Ailem

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Anonim456

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
3 Nisan 2020
52
76
3
28
Merhabalar, en evde kalmamız gereken zamanda benim bir yerlere gidesim var. Sebebi de annem ve babam. Kendimi bildim bileli kavga ediyorlardı zaten. Son üç dört aydır da aynı evin içinde asla konuşmuyorlar. Ama beni ya da kardeşlerimi gördükleri her yerde babam: senin annen deli; annem de senin baban yalancı vs. (Çok daha ağır laflar da oluyor.) diye bize şikayetleniyorlar. Annemle ben tartışacak olsam bana değil babama sövmeye başlıyor. Bugün yine annem,babama yalancı deyince ben dayanamadım babama yalancı deme diyerek odadan kapıyı çarparak çıktım. Annem de tutturdu artık sen mi açarsın boşanma davasını baban mı bilmiyorum gidin açın diyor. Ben aralarında kalmaktan çok yoruldum. Annem devamlı geçmişten bahsediyor babam biraz pişman ama düzeltmek adına hiçbir şey yapmıyor. Ben evlat olarak ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Çok çaresizim gidecek hiçbir yerim yok, hoş olsa da gidemem zaten.. (Bu durumlara şahit olmamak için üniversiteyi yaşadığım şehirden başka bir yerde okudum ama daha fazla kaçacak bahanem yok. Okulum da bu sene bitiyor..)
 
İki tarafta anlaşamıyor annende boşanmak istiyor ve yıllardır bu durum çözülmemişse herkes için en doğru karar boşanmak olur. İkisi de böyle mutsuz doğal olarak sizde mutsuzsunuz. Siz elinizden geldiği kadar orta yolu bulmaya çalışın ikisiyle de ayrı ayrı güzelce konuşun. Baban geçmişten pişmansa düzeltmek için elinden geleni yapsın sizde taktik verin belki araları düzelir. Düzelmezse bu iş boşanmakla biter
 
Ya gözünü kulağını kapatacaksın, - ki kolay değil -
Ya da boşanın deyip aradan çekileceksin, kimsenin seni yıpratmasına izin verme, ailen bile olsa.
 
Sizi çok iyi anlıyorum ve gerçekten ebeveynlerin çocuklarını anne baba gibi görmesi çok kötü bir durum. Umursamayın ve ikisi ilede bu konuda muhatap olmayın dinlemeyin hatta çünkü onlar yine boşanmayacak böyle yaşayacak olan size olur. Bıktırıyorlar biliyorum
 
Merhabalar, en evde kalmamız gereken zamanda benim bir yerlere gidesim var. Sebebi de annem ve babam. Kendimi bildim bileli kavga ediyorlardı zaten. Son üç dört aydır da aynı evin içinde asla konuşmuyorlar. Ama beni ya da kardeşlerimi gördükleri her yerde babam: senin annen deli; annem de senin baban yalancı vs. (Çok daha ağır laflar da oluyor.) diye bize şikayetleniyorlar. Annemle ben tartışacak olsam bana değil babama sövmeye başlıyor. Bugün yine annem,babama yalancı deyince ben dayanamadım babama yalancı deme diyerek odadan kapıyı çarparak çıktım. Annem de tutturdu artık sen mi açarsın boşanma davasını baban mı bilmiyorum gidin açın diyor. Ben aralarında kalmaktan çok yoruldum. Annem devamlı geçmişten bahsediyor babam biraz pişman ama düzeltmek adına hiçbir şey yapmıyor. Ben evlat olarak ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Çok çaresizim gidecek hiçbir yerim yok, hoş olsa da gidemem zaten.. (Bu durumlara şahit olmamak için üniversiteyi yaşadığım şehirden başka bir yerde okudum ama daha fazla kaçacak bahanem yok. Okulum da bu sene bitiyor..)
Iki tarafida al karşına herkes doksun eteğinde ki taşı reis baktın olmayacak gibi ne haliniz varsa görün de daha da karışma
 
Boşanmıyorlar dediğiniz gibi.. Kaç senedir boşanmak istiyorum lafı dillerinde. Ben çocukken çok korkardım boşanırlarsa naparım babama yemek hazırlamam lazım ama annemin de yanında olmam lazım diye düşünürdüm. Şuan da aynı şeyleri düşünüyorum belki ama yerlerinde olsam çocuklarıma bunu yaşatmamak için yine de boşanırdım sanırım. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu kestiremiyorum kendim evlenecek yaşa gelmiş olsam da..
 
Iki tarafida al karşına herkes doksun eteğinde ki taşı reis baktın olmayacak gibi ne haliniz varsa görün de daha da karışma

Bu dediğinizi birçok kez yaptım. Aynı ortamda da ayrı ayrı da. Boşanın dediğimde de kötü evlat ben oldum maalesef. Allah'ım ben elimden geleni yaptım diyebilecek kadar çabalıyorum. Dilimi tutmayı öğrenmem lazım ama zorlanıyorum işte.
 
