Merhaba kızlar,
Böyle bir dert sanırım bir tek bende vardır lütfen bir yol gösterin
Öncelikle şunu belirteyim annem genç kızken oldukça rahat bir hayat yaşamış maddi olarak. Ancak babamla evlenince işler değişmiş ve nerdeyse tüm evlilik hayatı maddi sıkıntıyla geçti, tabi benim hayatım da...
Sonra ben evlendim, eşimin durumu babamınkinden daha iyi. Evet çok çok rahat değiliz yine ama eskiye oranla daha rahatım.
Ama gelin görün ki annemden daha iyi şartlarda olmak beni çok ama çok üzüyor Mesela ben bekarken kıt kanaat mutfağı yaptırmıştık. Şimdi kendi evimde mutfağım yapıldı. Anneminkinden daha pahalı tuttu malzemesi. Ve bu beni içten içe rahatsız ediyor. Annem tabi ki çok mutlu oluyor benim evim güzelleşince... Kendinin olsa bu kadar sevinmez, eminim. Bana bu yaştan sonra süs püs gerekmez temiz olsun yeter der hep. Siz gençler yapın heves ettiklerinizi der. Ama ben çok üzülüyorum, neden böyleyim? Evime birşey yapsam üzülecek duruma geliyorum nerdeyse çünkü ailemde olmaması beni üzüyor...
Elimden geldiğince yardım ediyorum, eksiklerini hediye alıyorum ama dediğim gibi biz de bolluk içinde yüzmüyoruz, keşke çok daha iyi durumda olsam da fazlasını yapsam annem için
Sizce çok mu abartıyorum? Mesela geçen akşam eşim bana küçük pasta almış, anneme de ayırdım hemen boğazımdan geçmiyor özel birşey olunca evde
Böyle bir dert sanırım bir tek bende vardır lütfen bir yol gösterin
Öncelikle şunu belirteyim annem genç kızken oldukça rahat bir hayat yaşamış maddi olarak. Ancak babamla evlenince işler değişmiş ve nerdeyse tüm evlilik hayatı maddi sıkıntıyla geçti, tabi benim hayatım da...
Sonra ben evlendim, eşimin durumu babamınkinden daha iyi. Evet çok çok rahat değiliz yine ama eskiye oranla daha rahatım.
Ama gelin görün ki annemden daha iyi şartlarda olmak beni çok ama çok üzüyor
Mesela ben bekarken kıt kanaat mutfağı yaptırmıştık. Şimdi kendi evimde mutfağım yapıldı. Anneminkinden daha pahalı tuttu malzemesi. Ve bu beni içten içe rahatsız ediyor. Annem tabi ki çok mutlu oluyor benim evim güzelleşince... Kendinin olsa bu kadar sevinmez, eminim. Bana bu yaştan sonra süs püs gerekmez temiz olsun yeter der hep. Siz gençler yapın heves ettiklerinizi der. Ama ben çok üzülüyorum, neden böyleyim? Evime birşey yapsam üzülecek duruma geliyorum nerdeyse çünkü ailemde olmaması beni üzüyor...Elimden geldiğince yardım ediyorum, eksiklerini hediye alıyorum ama dediğim gibi biz de bolluk içinde yüzmüyoruz, keşke çok daha iyi durumda olsam da fazlasını yapsam annem için
Sizce çok mu abartıyorum? Mesela geçen akşam eşim bana küçük pasta almış, anneme de ayırdım hemen boğazımdan geçmiyor özel birşey olunca evde
Son düzenleme:
