Ailem

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Çok geçmiş olsun.Benim annem de muhtemelen öyle olur. İsmini dahi duymak istemiyor yani o derece. Siz nasıl bir politika izliyorsunuz peki annenizle babanız arasında? Evli misiniz bir de?
 

Kpss'ye hazırlanıyorum. Ama atanamazsam veya istediğim puanı alamazsam burada kalma ihtimalimi de düşünmem gerekiyor. Maalesef babam aynı şehirde ayrı eve izin vermez.. Ya atama ya evlilikle bu evden ayrılabilirim.
 
Duymayın, dinlemeyin. Ders çalışıyorum diyin. Odanın kapısını kilitli tutun. Onlar boşanmaz. Okul bitince iş bulup ayrı eve çıkmayı, başka şehirde yaşamayı düşünebilirsiniz
 
Duymayın, dinlemeyin. Ders çalışıyorum diyin. Odanın kapısını kilitli tutun. Onlar boşanmaz. Okul bitince iş bulup ayrı eve çıkmayı, başka şehirde yaşamayı düşünebilirsiniz

Annemle aynı odada kalıyoruz :)) Ama ikinci seçenek için elimden geleni yapıcam inşallah.
 
Kpss'ye hazırlanıyorum. Ama atanamazsam veya istediğim puanı alamazsam burada kalma ihtimalimi de düşünmem gerekiyor. Maalesef babam aynı şehirde ayrı eve izin vermez.. Ya atama ya evlilikle bu evden ayrılabilirim.
okumuş koca kadın neden kendi kararlarınızı veremiyorsunuz bu da çok önemli? ya atama ya evlilik de ne demek.kendi ayaklarınızın üstünde durmayı nasıl öğreneceksiniz?artık koca kadınsınız höt dediklerinde pısıp kalmayın, kararlarınızı uygulamayı gösterin.genel olarak hayat için de bu geçerli.bir karşı çıkar , iki küser , üçüncü de sana saygı duyacak.böyle böyle yanlış evlilikler de yapılıyo, kendi başına ayakta kalamayan kadınlar da ortaya çıkıyo, karakter daha ezik/pasif şekilleniyo.
 
Konudsn bahsedilmemis ama anladığım kadarıyla annen haklı. Babanız için "biraz pişman ama düzeltmek için bir şey yapmıyor" demişsiniz. Bu durumda kadın geçmişte yaşananları unutamıyor ya da hazmedemedi diye ona kızamayız. Anne de olsa insan netice de bence siz annenize destek olun. Bosanmak istiyorsa bosansın ama bu ancak sizin desteğinizle mümkün. Kusura bakmayın ama bıktım kaçağım demek bana biraz bencilce geldi.
 

Normal zamanda lafını esirgeyen birisi değilimdir. Ama anne baba hakkı bazı konularda ağır basıyor. Yani hem onların hem benim memnun olacağımız bir yolla neden olmasın? Sonuçta başka şehre okumaya da gönderdiler.. Ama dediğiniz gibi bu durumun kendi evliliğimi de etkilemesini istemem. İmkanımın elverdiği ilk zaman bir psikologtan da yardım almak istiyorum. Hem karşımdaki insan için hem kendim için..
 
Son düzenleme:

Konular çook uzun olduğu için pek bahsetmedim. Geçmiş konularda annemin haklılığı fazla evet. Ama ettiği hakaretler yenilir yutulur gibi olmamasına rağmen babam sabretmeye çalışıyor yani annemin karşısına çıkıp bir şey demiyor. Biri diğerinden daha haklı diyemiyorum. Kaçıp gitmekle olsaydı okuduğum şehirden ikisini ayrı ayrı dinlemeye devam etmezdim yani niyetim evlatlıktan azad olmak değil de huzursuz ortamlarına şahit olmamak.
 
