Ailemden ayrılıyorum..çok üzgünüm..

LuKu

Allah'a emanetsiniz ailem
Kayıtlı Üye
31 Ocak 2012
174
1
46
İzmir
Şuan o kadar üzgünüm ki..
Aileme üzülmüyor gibi yapıyorum..
Ama çok üzgünüm..Ben hayatımda hiç bu kadar üzülmemiştim..
Ben hayatımda ailemden hiç ayrı kalmamıştım..
Aslında şu 2 ay içinde atanıp ailemden 5 saat uzağa gidicem belliydi..
Ama hiç hazırlamamıştım kendimi.. hazırlamamışım demekki..
Cumartesi sabah gidiyorum.. 1ay sonrada evleniyorum.. Ama eşimdende 3 saat uzakta olucam..
Eş durumunu bekliycem..
Ben üniversite için bile ayrılmadım ne annemden ne de kardeşimden..
bide yeni kardeşim daha oldu.. 1 yaşında..
çok küçük.. Annesi gibiyim.. İnanın kendi çocuğum gibi seviyorum..
O da bana o kadar bağlı ki..
Arkamdamdan hiç ayrılmaz..
Ama ben gidicem.. Hayat şartları.. Ben bu sınav için çok uğraşmıştım..
Dualarım kabul oldu..başardım..çok şüküür..çok..
Ama neden üzgünüm..
1 yaşındaki kardeşim bana eskisi kadar bağlı olmıycak geldiğimde yabancılıycak mı?
unutur mu sizce arkadaşlar..?gerçekten soruyorum bu soruyu 15 günde bir gelirim..unutmasın..kendi çocuğumu ardımda bırakıyo gibiyim şuan inanın..
Annem?.. o olmadan ne yapıcam ben? çok kötüyüm..
Arkamda bıraktıklarım nolucak.. onlarda şuan beni üzmemek için mutlu gibi yapıyolar.. Ama burukluk var içlerinde..
Evde hep yalandan gülümsüyoruz.. belli..
16 yaşındaki kız kardeşimden de hiç ayrılmadım ben..
of arkadaşlar şuan sanki ben ben değilim..
Çok fenayım.. Alışırmıyım? çok zor..
içimi dökmek istedim..
yazmak istedim..
okuduğunuz için teşekkür ederim..

 
Hayırlı olsun.

Hayat böyle işte,hepimiz bir şekilde yuvadan uçuyoruz.

Hem ağlarım hem giderim derler.

Mesafeler aşılır,önemli olan aradaki bağ.
 
canım seni anlıyorum bende hiç ayrılmadım ailemden üniversiteyi bile ewimde okudum ALLAH nasip ederse yakında düğünüm var bende 7 saatlik mesafeye gidiyorum (((

bende aileme belli etmemeye çalışıyorum ama içim içimi yiyor!!!!
 
çıkardım tek sonuç çok güzel mutlu bir ailenin olması, çok şanslısın, tek üzüntün bunlar olsun canım bir çok kişi ailesinden uzaklaşmayı , atanmayı bekliyor.
alışırsın her gün telde konuşursun, atanmışsın hayallerin işte ne güzel.. ben bu derdim vardan bir sürü mutluluk buldum.
 
Hayırlı olsun.

Hayat böyle işte,hepimiz bir şekilde yuvadan uçuyoruz.

Hem ağlarım hem giderim derler.

Mesafeler aşılır,önemli olan aradaki bağ.

teşekkür ederim..
aramızdaki bağ çok kuvvetli ama özlemeye alışmak o kadar zor ki..
hiç böyle hissetmemiştim..


Aynı durumdayız desene..
Yeni bi hayat bizi bekliyo ve biz alışmak zorundayız
Allah kolaylık ve mutluluk versin inşallah..
nasıl alışılır ne yapılır bilmiyorum..
 
er ya da geç zaten ayrılcaktın canım zamanı gelmiş demek ki.. tabi ki kolay değil ama alışmaktan başka çare de yok bu durumunda.. çok çalışıp oraya gidebilmeyi başarmışın ne mutlu sana.. 1 yaşındaki kazrdeşin unutur mu bilemem ama biraz yabancı muamelesi yapabilir. benim başıma gelmişti çünkü .. hakkında herşey hayırlısı olsun..
 
