arkadaslar benim 1 yıllık mutlu bi ilişkim var. ailesini falanda tanıyorum yani ilerde bana huzursuzluk yasatacak gibi değiller zaten bi ablası üst katımızda oturuyo ve kendi halinde bi aile gibi görünüyo ve artık ilişkinin ciddiye binmesini istiyolar yanlız ailem karsı sebebi de erkek arkadasımın üst katımızda oturan ablası ve doğulu olması. ve adetlerinin bizden biraz daha farklı oldugunu düşünmeleri yani annem ve ablam benim o insanla mutlu olabilecegime inanmıyo gibiler çocugu tanımadan ön yargılı bi şekilde red ediyolar annemin diğer gerekçeside çocugun annesini sevmemesi ama ben onunla mutlu olabilecegime inanıyorum ailemi de kesinlikle kırmak istemiyorum ama ondan da vazgecemiyoruım çünkü gercekten bi yıl boyunca ondan vazgecmemi gerektircek bi hareketi olmadı.beni hiç kırmıyo bile hani sesini yükseltse dahi arkasndan haklı olsa dahi aramızda kırgınlık olmasın diye tekrar özür diliyo her konuda alttan alıyo bende onu seviyorum ama suanda ask mantık ve ailem arasında kaldım sizce ne yapabilirim ?
evet sürekli hayırlısı ne ise o olsun diye dua ediyorum şuanda iki tarfta cok agır basıyo yani ailemi kırmak istemiyorum ondan kopmayı basaramıyorum bu yüzden ne yapacagıma da karar veremiyorum zamana bıraktıkcada ailem vazgececgimi düşünerek umutlanıyo erkek arkadasmda zaten gün gectikce daha çok plan kurmaya baslıyo bu yüzden bişeyleri bi an önce ya baslatmam yada bitirmem gerekiyo gibi geliyo ama karar veremiyorumSana bir sey diyeyim mi? Tek kelimeyle BILEMEZSIN. Kismetinde ne var, o kisiyle evlendiğinde basina neler gelecek,evlenmezsen ne olacak,ailen doğru mu dusunuyor, bunlarin hepsi muallak. Onceden kestiremezsin. Burdaki insanlarin yasanmisliklari da senin bahtinin iyi ya da kotu olacagi manasina gelmez. Bak ben daha 21 yasinda bile degilken,ustelik ogrenciyken, aileme resti cektim ve esimle evlenmek istedigimi soyledim. Evlendim de. Onlar benim mutlu olamayacagimi,beni zor gunlerin bekledigini soyluyorlardi. Sebebi ise seninle ayni,esimin dogulu olmasi. Su an 6.5 yillik evliyim ve esim aileme karsi benim yuzumu hic kara cikarmadi. Her turlu sikintida yanlarindadir bir ogullari olsa ancak bu kadar kosardi her turlu islerine. Ben sansli ciktim, simdiki aklimla dusunuyorum da deli cesaretiymis gercekten,mutlu olamayabilirdim de. Seninki de tam bu hal. Var sen düşün. Artilarini eksilerini yaz artik bu durumun. Ve hangi taraf agir basarsa onu yap. Ve allahtan hayirlisini iste. Cogu zaman neyin yanlis neyin dogru oldugunu goremiyoruz biz.
doğulular ama çok gelenekçi yapıları yok gibi sürekli eleştircek gibi degiller herkes kendi halinde bunuda ablası uzun zamandır üst katımızda oturdugu için ondan gözlemlediğim kadar biliyorum tabiBenım annem Sivas'lı ve Babam Karadeniz'li idi.. Babamla hersey yolunda giderdi alimallah ama babamın ailesi Çocukken yemek kültürleri üzerine tatlı atışmaları biterdi, günlük olaylara dair farklılıkları çok göze batardı.. Bir sürü düşünceleri annemın cok zoruna giderdi. Biz annemin normlarına göre yetiştik hiç onlara hitap eden insanlar olmadık.. Birbirimizi anlayan zihniyetler kafalar olamadık.Annem onlardan yana cok sıkıntı cekmıstı. Hele kendinden olmayanı hıc ıstemeyen bir kesim Karadeniz'liler.. Dusun ki cok uç noktalardaki kültürler de değil.. Çok sivrilerse dikkat etmeni öneririm..
aslında ablamın evlililğinide ailem onaylamamıstı ve ablamın evlendiği kişi de bizim yöremizdendi o aileme karsı gelerek tercihini esinden yana kullandı ve suanda çok mutlu ama ben iki tarafıda kırmak istemiyorum yani tercih yapamıyorum ablam gibiEğer ailelerde hoşgörü tolerans anlayış yoksa istersen aynı yerden ol o evlilik mutlaka sıkıntılarla başlar sıkıntılarla devam eder
Her zaman insanlarin kendi kulturleriyle daha cabuk anlasacaklarini savunurum. Bu bir gercek. Ama bu isler belli olmuyor.
Memlekete gore ayrim artik bitsin lutfen.
Bizim bi tanidik var. Adam esimin akrabasi dogulu, kadın da karadenizli. Sevmisler vakti zamaninda. Ailesi asla istememis kizin. Kavga gurultu cikmis zor da olsa olmus.
Simdi kadinin 3 cocugu var masallah ve hep kocasini over Allah ondan razi olsun der.. Diger ablalari da kendi kulturleriyle evli olmalarina ragmen bosanmak uzereler.
Yani nerden nasil insan cikacagi belli olmaz. Ön yargilari yikmak lazim.
Tabiki cok iyi de tanimak lazim..
elimden geleni yapıyorum ama ön yargılarını aşamıyorumKatılıyorum ,doğulu diye şiddet mi uygulayacak .doğulu diye kötü insanlar mı? hiç anlamıyorum.tabularimızı yıkalim lütfen. Annenizin onlara bir şans vermesi için zorlayın derim
o yöreden çok karakterle alakalı bi durum aslında yani bence her doğulu kötü her batılı iyi degildir ama öneriniz için tesekkür ederim göz önüne alıcamAnnem de doğulu biriyle evlendi ve kadının saçı beyazladı erkenden, ben alışılamayacak kültürlerde sadece gelinin yıprandığını savunuyorum maşallah damatlar da eşlerinin başını yiye yiye genç kalıyor.
Evlenince görürsünüz alttan alıyor mu almıyor mu..
yani evet öyle yapmalıyım sanırım tesekkürlerÇocuğun sağlam işi varsa yaşı da 25 uygun sayılır ayrılma ama bekle derim. En azından 1 yıl bekle.
Niye kiz biz oyle degilik:)Dogulular tanisma soz nisan maksimum 1 sene isterler yalniz.
Haberin olsun.
Kisisel fikrim olarak da soyluyorum ki salliyorum 2018 yazinda evleneceksen 2017 eylulde falan tanisma uygundur. Yoksa cidden b.ku cikiyor. Ailelerden olabildigince uzak olmak onemli.
Bak bu soyleyecegimi ister tavsiye de ister oneri olarak al, dogulular uzak duran geline bariz tapiyor, yakin olanin hayatini mahvediyor. Agir ol, uzak ol, canini yesinler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?