Ailem kedimi benden habersiz barınağa vermiş. Mahvoldum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Keşke ailenizle inatlaşacağınıza süre isteyip sahiplendirmeye çalışsaydınız. Kapıları açık bırakıp gitmesini istemişler. Er ya da geç böyle bir şey yapacakları belliymiş. İnsan ailesini de az buçuk tanır sonuçta. Tekrar konuşun
 
Evet ben böyle bir durum yaşasam şehirdeki tüm barınakları gezer bulurum kedimi. Ailem evde istemese evden çıkarken odamın kapısını kilitleyip çıkardım sanırım. Yazık, kucağında çocukla dönse onu da sokağa atacaklarnış herhalde.
Yani.. Başlıktaki ...Mahfoldum sözü bana samimiyetsiz geldi. Sadece kendi duyguları ön plandaymış gibi..

Ya o kedi 1 aydır barınakta ve gidip görmemiş bile. Barınakların durumu zaten içler acısı sağlam hayvan ya hastalık kapıyor ya da bir şekilde ölüyor:KK43:

Yani bizimde bir canımız var. 1 ay barınakta kalma ihtimalini düşünmek bile istemiyorum.
 
Ay çok üzüldüm ya gerçekten
Yani ne gibi zararı olabilir ailen nasıl bunu yapar?
Bu bir can
Üstelik ev kedisi senden ayrılınca dayanamaz o
Valla çok kötü oldum
 
Annemlerin bikaç gündür misafir ettiği sokak kedisini bugün yakınımızdaki bir parka bıraktım o bile çok zor geldi arkamdan baktım durdum parkta ne yapıyor diye o kediyi de bırakmayacaktık ama kendi kedilerimizle anlaşamadılar aklım o kedide kaldı ne yapıyordur diye sizin kedilerinize de üzüldüm ben şimdi 😪
 
1 ay önce oldu kısmını atlamışım yorumları okuyunca şok oldum, size inanamıyorum mahvolan insan 1 ay hiç birşey yapmadan durur mu? Nerede olursa gider bulur. Onlar oralara alışkın değil nasıl perişandır tahmin edebiliyor musunuz? Niye bu kadar zaman beklediniz, gidip almayacaksınız niye konuyu açıp asıl bizi mahvettiniz
 
Ya barga çok iyisin 😍ben sana kiraz yollacaktım biliyor musun aklımdasın ama bu seneki kirazlar hiç iyi değildi çok yağmur yedi
:) o senin iyiliğin.

gerçekten böyle bir sözleşmişlik vardı aramızda ve sen de bunu hatırlıyor musun? inanamadım şu an, ben hiç hatırlamıyorum, ki kiraz çok hassas noktam. ve bu sene hiç iyi kiraz görmedim yemedim, o kadar isyan ediyorum ki bu konuda. neyse konuyu sulandırmayayım, hafızana hayran kaldım, hatırlaman yeterli, teşekkür ederim!!! :)
 
:) o senin iyiliğin.

gerçekten böyle bir sözleşmişlik vardı aramızda ve sen de bunu hatırlıyor musun? inanamadım şu an, ben hiç hatırlamıyorum, ki kiraz çok hassas noktam. ve bu sene hiç iyi kiraz görmedim yemedim, o kadar isyan ediyorum ki bu konuda. neyse konuyu sulandırmayayım, hafızana hayran kaldım, hatırlaman yeterli, teşekkür ederim!!! :)
Evet canım geçen kirazlar toplandı ben kime söz vermiştim deyip baktım eski yazışmalara bu sene köydeki kirazlar çok yağmur yedi saman gibiydi yollamadım yemedin mi bu sene üzüldüm canım bu sene ben de çok iyi kiraz yiyemedim inan çok üzüldüm ben de ama gelecek sene inşallah nasipse yollarım söz sözdür canım 😊
 
:) o senin iyiliğin.

gerçekten böyle bir sözleşmişlik vardı aramızda ve sen de bunu hatırlıyor musun? inanamadım şu an, ben hiç hatırlamıyorum, ki kiraz çok hassas noktam. ve bu sene hiç iyi kiraz görmedim yemedim, o kadar isyan ediyorum ki bu konuda. neyse konuyu sulandırmayayım, hafızana hayran kaldım, hatırlaman yeterli, teşekkür ederim!!! :)
Sen 4.takımda burada iyi kiraz yok demiştin ben de sana yollayım İstanbula çabuk gelir demiştim hatırlıyorum canım
 
