun olur.
Konu sahibine karşı çıkanlar olarak; yani bu gurubun içerisinde ben de varım,
demek istediğimiz aynen söylediklerinizdir ablacım.
Siz misler gibi iki evlat yetiştirmişiniz, kız gelin etmişiniz...
Bu yaştan sonra evlatlarınızın gününü, torunlarınızın sevgisini görme zamanınız.
Ben çok anneci bir insanım ondan mı bilmiyorum ama,
annelerin torun bakmalarına asla kıyamıyorum.
Canım anneme; "ne var eline mi yapışacak, sağlığı yerinde baksın çocuğuma, aile olmak budur" gibi bir söz asla edemem. de etmem de.
Beni misler gibi büyüttüler, okuttular, evlendirdiler...daha bi de çocuğuma mı baksın,
ben çalışıyorum diye,
oy kurban olurum kıyamam ben anneme bu yaştan sonra bebekle felan uğraşsın.
O yaştaki kadınlar eğer çocuk bakabilecek fiziksel ve ruhsal güce sahip olsalardı;
rabbim menopoz diye bir dönem vermezdi kadınlara ve doğurganlıkları ömür boyu sürerdi.
Anneler, kayınvalideler torun büyütücez diye o yaşta ağır sıkıntı, strese giriyorlar,
sonra aniden hastalanıp, çöküp kalıyorlar.
Sonra da o çocuklarına baktığı gelinleri, damatları veya öz evlatları annelerini başlarından atacak yer arıyorlar.
Aile kavramına gerçekten saygı gösteren bir evlat;
ne var gücü varsa baksın eline mi yapışacak demez,
tam tersine o yaştaki annelere her türlü hizmet, hürmet etme yoluna gider.
Ben bunu bilir bunu söylerim, annem de başımın tacıdır, ne çocuğuma baktırırım ne de baksın diye beklerim
