- Konu Sahibi Liipstiick
-
- #21
Canım devir öylebir devir olmuşki ne kadar kızsanda ailene hak veriyorum bu zamanda gözünden sakınıyorsun evladını ama en azından ailenizin tanıdığı güvendiği kişiler yokmu sıkıldığınız zaman onlarla iletişim kursanız
Senin gibi bi arkadasım var ailesi hiç bir yere izin vermezdi kız evlendikten sonra geziyor eşi anlayışlı biri kız bi gün eşine de söyledi komşusuyla antalyaya gezmeye gitti kızın babası aramış ne işi var orda falan tabi orda bile müdahale ediyor kıza kız hiç takmıyor çokta mutlu inşallah sana da iyi biri denk gelir tabi evlen demiyorum ama evlenince ii biri denk gelir inş diyorum sonuçta yağmurdan kaçıp doluya tutulmak ta var bu arada konuyla alakasız ama Bankada çalışıyorsan o saatlerde nasıl çıkmama izin veriyorlar benim bildiğim daha geç çıkar bankacılarMerhaba arkadaşlar konu başlığındanda anlayacağınız üzere sorunum ailemin aşırı baskısı. Kendimden bahsedeyim biraz sizlere.
23 yaşında üniversite mezunu şuan geçiçi olarak özel bi bankada çalışan tipik bir genç bayanım aslında. A pardon aileme göre 4 yaşında okul öncesi eğitimi alan bi çocuktan farkım yok bunuda eklemeliyim. Şöyle örnek vereyim benim eve giriş saatim 17.30 dan bilemediniz 18.00 dan geç olamamalı. Arkadaş çevrem mümkünse azdan biraz hallice tek tük olmalı ve görüşmelerimiz olabildiğince bizim evde olmalı. Çünkü evden hangi sebeple olursa olsun çıkmam çok normal karşılanmıyor. Hadi kazara çıktım diyelim (çok çok bunalırsam) rahat 5 kere annem tarafından aranıp saat bilgisi alıyorum. Haftanın 5 günü canımı dişime takarak çalıştığım işimin stresini atacağım bi arkadaş topluluğun veyahut bir haftasonu heyecanım yok. Örneğin geçen akşam bankadaki arkadaşlarım kız kıza toplanmayı teklif etti aileme danışmadan karar vermem zaten mümkün değil kendilerine haber vereceğimi söyledim. Abim var benden 6 yaş büyük hadi dedim o gençtir anlar halimden onu ikna edersem babamla konuşur bir şekilde hallolur. Ne mümkün? Öğlen çık saatinde dön bide bu mu çıktı başımıza gibi bir cevapla karşılaştım. Ben mi çok özgür kız olmaya çalışıyorum yoksa gerçekten her genç bayanın yapabileceği şeyleri mi istiyorum inanın bu ailede bahsettiğim iki ayrımın farkına hala varamadım. Şunlarıda belirteyim onların güvenini sarsacak herhangi bir olay,yalan vs hiç birşey olmadı. Kendimi bildim bileli bir fanusun içerisindeyim. Utanıyorum artık ailem izin vermiyor diyemiyorum insanlara. Benimki gece yarılarına kadar dans etmek alkol almak değil belki bir iki saatlik canlı müzik eğlencesi yada bir cafede kahve keyfi. İmkansız arkadaşlar benim ailemde bunlara asla yer yok. Bir yere çıkarkende herkese tek tek hesap vermek zorundayım. Çok bunaldım artık. Konuyu babamla konuşamam gerçekten olay çıkar konuştuğuma pişman olurum fakat anneme bahsettim beni gerçekten yalana ve olmayacak şeylere ittiklerinden. Ama kendisinin verdiği cevap bu babanı biliyorsun evlenince kocanla gezersin :) ölür müsün öldürür müsün ? Kızlar allah askına bana bir şey söyleyin istediğim şey çok mu anormal ? Bunaldım. İnanın evden kaçan genç kızlarımızı o kadar iyi anlıyorum ki emin olun kimse mutlu olduğu yeri terk etmez! Ama yinede kafamı kullanıp okudum mesleğimi elime aldım.
Not: pazar gününün vermiş olduğu buhranla birlikte çay demledik içiyoruz.