Aynı durumdayız desene..
Yeni bi hayat bizi bekliyo ve biz alışmak zorundayız
Allah kolaylık ve mutluluk versin inşallah..
nasıl alışılır ne yapılır bilmiyorum..[/QUOTE]


sen hangi sehire gidiyorsun ama ben hiç sewmedigim bi şehire gidiyorum bu beni daha da kasıyor mersin gibi çok rahat bir yerde yasadım buyudum orda öyle degil hayırlısı olsun artık....aşıgım ne yapim kararttım gözümü
 

Çok teşekkür ederim tabiki hayalini kurduğum herşey oldu çok şüküüüür..
Bunların olması için günlerce uğraştım..dua ettim..
Keşke annemin dizinin dibinde olsam öyle gerçekleşse bu hayallerim işte..
Ama böyle olması gerekiyo demekki..
Tekrar teşekkür ederim..
Bi kaç hafta geçse daha rahatlarım belki..
 


unutmaması için elimden geleni yapıcam her gün kamera falan açıcaz yani komik gelebilir ama çok fazla takıyorum bu konuyu
Annemden sonra ikinci annesi olarak beni görüyo..
off Allahım ya..
Teşekkür ederimm hepimizin hakkında hayırlısı olsun..

Aynı durumdayız desene..
Yeni bi hayat bizi bekliyo ve biz alışmak zorundayız
Allah kolaylık ve mutluluk versin inşallah..
nasıl alışılır ne yapılır bilmiyorum..


sen hangi sehire gidiyorsun ama ben hiç sewmedigim bi şehire gidiyorum bu beni daha da kasıyor mersin gibi çok rahat bir yerde yasadım buyudum orda öyle degil hayırlısı olsun artık....aşıgım ne yapim kararttım gözümü[/QUOTE]

ben İzmire gidiyorum canım..
Kendi şehrim daha küçük ama burdan bi an önce kurtulsam derdim önceden küçük diye..
sen daha şanslısın eşinin yanına gidiyosun..
ben bide eşimin yanına gitmek için bekliycem..
1-2 yıl kadar..
 
canım alışırsın.şimdi imkanlar öyle güzel ki...alırsınız birer 3G li tlf. her gün bol bol görüşüşürsünüz.
şu kamu hatlarına bayılıyorum.ben de ailemden uzaktayım.ama her gün kızkardeşimle,annemle,abimlerle görüşüyorum.inan aynı şehirde yaşayan bir çok aileden daha fazla görüşüyoruz belki de

ne güzel atanmışsın.bunun sevincini yaşa bence.Allah gittiğin yerlerde seni iyi insanlarla karşılaştırsın.
 

evet aynen bizde telden ve internettende her akşam görüşücezz..
amin canım çok teşekkür ederim..
biraz zaman geçse hemen alışırım belkide..
geçmese aslında cumartesi olmasın
 
Her guzel yasamin bir bedeli var. Seninkide uzaklik olsun. Sonucta sen istedin atanmayi yada ilerde evlenmeyi. Herseyden vazgectim evimde oturayimda da diyebilirsin. Buda senin elinde.

Ama yapamazsin. Zaten oyle de mutlu olmazsin. Onemli olan uzaktada olsan saglikli huzurlu bir yasam suruyor olman. Uzaklar iliskileri dahada percinliyor inan bana. Birkac haftadan sonra gorusmenin verdigi mutluluk tarif edilemez.