Boşanmıyorlar dediğiniz gibi.. Kaç senedir boşanmak istiyorum lafı dillerinde. Ben çocukken çok korkardım boşanırlarsa naparım babama yemek hazırlamam lazım ama annemin de yanında olmam lazım diye düşünürdüm. Şuan da aynı şeyleri düşünüyorum belki ama yerlerinde olsam çocuklarıma bunu yaşatmamak için yine de boşanırdım sanırım. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu kestiremiyorum kendim evlenecek yaşa gelmiş olsam da..
Yok kuzum onlar boşanamaz bile
Bu kadar bile cesur değiller
Boşanacak kapasitede olan insan ne kimseyi deli nede yalancı yapar
Muhatap bile olmaz
Bence sen onları bu halleriyle kabul et
bir an önce hayatına yön ver
 
Bu dediğinizi birçok kez yaptım. Aynı ortamda da ayrı ayrı da. Boşanın dediğimde de kötü evlat ben oldum maalesef. Allah'ım ben elimden geleni yaptım diyebilecek kadar çabalıyorum. Dilimi tutmayı öğrenmem lazım ama zorlanıyorum işte.
Yaş kaç bilmiyorum da ne bileyim zor aile sıkıntısı ile..
Son kez bir daha yap sertce yap duygularını da aktar seni nasil yorduklarini da anlat dedim ya olmuyo mu daha yorma kendini bosan da deme hic birseylerine karisma reis..
 
Bosanmalari herkes icin iyi.
Bu saatten sonra bosanmazlar sanmiyorum..
Ama bence 2 kisi ayni evde savas icinde yasiyorsa, evin icindeki insanlar asla bir digerini savunmamali. Tabii ki haklidan yana olmak ayri bisi. Ama ikisi de haksiz bence. Yani annenizi babanizla, babanizi annenizle kizdirmamalisiniz. Bu taraf secmek gibi bir sey olur. Ve tabii herkesi sinirlendirir. En guzeli bence hic muhatap olmamak. Madem ikisi de cocuklarini dusunmeyecek kadar sorumsuz. En guzeli evde sessiz kalmak. Belki bu sessizlik onlari dusundurebilir. Evde onlar yokmus gibi yasayin. Bir.müddet sonra bu durum onlari rahatsiz edecektir.
Sessizligin mahfetmeyecigi insan yoktur. Zamanla fark edecekler
 
Son düzenleme:
Yaş kaç bilmiyorum da ne bileyim zor aile sıkıntısı ile..
Son kez bir daha yap sertce yap duygularını da aktar seni nasil yorduklarini da anlat dedim ya olmuyo mu daha yorma kendini bosan da deme hic birseylerine karisma reis..

Yaşım 23, o kadar küçük sayılmam. Psikolojim zaten pek iyi durumda değil bir de ailemle ilgilenmek zorunda olmak beni yıpratıyor.
Karşıma aldığımda sanki iki küçük çocuğa yaramazlık yapmayın der gibi hissediyorum. Ama inşallah cesaret edicem yeniden konuşmaya.
 
Merhabalar, en evde kalmamız gereken zamanda benim bir yerlere gidesim var. Sebebi de annem ve babam. Kendimi bildim bileli kavga ediyorlardı zaten. Son üç dört aydır da aynı evin içinde asla konuşmuyorlar. Ama beni ya da kardeşlerimi gördükleri her yerde babam: senin annen deli; annem de senin baban yalancı vs. (Çok daha ağır laflar da oluyor.) diye bize şikayetleniyorlar. Annemle ben tartışacak olsam bana değil babama sövmeye başlıyor. Bugün yine annem,babama yalancı deyince ben dayanamadım babama yalancı deme diyerek odadan kapıyı çarparak çıktım. Annem de tutturdu artık sen mi açarsın boşanma davasını baban mı bilmiyorum gidin açın diyor. Ben aralarında kalmaktan çok yoruldum. Annem devamlı geçmişten bahsediyor babam biraz pişman ama düzeltmek adına hiçbir şey yapmıyor. Ben evlat olarak ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Çok çaresizim gidecek hiçbir yerim yok, hoş olsa da gidemem zaten.. (Bu durumlara şahit olmamak için üniversiteyi yaşadığım şehirden başka bir yerde okudum ama daha fazla kaçacak bahanem yok. Okulum da bu sene bitiyor..)
Kardeşlerle ortak karar alın. Hiçbiriniz bu konularda yorum yapmasın ve dinlemesin. Boşanırsanız da boşanın, biz karışmıyoruz demeniz lazım. Bir iki denerler sonra izleyici olmayınca konuşmaktan ve size yansıtmaktan vaz geçerler. Virüs bitince de biriniz bir avukat bulur,avukat bir dilekçe verir, ciddi olduğunuzu görürler.
 
