Yanlış ve hata tam da düşünce yapımıza göre değişen bir şey. Herkesin doğruları ve yanlışları farklıdır. Bir bebeği ona sormadan, kendi anne ve baba olma arzumuz yüzünden Dünya'ya getiriyoruz. Onu çoğu zaman kendi arzularımıza göre yönlendirmeye çalışıyoruz. - Hoş, böyle bir anne olmayacağım umarım-. Ve tüm bunları yaparken çoğu aile, çocuğunun da bir birey olduğunu unutuyor. Yazınızda
bazı hayal ettikleri şeyleri gerçekleştiremedikleri için hak alanlarına girmiş olarak hissetmediniz mi? şöyle bir cümleniz var, çocuklarımız bizim hayallerimize göre yaşamak zorunda değil. Onlar robot ya da bilgisayar oyunundaki yarattığımız bir karakter değiller. Kendi hayallerine göre yaşayacaklar.
Arkasında durmakla ilgili kastettiğim şey ise gayet açık aslında. Doğru olduğuna inanarak yaptığı hiçbir şey için, sırf başkaları onun doğrusuna yanlış diyor diye vazgeçmemesi ya da saklamaması gerektiğiyle ilgili. Kalkıp birini öldürmüyor, evli biriyle ilişki yaşamıyor. Yani kimsenin
özgürlük alanına müdahale etmiyor. Tamamen kendi hayatıyla ilgili bu durum. O yüzden babasını ve annesini karşısına alıp net bir şekilde ifade etmeli kendini. Evet şurda şuna katılıyorum babası ve annesinden özür dileyerek, bunu yapabilir. Amacının onları hayal kırıklığına uğratmak olmadığını vs söyleyebilir.
Son olarak açıkçası neden yorumumu alıntıladığınızı anlamadım. Bazı yerler hariç hemfikiriz. Arkasında durma konusunu, gerçekleri saklamaması ve dürüst olması olarak izah etmişiz ikimiz de
