ailemi bırakıp gideceğim :(


canım benim tabiki zorlandık hatta ben gelin almaya geldiklerinde anne ben gitmek istemiyorum abi ne olur göndemeyin beni demişim heheh hem ağladım hem de gittim ama inan gelin arabasına binene kadar ağladım sonra allah insana ferahlık veriyor bir an olsun o stresten kurtuluyorsun başa çıkacakmıyım diye düşüncen bitiyorfakat gel gelelim sen gene ist olacaksın daha uzaga gurbete gelin gidenler de var cnm çt kapı zatn evlendikten sonra sen istemezsin gitmeyi herkes ana kuzusu bebeğim unumtma bunu
 
bilmiyorum misafir gibi olunmamalı yani şuan anlayamıyorum ama niye böyle bi düşünce varki evlendik diye niye misafir gibi olsunki.
evet metrobüs bizim evin ordada olacak daha cabuk getiriyor..
amin tşkler
 

bi akrabamız evlendiğinde evden çıkarken çok ağlamıştı arabada yolda giderken şarkı açıp oynamışlardı onu hatırlattınız bana
demekki hem ağlarım hem giderim böyle bişey.
ana kuzuları bizi
 

gelebiliyorlar ama her zaman diyemiyorum gelin diye yaşlı insalar nihayetinde hadi gelin demek olmuyor.. Birde yiğenime bakıyorlar onun okulu vs olduğundan hafta içi zorlıyamıyorum ...
Ablamı yoluyorlar sağolsunlar.. Ama anne baba olayı bambaşka :))
 

çok teşekkürler haklısın canım.
bizim mutlulugumuz en büyük hediye onlara.
 
illaki olacak canım, sen bi de kına gecende ''bu gece misafirim koynunda yatır anne'' derken gör ama bunlar tatlı hüzünler. Allah başka dert vermesin. inşallah yeni yuvanda da çok mutlu olursun.
 
misafirlik su anlamda dedim ben herşeyin yerini unutuyorsun. bi kahve yapacak olsam kahve nerde seker nerde diye sorarım. annem zaten sen otur ben yaparım diye ayağa kalkar. dediğin gibi o evde hiç birşeyin olmaz. ama tabi bizim fındıkların yedekkleri artık var. insan ilk seninn gbi düşünsede ilerde evine alışınca başka ev misafirhane oluyo bence
 
illaki olacak canım, sen bi de kına gecende ''bu gece misafirim koynunda yatır anne'' derken gör ama bunlar tatlı hüzünler. Allah başka dert vermesin. inşallah yeni yuvanda da çok mutlu olursun.





ay ben kına gecemde ağlamadım. 6 sene beklemenin verdiği mutlulukmu ne :)) daha idrar edememiştim durumu
 
tatlım emin ol sende allı duvaklı baba ewinden çıktıgnda ne demek istedigmizi anlayacaksınayrıca inan bana da diyorlardı kız üzülme arabaya binene kadar aglarsın diyehehehe ve nitekim ögle oldu kıs ciddiym hatta oyun havası cd si koydulardı ay ne güzel günmüş.
 
ay kendimi hatırladım bi an. hele düğün sonu ayrılmak çok kötü. sen yine yakınmışsın benim 9 saat aram vardı ( şimdi 22 saat uzağım ). ilk aylar zırıl zırıl ağlardım. eşim bile bıkmıştı bu halimden. ne zaman bebişim oldu, ağlamalarım o zaman kesildi. ama özlem hiç bitmedi.
 
ay ben kına gecemde ağlamadım. 6 sene beklemenin verdiği mutlulukmu ne :)) daha idrar edememiştim durumu

ben de kendi kına gecemde ağlamamıştım, mecburen ağlama numarası yapmıştım ama benden iki sen önce evlenen ablamın kınasında üç kız kardeş birbirimize sarılıp deli gibi ağlamıştık. içimiz çıkmıştı resmen ağlamaktan.
 



evet haklısın cocuk olunca işler daha farklı oluyo. kızım babama gitmek istiyorum dedi hemen bilet aldırdım eşime. belki susradı sabaha ama bencillik yapamazdım. aynı kendi annemin yaptığı gibi kadın anasını görmeye gidemzdiki biz okula giderdik bırakamazdı. oyle bi luksu yoktu. cocuk hayatını değiştiriyo. öncelik onlarda
 



evet ya kardeş farklımı oluyo acaba. bende kardeşlerim evlendiği zaman cok ağladım. daha cok onlardan ayrı kalmak koyar hala da öle
 