Tabiki suan ayriliyor olmanin buruklugunu yasiyacaksin. Dogamizin geregi bunu yapiyoruz. Bir sure sonra alisacaksin sabret
 
lütfen üzme kendini bukadar . . .

yapabilecegin bisey yok ki tatlim es durumundan esinin yanina gidene kadar bekliceksin

hem kardesin taa kücükken almistir senin kokunu unutmaz merak etme hem nerde görülmüs kardesin kardesi unuttugu

eminim bundada bi hayir varsir bak evleniyomussun belki rabbim bu yolla sana sabri özlemeyi kiymet bilmeyi ögretiyodur gercekten ( tabi asla bilmiyosunda ögretiyo demek istemiyodur)

valla tanrim ne aylerse güzel ayler
 

Evet tabiki benim elimde.. kendi seçtiğim şeyler için -hemde çok isteyerek- bu kadar üzülücem hiç aklıma gelmemişti..
Teşekkür ederim bikaç hafta geçse bi..



En çokta ona üzülüyorum unutmaz diyo herkes evet haklısınız inşallah unutmaz
sabah uyanıyorum moralim bozuk.. gece yatıyorum moralim bozuk..
Dün deprem oldu zaten bide ailemi nasıl bırakıcam diye düşünüyorum..
Dua edin benim bi an önce alışmam için
kesinlikle O ne eylerse güzel eyler vardır bi bildiği..
Teşekkür ederimm ..
 
Kızlar saat yaklaştıkça ben daha kötü oluyorum kimseye bişey söyleyemiyorum..
inanılmaz kötüyüm.. midemde bi ağrı var gittikçe büyüyo o ağrı.. ağlamak istiyorum.. ama ağlayamıyorum..
Aslında kendimi bıraksam ağlayabilirim ama ağlamıyorum..
Nefes alamıyorum abartmıyorum ya çok kötüyüm ben hiç böyle hissetmemiştiim..
Artık hiç bir şey eskisi gibi olmıycak..sabah annem hadi kalk kızım demiycek..
kardeşime sarılıp uyumıycam..
gece onları göremiycem..
beraber oturup yemek yemek bile bizim için çok zor olucak..kırk yılda bir..

psikologa falan mı gitmeliyim ne yapmalıyım..nefes alamadıkça ateş bastı.. zaten hastayım şuan..
off..
çok kötüyümm..çookk
 
mesaj tekrarı................................
 
Son düzenleme:
mesaj tekrarı.................
 
Son düzenleme:
canım öncelikle İzmirimize hoşgeliyosun. burayı çok seveceğinden eminim.
uzaklık konusuna gelince seni çok iyi anlıyorum. bende ailemden hiç ayrılmadım aynı şehirde evlenecek olmama rağmen şimdiden üzülüyorum. kardeşim ise universiteden beri hep uzaklarda bize hergun konuşuyoruz musait oldukça msn de görüşüyoruz kameralı. napıcaksın hayat bu. ne mutlu ki mesleğini alıp çok guzel bi şehre geliyosun. eşin gelesiye kadar elbetteki zor olur ama olsun bi zamandan sonra alışıyo insan
bu arada hep dikkatimi çekiyo profilindeki resim çok hoş. bi ünlüye mi ait
 