Ahh arkadaşım.. Bu anlattıkların bana o kadar çok tanıdık geliyor ki.. Yaşadıklarının aynısını, hatta daha fazlasını yaşadım.. Özellikle de lise döneminde arkadaşlarım okul dışında görüşürlerdi. Sinemaya, tiyatroya gitmek için. Ben gidemezdim ailem izin vermezdi. Birde arkadaşlarıma yalan söylemek zorunda kalırdım.. Arkadaşlarım gezilere giderlerdi. Ben gidemezdim.. Özellikle üniversite dönemin de de çok sıkıntı çektim. Ailemin olduğu ilde üniversiteyi kazandım. İkinci öğretimdi. Ben de iş buldum çalışmaya başladım gündüzleri. Akşamları da okula gidiyordum. Sırf ailemle aramı açmak için, onda dahi çok çok sıkıntılar yaşadım. Her şeye kulp bulurlardı. Sürekli eleştirirlerdi. Neler neler.. Aile aile değil sanki düşman. Sonra karşıma eşim çıktı, evlendik. Başka şehire yerleştik de kurtuldum. En azından şimdi birbirimize karşı değerimizi anladık. Araya ayrılık girmesi çok iyi oldu, bizim için.
Seni en iyi ben anlarim
benzer seyleri yasadim yasiyorum da, umiversite ikinci sinif ogrencisiyim ve lisedeyken hicbir yere gidemezdim. Ne yer bilirim ne yol, su anki sehirdisindan gelen sinif arkadaslarim yasadigim sehiri benden daha iyi biliyorlar. Universiteye gecince biraz rahatladim sayilir, yine biraz gezebiliyorum. O kadar cok bunaldim ki gercekten gezmek iyi geliyor insana, bi sure de olsa unutuyorsun o stresi.
23 yasina gelmissin, isin var akli basinda bir insansin. Bence ya bunu boyle kabul ediceksin ya da resti cekiceksin. Rest cek derken evden kac anlaminda degil. Senin artik bir birey oldugunu anlasinlar. Ya da ayri eve cikma imkanin var mi?
Kusura bakmayin ama bu yoruma katilamayacagim. 23 yasinda yetiskin bir insandan bahsediyoruz. Herkesin biraz kisisel alani olmali, insanlar ayri bir birey olmaya evlendikten sonra baslamiyorlar o yuzden annesini de cok haksiz buldum.
Kotu insanlar/olasiliklar her yerde var. Bundan kacmaya calismak yerine kendimizi korumayi ogrenmeli ve cocuklarimiza da ogretmeliyiz. Bu evden cikmayarak veya kisiyi kisitlayarak olmaz. O zaman insan neyin dogru neyin yanlis oldugunu anlayamiyor. Bizzat canli ornegiyim
Aman canım kaçıp göçme.Resmen benim 1 level sonraki halimsin bende suan 23 yasına gırmek uzereyım uni 3.sınıftayım,ikinci oğretim ve en azından okulu bahane edıp cıkabılıyorum senın durumun cok kotu ve emınım bende calıssaydım senın gıbı mesaı bıtımınde benı yuz kere ararlardı. Mesela soruyor annem dersın kacta bıtecek 10 dıyorum 9.45 te aramaya baslıyorlar resmen hayattan soğudum caresı yok kacmayı dusunuyorum su sıralar tabı kocaya deıl
Senin gibi bi arkadasım var ailesi hiç bir yere izin vermezdi kız evlendikten sonra geziyor eşi anlayışlı biri kız bi gün eşine de söyledi komşusuyla antalyaya gezmeye gitti kızın babası aramış ne işi var orda falan tabi orda bile müdahale ediyor kıza kız hiç takmıyor çokta mutlu inşallah sana da iyi biri denk gelir tabi evlen demiyorum ama evlenince ii biri denk gelir inş diyorum sonuçta yağmurdan kaçıp doluya tutulmak ta var bu arada konuyla alakasız ama Bankada çalışıyorsan o saatlerde nasıl çıkmama izin veriyorlar benim bildiğim daha geç çıkar bankacılar
Gerçekten zor bir durum canım. Başka şehire gitsen devlet memuru olarak falan başka bi çıkış göremedim ben.
