Merhaba arkadaşlar umarım iyisinizdir. Bi konuda fikrinizi almaya ihtiyacım var, biraz da dert dökmeye :). Güncel olarak 20 li yaşlarımda aile evinde yaşayan bir kadınım. Çocukluğumdan bu yana büyüdüğüm evde bağırış, çağırış, maddi sıkıntılar, psikolojik şiddet, fiziksel şiddet vs bu şekilde geçti. Babamın yaşadığı maddi sıkıntılar hayatımızı ters düz etti diyebilirim. Annem hep daha naif taraftı ama babam maalesef hem mizacen, hemde karakter olarak sert bir insandı hala da öyledir. Ben karakter olarak dili sivri, deli dolu ve haksızlığa susmayan bir kadınım, çocukken de böyleydim. Babamla kavgalarımızda karşılık verir konuşurdum, dizimi kırıp oturmazdım susmazdım çünkü haklıydım. Karşılık verdiğim için de hep bir şiddet olurdu sinirlenip ağladığım zaman da bu şiddet hem psikolojik hem fiziksel artardı. Annem araya girmeye çalışsa da bir noktada o da babama hak verirdi. Bunların aileme göre sebebi de benim bir başarımın olmaması çocukluğumu ailemin sözünü dinlemeden kafama buyruk geçirmem. Çocukluktan bu yana iyi bir öğrenci olamamam, yüksek puanlar yapamamam, bir baltaya sap olamamam, işsiz güçsüz mesleksiz olmam. 20li yaşlarıma daha yeni gireceğim zaman kendimce birikimimle e ticarete atılmıştım, bunu heyecanla aileme söylediğimde babamın bana söylediği bir lafı asla unutmuyorum, “hayal ürünleriyle yaşamaya devam et senden bir bok olmaz, anca böyle boş şeylerle vakit kaybedersin okusaydın da bi bok olsaydın”. Bu örneği verdim çünkü bu lafı çocukluğumdan beri duyuyorum. Hatırlarım babamla sohbet etmeye çalışırdım o TV nin karşısında kitlenir ben kendi kendime onunla konuşur bişeyler anlatırdım, en son Sinirlenir boş boş konuşma der başından savardı bende çekilir odama içerler ağlardım. Sonra kendime kızardım deli dolu genç kızdım aileme çok çektirdim hep gezip eğlenmek isterdim ki yapardım belkide bu yüzden öfkelilerdir :) Annem de sıkıntı stresten kanser oldu zamanla ama atlattı çok şükür şimdi mutlular. Yani anlayacağınız ben mutlu bi çocuk değildim hep üzülüp ağladığımı hatırlarım hala da öyle maalesef o sızı geçmiyor. Arkadaşlık ve sevgili ilişkilerimi dile getirmek istemiyorum bile. Şimdi güncelde ise artık ailem tarafından maalesef istenmiyorum, babam şehir dışına taşındı iş için, annem de burada kendi işi ile ilgileniyor. Tam babam gitti biraz nefes alırım o da kafasını dinler düzelir dedim bu sefer annemle büyük sıkıntılar yaşamaya başladım. Hayatımda hep negatif şeyler duydum ailem tarafından, ama anne unsurunun bu kadar değişip babaya benzemesi beni şimdi daha çok yoruyor ve boğuyor. Beni sevdiklerini biliyorum ama davranış biçimleri beni artık farklı düşüncelere itiyor. Stresten çok genç olmama rağmen çok fazla sağlık sorunu yaşıyorum vücudum artık tepki gösteriyor, ruhen de kaldıramıyorum. Kendime olan güvenim asla yok, bir işe başlasam duygularıma ve “yapamayacağım beceremeyeceğim” fikrine kapılıp pes ediyorum. Annemle artık aynı evi paylaşamıyorum sürekli hakaret ve havada uçuşan küfürler, ister istemez benim karşılık vermem ve bunun büyümesi vs beni istemiyor çalışıp kazanıp gitmemi istiyor. Artık dayanamıyorum ve üzüntüden, içerlemekten psikolojim beni intihar düşüncesine kadar sürüklüyor ki bunu daha önce denedim. Dışarıdan çok güçlü, cesaretli, güzel ve sosyal gözükürüm ama iç kısım maalesef böyle.Ama bu hayatta yalnızmış gibi hissediyorum, kimsem yokmuş gibi. Şimdi size bir soru sizce ne yapmalıyım ve nasıl bir yol çizmem gerekiyor?
