Elimden geldiğince yapıyorum. Ama sürekli borçlu olduğunun hatırlatılması sizce ne kadar hoş.Durumları olmadığını bildiğiniz halde gerçekten yeteri kadar yardım yapmıyorsanız hoş değil bunu söylemem gerekir.
Atanan pek çok arkadaşım 2. El eşyalarla kendi kendilerini borçlanarak ev dizdiler.
Babanız sizi borca sokmak yerine hep kendi borçlanmayı tercih etmiş.
Aileler büyüyene dek ellerinden geleni yapıyor.
Elimiz iş tuttuğunda biz elimizden geleni yapmalıyız diye düşünüyorum.
Durumları olsaydı neyse.
Ama yok demissiniz.
Ailem sıkıntı çekerken ben rahat yaşayamam asla.. Ben meslek sahibi yapan ailemken onlara yaptığım yardım için eşime zaten hesap vermem.
Hoş değil.Elimden geldiğince yapıyorum. Ama sürekli borçlu olduğunun hatırlatılması sizce ne kadar hoş.
Bunun biraz daha ağır halini yıllarca yaşadım, aslında ihtiyaçları bile yokken ailem tarafından sürekli maddi manevi borçlu hissettirildim, ben de onlar istemeden hep verdim, verdim, verdim....tükenene kadar, kendimi bitirene kadar....geçen sene ilk kez benim ihtiyacım olana kadar devam etti bu durum, ellerinde milyonlar boşta dururken "kusura bakma hepsi kardeşinin, senin ihtiyacın yok, hem sen bize ne yaptın ki ?" dedi annem! Evet öz annem... kardeşim ve babam...öz ailem...size tavsiyem az görüşün, hiçbir borcunuz yok o insanlara...benim gibi 42 yıl sömürülmeyi beklemeyin naçizaneMerhaba herkese. Direk konuya gireceğim . 34 yaşında evliyim . Ailemden uzakta yaşıyorum. İzinlerde görüşüyoruz ancak. Şu an izindeyiz . Ailemin evi ile kayınvalidem evi çok yakın . Bazen ailemde bazen eşimin ailesinde kalıyorum. Ailemin evine geldik bir buçuk yaşındaki Kızım ile. Kızımı uyuttum akşam odaya götürdüm . Daha sonra salonda tv açık kaldığını gördüm. Onu kapatttım. Her neyse ben bir şekilde tv yi yanlış kapatmışım . Bunu da gecesinin ikisinde annem kapımızı çalınca anladım . Uykumun arasında sen tv yi bozmuşsun gel düzelt diyor . Babam da uyanmış uykuları kaçmış tv izleyeceklermiş . Ben de sabah bakarız şimdi uykum çok dedim çocukta uyanır sabah ilgilenirim dedim. Gönderdim annemi . Bi daha geldi odaya çat girdi . Baban gelsin diyor dedi . Gelemeyeceğim dedim sabah bakarız dedim . Çocuk uyanacak bak dedim uzatmayalım dedim . Israrla çağırdılar gttim. Düzeltemedi. Eşime gösteririz dedim ben anlamam teknolojiden dedim. O baksın dedim. Babam saydırmaya başladı okumuşsun memur olmuşsun nasıl anlamazsın vs. YA gerçekten bi tv için bu kdr tantanaya gerek varmıydı.daha sonra ailem her izne geldiğimde erzak yollar var tarhana salça vs gibi . Yani ben bunu içlerinden gelerek verdiklerini düşünürdüm . Memleketten birşey alsalar bana çoğunun ücretini veririm zaten . Durumları çok iyi değil biliyorum. Babam biz sana o kadar erzak veriyoruz sen elin titreye titreye para veriyorsun . Bize daha fazla para vermem gerek. Market alışverişi yapman gerke falan dedi . Ben de dedim madem bu kdr karşılık ve beklenti içindeyseniz yapmayın dedim . Hazır satan yerlerden alırız . Boşu boşuna da yorulmayın dedim. Ben eşimden gizli verirmişim istesem . Vs gibi laflar etti. Benim zoruma giden şu ailem beni okuttu memur oldum ama artık gerçekten bi ömür aileme borçlu hisssetmekten gerçekten çok yoruldum . Babam sadede yatak odası yaptı kredi çekti. Diğer tüm masraflar eşimin ailesi . Çeyizimi kendim aldım . Hepsini.sürekli yüzüme vururlar biz senin için kredi çektik senin yüzünden sıkıntı yaşıyoruz vs. İlk atandığım zaten eve tutttuk babam almıştı eşyalarımı onun ücretini vermişti onu da defalarca yüzüme vurdular onu da bize ödettin gibi . Hiç hoş olmayan laflar izne kafa dinlemeye geliyorum ama hep moralim bozulup dönüyorum
Bunun biraz daha ağır halini yıllarca yaşadım, aslında ihtiyaçları bile yokken ailem tarafından sürekli maddi manevi borçlu hissettirildim, ben de onlar istemeden hep verdim, verdim, verdim....tükenene kadar, kendimi bitirene kadar....geçen sene ilk kez benim ihtiyacım olana kadar devam etti bu durum, ellerinde milyonlar boşta dururken "kusura bakma hepsi kardeşinin, senin ihtiyacın yok, hem sen bize ne yaptın ki ?" dedi annem! Evet öz annem... kardeşim ve babam...öz ailem...size tavsiyem az görüşün, hiçbir borcunuz yok o insanlara...benim gibi 42 yıl sömürülmeyi beklemeyin naçizane
Memursunuz , ailenizin durumu kotu , kredi cekip size yatak odasi takimi almislar , eh bi zahmet o kredi taksitlerini odeyin
Yani ben burada hep para isteyen ailelere kizarim ama burada aileniz hakli
Tv meselesinde de haksizsiniz , saskinlikla okudum yazdiklarinizi , yani bi zahmet kalkip acin televizyonu
Asiri bencil , empati yapamayan bir insan gibi gozukuyorsunuz
Yanlış anlamayın da anlatılmak istenen bu değilDurumları olmadığını bildiğiniz halde gerçekten yeteri kadar yardım yapmıyorsanız hoş değil bunu söylemem gerekir.
Atanan pek çok arkadaşım 2. El eşyalarla kendi kendilerine borçlanarak ev dizdiler.
Babanız sizi borca sokmak yerine hep kendi borçlanmayı tercih etmiş.
Aileler büyüyene dek ellerinden geleni yapıyor.
Elimiz iş tuttuğunda biz elimizden geleni yapmalıyız diye düşünüyorum.
Durumları olsaydı neyse.
Ama yok demissiniz.
Ailem sıkıntı çekerken ben rahat yaşayamam asla.. Beni meslek sahibi yapan ailemken onlara yaptığım yardım için eşime zaten hesap vermem.
Yanlış anlamayın da anlatılmak istenen bu değil
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?