Keşke konunu daha önce görseydim.. Anlattıklarının hepsini 1 sene önce aynen yaşamış biriyim.. Seni rahatlatacak bişeyler söylemek isterdim o zmn görmüş olsaydım.
Ben üniversiteyi ailemle okudum. Aynı senin gibi ailemden hiç ayrılmadım. Tam bir sene önce, 2011 mayıs ayında atamam oldu. 3 ay sonrada düğünüm vardı. Mayıs sonu ailemden nişanlımdan 14 saat uzağa taşındım, göreve başladım. 2011 eylüldede evlendim. Şuan hala eş durumumu bekliyoruz. Ailemle eşim Ankarada yaşıyorlar..
Senin şuanki duygularını o kadar iyi anlayabiliyorumki.. Ankaradan taşınırken boğazıma yumru oturdu, haftalarca bidaha geçmedi. Yalnız kaldığım her fırsatta ağlıyordum. O yaşa kadar hiç yalnız kalmamıştım, üstelik düğünüm vardı, ve bu tatlı heyecanı yapayalnız geçirdim.
Gideceğim gün saatlerce ağlamadım, kendimi tuttum. Sonra benim herşeyim, bi tanecik yeğenim teyzesini yolculamaya geldi. Onu kucağıma aldığım an hıçkıra hıçkıra ağlamıştım. O zaman 1 yaşındaydı. Ve kendi çocuğum olsa ancak bu kadar sevebilirim inan. Ankaradayken her hafta sonu ablamdaydım. Yeğenimi 3 gün görmesem burnumda tütüyordu. Şuan yine gözlerim doldu
O an onu kucağıma aldığımda büyüdüğüne şahit olamayacağımı düşündüm. En kötüsüde ya beni unutursa, ya ileride bana bir yabancıymışım gibi davranırsa olmuştu.
Birde ailemden ayrılmak. Sabah onların olmadığı bomboş bir evde uyanmak. O kadar zor günler geçirdimki anlatamam. Pazar sabahları uyandığım anda içime bişey oturuyordu. Uyanınca ailemle kahvaltı yapmadıkdan sonra pazarların bir anlamı yoktu. İlk zamanlar 14 saat uzak demedim 15 günde bir gittim. sadece 1 gün kalıp geri dönüyordum. Ama artık bünyem kaldırmıyor.
Sen emin ol benden şanslısın, ailen 5 saat, nişanlın 3 saat uzaklıktaymış. Benim gibi hafta sonları yalnız kalmak zorunda değilsin. Üstelik küçük şehirden büyük şehire gidiyorsun. Ben Ankaradan ufacık bir avuç şehire geldim. Hiçbir sosyal imkan yok, avm yok. Gezmeye çıksam çarşısı 20 dkda bitiyor.
Ben hala yalnızım, çok sıkılıyorum, çok zorlanıyorum. Evet alıştım ama şehire falan değil. Sadece yalnızlığa alıştım, eskisi kadar zor değil benim için. Ama şu konuda seni rahatlatabilirim, kardeşin seni asla unutmayacak. İlk bebekliğinde senin kokunu aldı o çünkü:) Benim yeğenim beni gördüğü anda teyze diye bağırıp kollarına aça aça kucağıma atlıyor. Şuanda 2 yaşında, annesi teyzen gelecek dediği zaman çıkıp kapıda bekliyormuş beni. Çocuklar dünyanın etrafında döndüğünü sanıyor. O yüzden sen yoksan yoksun, sana sitem etmez, ama geldiğindede yüzünde güller açıyor. Ara sıra soruyormuş teyzem nerde diye, teyzen işte diyince tamam diyormuş.
Uzaktan herkes zor işin der, ama seni sadece yaşayan anlar. Zaman bir şekilde geçiyor, ama nasıl geçiyor gelde bana sor.
 
Ben de üniversiteyi ailemin yanında okudum hiç ayrılmamıştım benimde küçük kardeşim vardı aynı duyguları yaşamışız:) Sen gene 5 saat uzağa ve yaşadığın yerden büyük bir şehire gidiyorsun avantajlısın. Ben daha küçük bir şehire ve 12 saat uzaklığa gitmiştim. İlk ailem beni bıraktı oraya ve onlar giderken bir ağladım fena olmuştum. Ordayken bir an önce tekrar memlekete dönme uğraşları verdim. Ama yalnız yaşamaya o rahatlığa da alışmıştım. Bir buçuk sene tekrar eve geri döndüm. Döndüm de yok eski tadı. O özgürlüğü hissedince aile içi durum kaldıramıyor insan. Ve ben tekrar tayin istedim memleketimden daha büyük bir şehire ve inan hiç aramıyorum. Tamam onları çok seviyorum ama ayrı bir yerim olsun diyorum :) Sen de o İzmir'de gezmeye bir alışırsan onları çağırırsın yanına hiç aklına gelmez oraya gitmek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…