Annemlerin bikaç gündür misafir ettiği sokak kedisini bugün yakınımızdaki bir parka bıraktım o bile çok zor geldi arkamdan baktım durdum parkta ne yapıyor diye o kediyi de bırakmayacaktık ama kendi kedilerimizle anlaşamadılar aklım o kedide kaldı ne yapıyordur diye sizin kedilerinize de üzüldüm ben şimdi 😪
Ben de yaralı bir sokak kedisine baktım bir ay. Araba çarpmış, platin takılmış. Yetişkin olduğu için sahiplendiremedik. Öğrenciydim, kendi kedim vardı zaten. Yetmem mümkün değildi iki kediye. Alışkın diye sokağa geri bırakacaktık. Benim aklıma geldi en azından üniversite kampüsüne bırakayım, yemek daha kolay bulur, arabalar yavaş, köpek de az diye. İyice zıplamaya koşmaya başlayınca boxa koyup kampüse götürdüm. Gecenin bir saati ağlaya ağlaya götürdüm. Bıraktım, arkamdan geldi baya. Sarılıp öptüm, sana bakamadım kızım çok üzgünüm falan dedim. Eve döndüm kaç saat ağladım hep miyavlaması kulağımda çınladı. Peşimden eve geldi sandım. Camdan etrafa baktım her miyavlamaya o mu diye.

Birkaç hafta sonra bir gördüm kampüste, dünyalar benim oldu. Koşuyor oynuyor, başka kedilerle arkadaş olmuş da kilo bile almış. Birkaç hafta arayla hep karşılaştık 4-5 kere. Çok mutluydu bulunduğu yerde. Sadece bana yaklaşıyordu başka kimseye sevdirmezdi. Mutlu olduğunu gördüğüm halde aklıma geliyor çok üzülüyorum keşke ona da sahip çıkabilseydim bakabilseydim diye.
 
Evimde 14 tane kedim var. 5 i yavru .
Biri onları vermek değil kapıyı açsa tırnaklarını sokerim anam ,babam değil mezardan dedem çıksa mahvederim ...
Oturup ağlamayın
Barınak demek ölüm demek .
1 tane kediyi eve sigdirmamak ne demek ya
Ne kadar pasifsiniz !!!!
Apartman önünde de bakılmaz çarpılır evde yaşamaya alışmış bir kedi sokakta yapamaz...
 
Ben de yaralı bir sokak kedisine baktım bir ay. Araba çarpmış, platin takılmış. Yetişkin olduğu için sahiplendiremedik. Öğrenciydim, kendi kedim vardı zaten. Yetmem mümkün değildi iki kediye. Alışkın diye sokağa geri bırakacaktık. Benim aklıma geldi en azından üniversite kampüsüne bırakayım, yemek daha kolay bulur, arabalar yavaş, köpek de az diye. İyice zıplamaya koşmaya başlayınca boxa koyup kampüse götürdüm. Gecenin bir saati ağlaya ağlaya götürdüm. Bıraktım, arkamdan geldi baya. Sarılıp öptüm, sana bakamadım kızım çok üzgünüm falan dedim. Eve döndüm kaç saat ağladım hep miyavlaması kulağımda çınladı. Peşimden eve geldi sandım. Camdan etrafa baktım her miyavlamaya o mu diye.