-
Yemek yarışmalarımıza kaldığımız yerden devam ediyoruz ve bu sezonun ilk kategorisi "Kırmızı Et Yemekleri!" Mangaldan tencereye, fırından tabağa en iddialı tariflerinizi bekliyoruz. Lezzet dolu bir rekabet sizi bekliyor, siz de bu nefis maceraya davetlisiniz! Hazırsanız önlüğünüzü kapın, mutfakta buluşalım! Yeni sezon, yeni lezzetler! Kırmızı et severler buraya! -
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ailem hayatımı bitiriyor
- Konu Sahibi Nesly2234
- Başlangıç Tarihi
-
- Etiketler
- #aile sorunu #birderdimvar #psikolojikşiddet
Üniversiteme devam etmedim dondurdum. Bir mesleğim yok
- 11 Aralık 2018
- 42.836
- 266.053
- 598
20 yaşındasın, çalışmıyorsun, okumuyorsun, gezeyim tozayım istiyorsun. Peki geleceğe ve hayata dair herhangi bir planın var mı?
- 23 Ağustos 2025
- 435
- 706
- 18
- 16 Mart 2025
- 679
- 1.370
- 28
- 38
Bana göre insanlar en fazla eğitim hayatları bitene kadar aile ile yaşamalıdır. Ardından iş hayatına atılıp ayrı eve çıkmalı. Neden okulunuza devam etmediniz? Mesleğiniz de yok. Planınız nedir? İnsanların başarısızlıkları ya da hayattaki çabasızlığıyla ilgili ebeveynlerini suçlaması bana çok itici geliyor. Yanlış anlamayın. Bunu sizi eleştirmek için söylemiyorum. Bende hiç iç açıcı bir aile ortamında büyümedim. Üç kız kardeştik. Ben ve ortanca ablam için yaşadığımız şeyler hep bir tetikleyici oldu. Bir Yay gibi bizi ileri taşıyan şeyler oldu. Büyük ablam için ise hep şikayet ettiği seyler olarak kaldı. Asla ayakları üzerinde durmak için bir çabası, çalışmak ile ilgili bir hırsı olmadı. Onun hayatta başına gelen herşeyle ilgili suçlayacak bir olay ya da insan bulması mümkündür. Benim kendisi için çabalamayan insana tahammülüm kalmadı. Dışarısı ağır yaralar almış ama hayata daha güçlü tutunmuş insanlarla dolu. Sizde o insanlardan biri olabilirsiniz. Yapmanız gerekenler belli zaten. Eğitim ve iş hayatında birseyleri yoluna koyup kendinize bir hayat kurmanız gerekiyor. Ondan sonra aileniz ile olan iletişiminizde, etkilesim ve ilişkinizde sınırlar belirleyerek yaşamınıza daha sağlıklı devam edebilirsiniz.
- 15 Aralık 2009
- 9.075
- 21.940
- 873
Aile kötü olabilir ama sen de çok nası desemm masum değilsin yani. Okul yok iş yok hep gezeyim diyorsun da hangi parayla?
Ailen, olumlu yönde bi adımı olmayan, bunun için uğraşmayan, emek vermeyen 20 küsür yaşındaki çocuklarını finanse etmek istemeyebilir. Bi yerden başlaman lazım ne zamana kadar böyle gidecek?
Ailen, olumlu yönde bi adımı olmayan, bunun için uğraşmayan, emek vermeyen 20 küsür yaşındaki çocuklarını finanse etmek istemeyebilir. Bi yerden başlaman lazım ne zamana kadar böyle gidecek?
