eşim öğretmen. şubat tatili geliyo ve biz yine memlekete gideceğiz. ikimizin de memleketi aynı. sorun şu ki eşimin ailesi evlendiğimizden hatta sözlendiğimizden beri sanki benim ailem yokmuş gibi davranıyor. yani sanki tatil boyunca onlarla olmamız gerekiyor sürekli onların akrabalarıyla oturmamı bekliyolar. kurban bayramında biz de eşimle dana kesmek için ortak olduk. kaynanamlar kesmedi. kişi başına 17 kg et düşmüş. bana da sordular kime verceksin diye. annemler de kesememişti. annemlere, halamlara,annaneme ve teyzeme vercem dedim. kaynanam bana o kadar et yok dedi. kendi akrabalarına dağıtacakmış. eşim de bana hak verdiğini söylüyo. ama başka hiçbi tepki yok. sinir oluyorum ona da. böyle olunca ondan da soğuyorum. nolur bi aklı verin bana. çok mu abartıyorum???
eşim öğretmen. şubat tatili geliyo ve biz yine memlekete gideceğiz. ikimizin de memleketi aynı. sorun şu ki eşimin ailesi evlendiğimizden hatta sözlendiğimizden beri sanki benim ailem yokmuş gibi davranıyor. yani sanki tatil boyunca onlarla olmamız gerekiyor sürekli onların akrabalarıyla oturmamı bekliyolar. kurban bayramında biz de eşimle dana kesmek için ortak olduk. kaynanamlar kesmedi. kişi başına 17 kg et düşmüş. bana da sordular kime verceksin diye. annemler de kesememişti. annemlere, halamlara,annaneme ve teyzeme vercem dedim. kaynanam bana o kadar et yok dedi. kendi akrabalarına dağıtacakmış. eşim de bana hak verdiğini söylüyo. ama başka hiçbi tepki yok. sinir oluyorum ona da. böyle olunca ondan da soğuyorum. nolur bi aklı verin bana. çok mu abartıyorum???
eşim öğretmen. şubat tatili geliyo ve biz yine memlekete gideceğiz. ikimizin de memleketi aynı. sorun şu ki eşimin ailesi evlendiğimizden hatta sözlendiğimizden beri sanki benim ailem yokmuş gibi davranıyor. yani sanki tatil boyunca onlarla olmamız gerekiyor sürekli onların akrabalarıyla oturmamı bekliyolar. kurban bayramında biz de eşimle dana kesmek için ortak olduk. kaynanamlar kesmedi. kişi başına 17 kg et düşmüş. bana da sordular kime verceksin diye. annemler de kesememişti. annemlere, halamlara,annaneme ve teyzeme vercem dedim. kaynanam bana o kadar et yok dedi. kendi akrabalarına dağıtacakmış. eşim de bana hak verdiğini söylüyo. ama başka hiçbi tepki yok. sinir oluyorum ona da. böyle olunca ondan da soğuyorum. nolur bi aklı verin bana. çok mu abartıyorum???
3 aylık evlıyım kaynanamla beraber oturuyoruz her sey normal ama kaynanam benı cok sınırlendırıyor her seyıme karısıyor,nereye gıdıyoruz neyapıyoruz ne alıyoruz,allaha cok sukur kı kocam anne cocugu dıgıl,hele dun evı temızlıyordum kadın her seye karıstı bunu boyle yapma boyle yap sınırımden basım hala agrıyor,bırazda arıtstıtı var kızım kızım dıyor,onun yuzunden banyoda yapamıyorum her dakıka kızızm banyomı yapdın her dafasında soruyor bıde cok kıskanc kayınpederle aram cok ıyı bence onu kıskanıyor cok zor ya ınanamassınız,ne zaman kendı evıme cıkıcam psıkolok bolumunu bıtırdım ama boyle devam ederse kendı psıkolojım bozulacag ben ne yapayım;(
fatunuzcum çok sağol gerçekten söylediklerin çok işime yarayacak. ben de daha yeni evliyim. eşimin ailesine karşı da açıkçası yaptıklarından dolayı çok yakın hissetmiyorum kendimi. eşim de durumun farkında. ama o bana hak verdiği için bu duruma bişey demiyo. yeni evli olduğum için durumu bu şekilde idare etmek yerine kendi kendimi yiyorum. ama onun ailesi gerçekten çok abartıyo. mesela bayramın 1. günü 1 saatliğine annemleri görmeye gidiyoruz. ordan anneanneme geçiyoruz. ordan da eşimin yengesine gidiyoruz. kaynanamlara gittiğimizde söyledikleri şu: nerde kaldınız? daha ilk bayramımızda(ki biz eşimle beraber gezmek istiyoduk) yengemlere gittik selamları var dedim muhabbet olsun aramızda diye. kaynanam hemen atladı bize neden demiyonuz biz de gelirdik diye. bi de oraya gidince anlatacak bişey bile bulamıyoruz. eşime de dikkat ediyorum. o da rahat değil sanki orda. muhabbete falan giren yok. ama bize gidince biz her şeyden bahsediyoruz. eşim de katılıyo muhabbete. hiç kasmıyo. bizde daha rahat olduğunu bile düşünüyorum bazen. inanın bana yazın evlendik. ben en yakın arkadaşımı sadece kurban bayramında gördüm. eşim biz onlara gidince arkadaşlarıyla görüşmeye çıkabiliyo. biz de kaynanamla birbirimizi süzüp oturuyoruz. ben de sıkılıyorum bu sefer. eşime söylüyorum beni bırakma gitme gitsen de çabuk dön diye. çünkü eşim evde olmadığı her zaman kaynanam bi laf söyleyip canımı sıkıyo yine(
hı bi de geçen bayrama arife günü gidebildik. 3 gece kalıp dönücez. ben evlenmeden önce her bayramın ilk akşamı anneannemlere giderdik yemeğe. eşimler de dedelerine gidiyolarmış. neyse arife günü indiğimizde saat gece 10 buçuktu. kaynanamlara gittik. sofra falan kurdular yemek yedik. bayramın 1. günü akşamı dedelerinde yemek yedik. bayramın 2. günü oldu. bize gittik. kaynanamlar aradı eşimi. amcanın oğlu geldi gelin hadi diye. eşim de gelemeyiz dedi. o akşam bizde kaldık. ertesi gün yola çıkıyoruz kaynanam bizde hiç yemek yemediniz dedi. oğlunu görememiş. acaip sinir oldum. sanki benim annem beni gördü. ben de ağzımı açsam bir sürü kavga gürültü. eşimin hatrına susuyorum hala...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?