Birkaç hafta sonra bir gördüm kampüste, dünyalar benim oldu. Koşuyor oynuyor, başka kedilerle arkadaş olmuş da kilo bile almış. Birkaç hafta arayla hep karşılaştık 4-5 kere. Çok mutluydu bulunduğu yerde. Sadece bana yaklaşıyordu başka kimseye sevdirmezdi. Mutlu olduğunu gördüğüm halde aklıma geliyor çok üzülüyorum keşke ona da sahip çıkabilseydim bakabilseydim diye.
Ben de bıraktığım parkta çok kedi var üstelik yeşillik güzel bir yer ben de ara ara oraya kedilere mama götürüyorum o yüzden oraya bıraktım ama bırakırken çok zordu yarın gidip bi görürüm annemler dışarıda görmüşler dayanamayıp almışlar ama kendi kedilerimiz evde o kediden korkuyorlar o kedinin olduğu yere girmiyorlar öyle bir kaçış yok yani çok değişik mecbur bıraktım 😔aklıma gelince boğazım düğümleniyor
 
Şu an çalışıyor musunuz çalışıyor iseniz o eve bir maddi desteğiniz var demek oluyor bence tek göz eviniz olsun ama kediniz yanınızda olsun benimde kedilerim benim canım gibidir. Biri laf bile söylese ağzının payını veririm. Bence gidip kedinizi kontrol edin ağlamakla iş hallolmuyor bu kadar uzulmenize aileniz nasıl hala vicdan yapmıyor anlamış değilim. Siz bana benim kedime bakmıyorsanız eğer Allah bu gün olur devran döner size bakilmak zorunda kalırsanız eğer bende size bakmam deyin.
 
Kedi verileli 1 ay olmuş, geri almak için hiçbir şey yapmamışsınız, burada vicdan rahatlatıyorsunuz. Bari bizim sinirimizi bozmasaydınız.

Kedim, ev değiştirdim diye 3 gündür stresten bayılacak durumda yaşıyor. Bir şey yiyip içmiyor doğru düzgün, ilk gece sabaha kadar ağladı. Yanında ben varım üstelik. Tanıdığı, bildiği, güvendiği biri yani. Buna rağmen perişan oldu.
Hayvanların duyguları, alışkanlıkları yokmuş gibi davranıyorsunuz. O kedi sizden daha çok mahvolmuştur emin olun.
 
Boşanma sürecinde olduğum için üç aydır babam gilde kalıyorum. İki tane kedim vardı. Evden ayrılırken onları da yanımda getirdim. İkisini de yavruluktan büyüttüm. İkisini de çocuğum gibi sevdim. Çok özenerek besledim büyüttüm. Bütün sevgimi onlara verdim. Bir saat görmesem bile özlerim ikisini de. Evde sürekli kucağıma alır öperim. Yaklaşık bir yıl süren evliliğim boyunca kedilerim hep benimleydi. Ama sonra boşanma kararı aldım. Ne yazık ki evden kovuldum. İşlerin karışmaması için de eş kişisini evden uzaklastirmadim. Bu yüzden kedilerimle baba evine gelmek zorunda kaldım. Ama baba evine geldiğimden beri annem sürekli kedilerden rahatsız. İstemediğini söylüyor. Ben işteyken birkaç defa evin kapısını açmış kediler gitsinler diye. Kedilerim gitmemiş. En son kardeşime söyleyip dişi kedimi barınağa götürtmüş. Bir ay kadar oldu bu olay olali. Bunu duyduğumda mahvoldum. Akşam işten eve geldiğimde kedimi bulamayınca bana söylediler. Tekrar psikiyatri ilaçlarına başladım. Psikologa anlattigimda senin bir suçun yok dedi. Ama ben hep kendimi sucluyorum. Ona bakamadım diye. Bu iki kedi dünyada sevdiğim tek şeylerdi. Kaldiramadim. Şimdi sürekli kedimi düşünüyorum. Düşündükçe kahroluyorum. Nerdeyse evlattan bir farkı yoktu benim için. Diğer erkek kedimi ise sahiplendigim eski sahibine verdim ve o kız bakmaya devam edecek. En azından o iyi yerde. Ama barinaktaki kedimi düşünmekten mahvoluyorum.

Bir ay hayvanı arayıp sormadınız yani
Hangi barınakta, durumu nasıl
Kedileri barınakta uzun süre tutmazlar, çünkü bir arada yaşayamıyor kediler, birbirlerine zarar veriyorlar
Ailenizi de sizi de allah ıslah etsin, bu kadar vicdansızlık, sorumsuzluk nasıl olabiliyor aklım almıyor, sinirim bozuldu akşam akşam
Olur da bulursanız haber verin, sonrasında bir çözüm düşünürüz
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X