Bir de benim şöyle bir düşüncem var ne kadar doğru bilmem ama; geçmişte yapılan bir hata düzeltilmişse ben hatayı yapanın karşısına tekrar tekrar çıkarma taraftarı değilim. Ama hata yapan kişi evlendiğin insan olunca tepki daha farklı oluyor demek ki ona bağlıyorum..
 
Okul bitince çalışır evinizi ayırırsınız.
Siz bu ailedeki çocuksunuz. Ebeveyn değilsiniz. Onların kendi aralarında varsa bi' problemleri oturup çözecekler. Size yansıtarak hata yapıyorlar. Bu hatayı devam ettirmeyin, yetişkin iki insanın dertlerini siz sırtınıza yüklenmemelisiniz
 

bu, çocukların sorumluluğunda olan birşey değil. "senin yüzünden boşandım beni niye zorladın" diyen anneler de okuduk burda.
 
Çok geçmiş olsun.Benim annem de muhtemelen öyle olur. İsmini dahi duymak istemiyor yani o derece. Siz nasıl bir politika izliyorsunuz peki annenizle babanız arasında? Evli misiniz bir de?
Ben evli ve farklı şehirdeyim onlardan. Babamla görüşmüyorum
Annem evi ayırınca kendini çok iyi hissetti. Tansiyon kalp şeker ne ararsan var annemde :) aynı evde olduklarında hergün kavga gürültü stres fazla olduğu için annemin bol bol kalbi sıkışıyordu. E babama öfkelenince bizede yansıyodu haliyle. Böylesi hem onun için çok iyi oldu hemde bizim için.
 

Benimle konuşmayın derdinizi aranızda halledin koca koca insanlarsınız ben mi aranızı bulacağım zaten gündemden psikolojim bozuk falan diyin. Baktınız olmuyor “benim psikiyatriye gidip ilaç falan almam lazım dayanamıyorum sürekli kavga ediyorsunuz ben kaç yıldır böyle bişey görmedim kafamı bozuyorsunuz” falan diye korkutun anlarlar bence.
 
Annen bosanmaya cesaret edemiyor ama evde huzur da birakmiyor. Bu kadar mutsuzsa bosansin. Davayi neden babanin acmasini bekliyor? Cesareti yok cunku
 
bu, çocukların sorumluluğunda olan birşey değil. "senin yüzünden boşandım beni niye zorladın" diyen anneler de okuduk burda.
Çocuk dediğin 23 yaşında. Bence ortada mağdur bir anne var. Ve ona destek olmayan bir evlat görüyorum bu hikâyede. Annem haksız demiyor ki susup otursun diyor. Tekrar ediyorum. Anne de insandır. Bence buraya o kadın yorum yazsa biz en çok o kadına destek yorumu atardık.
 
konuşmak işe yaramamışsa belki de daha fazla araya girmemek gerekir. birbirleri ile olamadıkları gibi birbirleri olmadan yaşamaya da cesaret edemiyorlar sanırım.
çift terapisine giderler mi ?
öyle bir öneri götürseniz ?
 
Aynı durumu hala yaşamaktayım
Umrumda mı asla değil
2 de kardeşim var böyle bir durum oldugunda alıyorum yanıma onları dizi izliyoruz hahaha

onların bilecegı iş annelık babalık gorevlerini yapıyorlar mı ona bakarım
Ha vander ben ne yapıcam falan diye soruyor ama ben zaten mizah olarak da sert bir insanım
Banane bu adamı sen seçtin bagırmalarını beynım kaldırmıyor ya boşanacaksın ya susup kabulleneceksin diyorum

Hiçç düşünüp kendimi yıpratamam
Ha şunu da dedim bu huzursuzluk devam ederse ben hiç eve gelmem
Dünyaya ses dinlemek için gelmedim

Kardeşlerimde ergenler hanı henuz çok da buyuk değiller sadece onlar için gelıyorum

Ama eskiye oranla daha iyiler çünkü benı tanıyorlar
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…