Bilmeyen kalmadı herhalde bu forumda abimle yaşadığımı ve abimden cektiklerimi. Neyse biz a sehrindeyiz abimle ailem b şehrinde yaşıyor. Benim iş yerimle evin arası çok uzak 1-1.5 saat ve 3 aktarma en iyi ihtimalle arada saatleri kaçırıp taksiyle gittiğim falan da oluyor. Ayrı eve çıkacağım okula yürüme mesafesinde bir ev buldum. Ev arkadaşıyla benim yola verdiğim parayı kira olarak vereceğim. Neyse abime söyledim o bır iki vazgeçirmeye çalıştı sonra sen bilirsin dedi. Babama söyledim kıyamet koptu bağırıyor "Ya o evde kalıp çalış ya memlekete gel" dedi. Neymiş ayrı eve çıkarsam buraya gelir beni zorla memlekete götürürmüş. Sen kimi götürüyorsun ya dedim. Oraya da gelmeyeceğim burada da durmayacağım dedim. A şehrinde ev var Ocak var senin ne işin var başka yerde dedi. Ben her gün 1-1.5 saat yol çekmek zorunda mıyım abim görüyor ne kadar zorlandığımı dedim. 25 yaşındayım ders çalış atan dediniz çalıştım kazandım atanacagim daha ne istiyorsunuz siz benden dedim. Kendi kafana iş yapma dedi. Kapattım telefonu yüzüne. Sinirden titriyorum memlekete dönünce aylık 200-300 TL harçlık verecek her şeye karışacak. Burada çalışıyorum kendi paramı kazanıyorum çalıştığım günden beri 1 TL olsun para istemedim, öğretmenim insanlar bana saygı duyuyor ama kendi ailem beni insan yerine koymuyor.