İnanın anlıyorum. İnanılmaz düşkünüm kedime. Evde her pencerede kedi teli vardır. Balkon kapısı asla açık kalmaz. Ama bir gün eve usta gelmişti. Meğer oğlum evde bir dolap altına saklanmış korkudan, yabancılardan çok korkar. Usta gidince kaç kere evde seslendim gelmedi. Normalde adını bilir hemen gelir. Gelmeyince eve de baktık yok o yüzden usta eve girerken kapıdan gitti biz göremedik sandık..
Ağlamaktan gözüm çıktı. Eşim mahvoldu. Akşama kadar zaman geçmedi, sokak sokak ağlaya ağlaya kedi aradık.
Eve geldik bir saat sonra saklandığı yerden usulca çıktı. O anı tarif edemem.. O günden sonra kargo,kapıcı vs kim gelse önce kedimizi başka odaya alıp kapısını kapatıyoruz. Ev kapısını öyle açıyoruz. O derece travma oldu bizde.
O yüzden acınızın büyüklüğünü biliyorum. Evlat gibi sevildiğini de biliyorum. Anne babanız bunu size nasıl yaptı inanın kırmamak adına yorum yapmıyorum. Anne babaya saygım olduğu için. Allah merhamet versin ne diyim..
Ama zamanla hafifleyecek acınız.. Benim şimdi en büyük dileğim kedicikler kendine güzel sevilecek bir yuva bulsunlar da inşallah