- 24 Ağustos 2018
- 4.321
- 11.053
- 208
E gir bir magazaya satis danismanligi yap. Okumuyorsun calismiuorsun insan bir yerden sonra herkese batar.20 li yaslara gelmissin bir zahmet gercekten biseyler yap en azindan bir maasin olur.yarin oburgun biriyle tanisacaksin evlenmek isteyecksin vallahi el oglu kayin ailesi de ayni seyleri soyler. Aileni mumla ararsin
- 22 Aralık 2021
- 2.313
- 3.165
- 83
Geleceğin için bir rota çizmelisin, çoğumuz benzeri zor yollardan geçtik çocukluk ve gençlikte, maddi veya manevi anlamda..Kendi adıma söyleyeyim, ben yola çıktım ve hayatımı yapılandırdım. Şikayet etmek insanı hep geriye götürür. Hayatını kuracak, paranı kazanacak sonrasında istediğin insanlarla istediğin kadar görüşme şansına kavuşacaksın. Ben de bir ebeveyn olarak çocuğumdan hayatını kurmasını bekliyorum, şu an en önemli sorumluluğu derslerine çalışmak, ders çalışmayıp, hayatıyla ilgili plan yapmayıp hep gezeyim tozayim isterse bu beni de üzer ve kızdırır. Hepsi hakkın ancak sadece gün doldurmak olmaz..
Yanlış anlamışsınız sanırım öyle bi niyetim yok. Ek olarak çalışıp gittiğim işlerim var kendimi geçindirecek paramı kazanıyorum zaten. Gezip tozmak istiyorum gibi bi kelime ettiğimi göremedim?
çalışmamak yada aileden geçinmek gibi bir niyetim hiç olmadı. İnişli çıkışlı bir iş hayatı geçmişim var. Tabi sabit bir işe sahip olmak daha iyi olurdu henüz onu edinemedim sadece
- 25 Aralık 2020
- 6.550
- 23.521
- 298
- 41
yeni neslin de böyle bir sorunu var
maşallah farkındalıklar yüksek
aileye dair eleştiriler yüksek (aileler süper filan demiyorum, keşke hiç sorunlar olmasa böyle saçma sapan ailelerde büyümese kimse. ama genel olarak aileler çok parlak değil işte)
e sen ne yapıyorsun dersen
hiç.
bu kadar beklentilisiniz bu kadar farkındasınız
e nasıl ömrünüzü heder ediyorsunuz, anlamak zor.
eskiden kıt kanaat imkanlarla, aile eleştirmek filan mümkün bile değilken, dayak yiyip oturmak makul görülürken bile ailesine ezilmek istemeyen kızlar kendi başının çaresine bakıyordu yahu.
- 11 Aralık 2018
- 42.836
- 266.053
- 598
Para kazanıyor musun diye sormadım, geleceğe dair planın var mı diye sordum. Maşallah dil papuç kadar ama okuma anlama biraz sıkıntılı.
. Tabiki var, ama anlattığımı yanlış anladığınız için öyle konuştum. Ailenin sırtından geçinip bir yandan da bundan şikayet etmişim gibi konuşmuşsunuz. Yazdığım uzun satırda anlatmak istediğimi değilde sadece şikayet ettiklerimi dile getirip yorum yapmak saçma. Hangi devirdeyiz tabiki gelecek planlarım var ve ailem geçim kaynağım değil.Maalesef geçmişte yaşamıyoruz. Ve evet şuanın imkanlarıyla kendim çalışıp kazanmaya çalışıyorum. Bu dönemlerde yaşadığım için şanslıyım eski dönemlerde yaşamayı tabiki istemezdim, şu dönemde herşey daha kolay. Bahsetmek istediğim geçinmek yada maddi problemler değil.
22 yaşındayım
- 25 Aralık 2024
- 4.380
- En iyi cevaplar
- 1
- 7.899
- 73
- 28
Neden okumuyorsun? Ailen değil sen bitiriyorsun hayatını
Şuan için biraz birikim yapmak istiyorum. Okulum biraz uzak. İlerleyen zamanlarda devam edicem inşallah
- 14 Eylül 2024
- 946
- 3.574
- 28
- 20
Ne iş yapıyorsunuz? Ne okuyordunuz da dondurdunuz? Muhtemelen asgari kazanıyorsunuz. Bu parayla neyin birikimini yapacaksınız? Yaş 22, düzgün bir işiniz yok, okulunuzu kafanıza göre dondurmuşsunuz. Bazen oturup düşünmek gerekiyor, ben bundan 5 yıl sonra ne yapacağım, nerde olacağım diye. Hala aile evinde tüm gün şikayet ederek oturmak istiyorsanız buyrun ‘birikim yapmaya’ devam edin.
Okul evime çok uzak demişsiniz. Üniversite bu, mahalledeki ilkokul değil. Bir zahmet yol gidin. Yol uzun diye okumak istemeyeni de ilk defa gördüm.
Benzer Konular