Kıyamam canım yaaa üzülme evlenince ilk zamanlar elbet zor geliyo ama zamanla hayat alışmayı öğretiyo sen yine yat kalk dua et ben balıkesirliyim eşim adanalı 16 saat var aramızda ben ne yapayımmm önemli olan eşinle mutlu huzurlu olman zamanla herşey rayına oturuyo
 
bende baslıgı görünce kötü bişey sandım canım Allah baska dert vermesin..
benim ablam istanbulda biz Tokatta arada 12 saatlik yol var ha deyince gidilmiyor ama sende haklısın baba evinden ayrılmak zordur yinede şükret derim...
 
ahh be canım ben tek çocukken 20 saat uzağa geldim. sıkma canını fazla . artık senin ailen eşin...evlilik bana bunu öğretti. eşin ve sen mutlu ol eminim ailen de mutlu olacaktır
 
annemler memlekette olduğu için onlardan uzak olmaya alışmıştım abimle kalıyordum.
eşyalarımı toparlarken bende kötü hissettim sanki evden dışlanmışım gibi.
sanki tamamen kopacakmışız gibi falan hissettim.
hatta evlendiğimiz gün eşimin kuzeni bizi eve bıraktı.
bende sizde gelin falan dedim eşim biraz kızarak baktı
o gün çok stres olmuştum çünkü kimsem yoktu yanımda gece gece nasıl ağladım eşim benimle konuştu Allah razı olsun.
işe gidip geliyordum sanki o ev benim evim değilmiş gibi geliyordu.suçluluk hissediyor gibiydim.
zamanla alıştım evimi daha çok seviyorum evimde rahat ediyorum.

biz eşimle severek evlendik 3,5 yıl nişanlı kaldık ve ailem her zaman görüştürmüyordu bizi.ev alın diyordu bizimkiler eşimin ailesine.
evimizi hazırlerkende hep ben ilgilendim küçük ablam bana hep yardım etti temizlikte kına gecesi düğünde falan büyük ablamsa pek değil.
inan son dakikaya kadar evlenmemi istemiyorlardı.
evlenmeden bir kaç gün önce falcıya gitmişler güya bu kıza yazık olacak falan demiş nasıl sinir olmuştum.nekadar cahilceydi.
ama bazen insanın hali bile kalmıyor kendini savunmaya.
şimdi eşim bizim ailede benden önce geliyo küçük damat diye:)

çok ağladığım çok üzüldüğüm zamanlar oldu ama biz birbirimizi çok sevdik ve hala öyleyiz 3 yıldır Allaha şükürler olsun.

o kadar stresliydim ki düğünüm nasıl oldu anlamadım bile.inan benimki kadar değildir ama evlilik öncesi herkes stresli oluyor anlık tepkiler veriyor ağlıyor.
bunların hepsi geçecek senin değerini kıymetini bilen bir kişiyse eşin kendi evine daha çabuk alışırsın.

geçiş dönemin olacak tabi sabırlı olmaya çalış.bir kaç saatlik yoldan birşey olmaz hem ailende sende kalır sende gidip gelirsin.
biraz karışık ve uzun oldu galiba
sana şimdiden mutluluklar
 
Zordur elbet ayrılıp baska bir yuva kurmak..
Bircok kisi seninle aynı hisleri paylasmıstır hatta daha da uzaklara gelin olanlar var sen yine sanslısın.
Hem ne güzel senin istedigin zaman gidip görebilecegin bir annen var ben hic bir zaman bunu yapamıyıcam..
Neyse, konuyu dagıtmayım Mutluluklar dilerim..
 
bende aynı durumdayım ağustosta evlenicem tamam belki annemlerle aynı sokakta oturucam ama ne bileyim hep bi burukluk var içimde sonuçta o evden çıkıcam hele eşyalarımı toplamak filan herşeyimi kardeşime bırakmak en mantıklısı belki daha az üzülürüm bide bizim aile daha önce kız vermedi hep alındı dayılarıma filan annem onlarda bile ağladı sülalede ilk ve en büyük kız benim en küçüğü henüz daha 7 aylık nasıl dayanıcaklar bilemiyorum allah yeni evlenenlere güç kuvvet versin çok zor durum
 
1 saatlik yol çokmu uzak ben sevdiğimin peşine 24 saatlik yoldan geldim ve geldim geleli hiç gitmedim evime çok zor evimden gelinliğimle çıkamadım kendi evimden gelin olup çıktım düğünüm eşimin memleketinde olduğu için ve ben 2 senedir evime gidemedim annem geldi sadece bunları düşünde haline şükret canım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…