Yaşım 23, o kadar küçük sayılmam. Psikolojim zaten pek iyi durumda değil bir de ailemle ilgilenmek zorunda olmak beni yıpratıyor.
Karşıma aldığımda sanki iki küçük çocuğa yaramazlık yapmayın der gibi hissediyorum. Ama inşallah cesaret edicem yeniden konuşmaya.
Is arkadaşımın ailesi de geçen yıl boşandı 26 yaşında o da hergun kavga her gün laf sokma kızı bir gün anasi arıyor bir gün babası arıyor bebek gibi şikayet ediyorlardı kızda en sonunda biririnizi yeyin benden uzak durun dedi ve ailesi boşandı reis ..
Haklarında hayırlısı olsun
 
Bosanmalari herkes icin iyi.
Bu saatten sonra bosanmazlar sanmiyorum..
Ama bence 2 kisi ayni evde savas icinde yasiyorsa, evin icindeki insanlar asla bir digerini savunmamali. Tabii ki haklidan yana olmak ayri bisi. Ama ikisi de haksiz bence. Yani annenizi babanizla, babanizi annenizle kizdirmamalisiniz. Bu taraf secmek gibi bir sey olur. Ve tabii herkesi sinirlendirir. En guzeli bence hic muhatap olmamak. Madem ikisi de cocuklarini dusunmeyecek kadar sorumsuz. En guzeli evde sessiz kalmak. Belki bu sessizlik onlari dusundurebilir.

Bu dediğinizi yapıyorum galiba.. Yani anne ve baba olarak değil de anlattıklarının haklı veya haksız taraflarını söylüyorum veya örnek verdiğim olaydaki gibi birbirlerine karşı savunabiliyorum. Bunu yapmamın sebebi birbirlerini sevmiyor olmalarını kabullenemiyor olmam..
 
Is arkadaşımın ailesi de geçen yıl boşandı 26 yaşında o da hergun kavga her gün laf sokma kızı bir gün anasi arıyor bir gün babası arıyor bebek gibi şikayet ediyorlardı kızda en sonunda biririnizi yeyin benden uzak durun dedi ve ailesi boşandı reis ..
Haklarında hayırlısı olsun

Hoş geldin:KK50:
 
seni araya soktuklarında çocuk gibi azarlıycaksın gidin ne derdiniz varsa çözün yeter artık bana gelmeyin diye, otur odanda minimum muhattap ol.konuşmaya başladıklarında çık odadan.okul bitiyo diye eve dönmek zorunda değilsin, başka yerde iş bakabilirsin, aynı şehre dönsen bile ben işi gücü olan herkesin kendi düzenini kurması gerektiği taraftarıyım.özellikle belirli bi yaştan sonra aile evinde olmuyo.
 
:KK53: ay annemle babamı gördüm konuda. Evleri ayırdılar annem kiraya çıktı. Bigün hastaneye kaldırdırıldı anjiyo yapıldı anneme yoğun bakıma almışlar. Orda ki hemşirin tipini babama benzetmiş. Yüksek tansiyon hastası bide saatlerce düşürememişler tansiyonu adamı gördükçe babamı hatırlıyormuş fırlatmış tansiyonu:KK70::KK70::KK70: neyse ki perdeyi çekmişlerde düzelmiş tansiyon
 
Bu dediğinizi yapıyorum galiba.. Yani anne ve baba olarak değil de anlattıklarının haklı veya haksız taraflarını söylüyorum veya örnek verdiğim olaydaki gibi birbirlerine karşı savunabiliyorum. Bunu yapmamın sebebi birbirlerini sevmiyor olmalarını kabullenemiyor olmam..
Bu sekilde yapmaniz birbirlerinden daha fazla nefret etmelerine sebep olur. "Kendini hakli goren" hicbir anne baba, cocuklarinin onu karsi taraf hakkinda elestirmesinden hoslanmaz. " cocuklarimi bana dusman etti" dusuncesi yer alir. Ve nefret daha da buyur



2 secenek; ya politik davranacaksiniz evde "
Ya da size bisi soylendigi zaman tek kelime kullanip bir daha asla muhatap olmayacaksiniz
" beni asla karistirmayin, bosanin bitsin " diyeceksiniz ve asla konusmayacaksiniz bir daha
 
Is arkadaşımın ailesi de geçen yıl boşandı 26 yaşında o da hergun kavga her gün laf sokma kızı bir gün anasi arıyor bir gün babası arıyor bebek gibi şikayet ediyorlardı kızda en sonunda biririnizi yeyin benden uzak durun dedi ve ailesi boşandı reis ..
Haklarında hayırlısı olsun

Annemin evden kaçıp benim yanıma gelmişliği var öğrenci evine.Yani beni çoktan hakem tayin etmiş durumdalar.. Dediğiniz gibi hayırlısı olsun
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X