O zaman bu duruma katlanacaksın kendini yıpratmayacaksın.Devleti denemedim canım henüz. Şimdi düzenimi bırakıp şehir dışına gitmek cok mantıklı olmaz. Ki onun içinde aile içinde büyük bir krizi göze almam gerekiyor
beni yanlış anlamayında ben aşırı baskıcı ailelerin, sadece aşırı koruma içgüdüsün den yaptıklarını düşünmüyorum.Merhaba arkadaşlar konu başlığındanda anlayacağınız üzere sorunum ailemin aşırı baskısı. Kendimden bahsedeyim biraz sizlere.
23 yaşında üniversite mezunu şuan geçiçi olarak özel bi bankada çalışan tipik bir genç bayanım aslında. A pardon aileme göre 4 yaşında okul öncesi eğitimi alan bi çocuktan farkım yok bunuda eklemeliyim. Şöyle örnek vereyim benim eve giriş saatim 17.30 dan bilemediniz 18.00 dan geç olamamalı. Arkadaş çevrem mümkünse azdan biraz hallice tek tük olmalı ve görüşmelerimiz olabildiğince bizim evde olmalı. Çünkü evden hangi sebeple olursa olsun çıkmam çok normal karşılanmıyor. Hadi kazara çıktım diyelim (çok çok bunalırsam) rahat 5 kere annem tarafından aranıp saat bilgisi alıyorum. Haftanın 5 günü canımı dişime takarak çalıştığım işimin stresini atacağım bi arkadaş topluluğun veyahut bir haftasonu heyecanım yok. Örneğin geçen akşam bankadaki arkadaşlarım kız kıza toplanmayı teklif etti aileme danışmadan karar vermem zaten mümkün değil kendilerine haber vereceğimi söyledim. Abim var benden 6 yaş büyük hadi dedim o gençtir anlar halimden onu ikna edersem babamla konuşur bir şekilde hallolur. Ne mümkün? Öğlen çık saatinde dön bide bu mu çıktı başımıza gibi bir cevapla karşılaştım. Ben mi çok özgür kız olmaya çalışıyorum yoksa gerçekten her genç bayanın yapabileceği şeyleri mi istiyorum inanın bu ailede bahsettiğim iki ayrımın farkına hala varamadım. Şunlarıda belirteyim onların güvenini sarsacak herhangi bir olay,yalan vs hiç birşey olmadı. Kendimi bildim bileli bir fanusun içerisindeyim. Utanıyorum artık ailem izin vermiyor diyemiyorum insanlara. Benimki gece yarılarına kadar dans etmek alkol almak değil belki bir iki saatlik canlı müzik eğlencesi yada bir cafede kahve keyfi. İmkansız arkadaşlar benim ailemde bunlara asla yer yok. Bir yere çıkarkende herkese tek tek hesap vermek zorundayım. Çok bunaldım artık. Konuyu babamla konuşamam gerçekten olay çıkar konuştuğuma pişman olurum fakat anneme bahsettim beni gerçekten yalana ve olmayacak şeylere ittiklerinden. Ama kendisinin verdiği cevap bu babanı biliyorsun evlenince kocanla gezersin :) ölür müsün öldürür müsün ? Kızlar allah askına bana bir şey söyleyin istediğim şey çok mu anormal ? Bunaldım. İnanın evden kaçan genç kızlarımızı o kadar iyi anlıyorum ki emin olun kimse mutlu olduğu yeri terk etmez! Ama yinede kafamı kullanıp okudum mesleğimi elime aldım.
Not: pazar gününün vermiş olduğu buhranla birlikte çay demledik içiyoruz.
anaaaam şu yurt dışı kelimesi ne hooooş.Aileni karşına alıp konuşacaksın. Böyle sessiz sessz durarak olmaz. Hak verilmez canım alınır. Ailen maalesef çok despot ama sen ayakları üzerinde duran bir kızsın zaten, bu saatten sonra despotluk söker mi? Senin yaşadığının aynısını annem bana yaşattı. Ne zaman elim ekmek tuttu, yurtdışına kaçtım! İmkanın varsa bunu yap, yok hayır yoksa o zaman kpss ye çalış, memuriyet kapmaya bak. Başka türlü olmaz. Hakkını savun istediğini al. Aksi halde hayatına cidden çok yazık olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?