Önce hayatınızı kazanın, kendi geleceğinizi kurtardiktan sonra ailenize yakın yerde yaşama planı yapacağınız zaman da gelecektir.
Hayallerinin pesinden gitmek, kendini mutlu etmek bencillik degil. Bencillik istemedigi halde birine yûk olmaktir. Mesela ailen biz seni buyuttuk bu yasa getirdik bizi birakip nereye gidiyorsun derse bencillik etmis olur. Ya da sen anne ve babana beni siz dunyaya getirdiniz yapmak etmek zorundasiniz dersen yine bencillik olur. Birinin sirtina kan bagini ya da vicdanini merhametini kullanarak kambur yuklemektir bencillik. Oysa sen olmak istedigin yere gidiyorsun ve ailende bu konuda sana destek oluyor ne kadar guzel. Sen hayallerini gerceklestirdikce bu hayallerin bir ucundan tutan ailen de mutlu olup gururlanacak. Sen olsan evladin icin böyle hissetmez miydin ?Bir de internette okudum biraz, insanlar önceliğin neyse onu seç falan yazmışlar
Şimdi benim önceliğim kendimse bencil olmuyor muyum aileme karşı
Hayallerinin pesinden gitmek, kendini mutlu etmek bencillik degil. Bencillik istemedigi halde birine yûk olmaktir. Mesela ailen biz seni buyuttuk bu yasa getirdik bizi birakip nereye gidiyorsun derse bencillik etmis olur. Ya da sen anne ve babana beni siz dunyaya getirdiniz yapmak etmek zorundasiniz dersen yine bencillik olur. Birinin sirtina kan bagini ya da vicdanini merhametini kullanarak kambur yuklemektir bencillik. Oysa sen olmak istedigin yere gidiyorsun ve ailende bu konuda sana destek oluyor ne kadar guzel. Sen hayallerini gerceklestirdikce bu hayallerin bir ucundan tutan ailen de mutlu olup gururlanacak. Sen olsan evladin icin böyle hissetmez miydin ?
İnşallah büyüdüklerinde çocuklarım, sizin gibi hayallerinin, ideallerinin peşinden gidebilecek kadar cesur; kendileri için yaşamaya and içmiş olurlar.
Özlem apayrı bir mevzu ama yaptığınız şey gurur verir ancak ailenize.
ben yurtdisina evlendim geldim, okuyorum da burada. cok sukur ailem hep destekledi. ozlem var tabiki.. ama herkes kendi hayatini yasiyor. yanlarinda kalip bir sekilde aileye yakin olma fikrine kapilirsaniz kendi hayatinizi degil onlarin hayatini yasayacaksiniz. gun gelecek herkes kendi hayatina donecek, buyuklerimiz rahmetli olacak, Allah gecinden versin, o zaman kendi hayatinizla basbasa kalinca keskeleriniz olacaksa secmeyin o yolu.
Bu çok göreceli anne olanlarin hissettikleri kisiden kisiye degisir. Ben üniversteye gittigimde annem pek etkilenmedi. Halam kizini üniversteye gonderdiginde bir sene agladi hatta ilk gittigi ay yataga dustu hasta oldu. Kuzen de senin gibi yurtdisi hayalleri kuruyordu ama halamdan sebep gidemedi halam kesinlikle karsiydi asla diyordu. Sonra kiz depresyona girdi baya zor gunler atlatti, annesini sucladi falan sonra evlendi uzak sehire gitti simdi yine uzaklar . Belki bu yasanmislik sana bir seyler anlatir diye yazdim.İşte belki anne olmadığım için anlayamıyorum onu aslında konuyu açarken anneler de inşallah yorum yaparlar, düşüncelerini söylerler diye düşünüyordum, çok üzülüyorlar mıdır acaba evlatları gidince falan
Onu da ekleyeyim ilk mesaja
Var ben
Anneannem 3 yıl önce gel artık, kendi işini kurarsın ne yapcaksın ailenden uzakta derdi. Geçen 2 yıldan beri diyor gelme kızım, ekmek iş yok. Aileler de maalesef memleketin durumunun pek içaçıcı olmadığının farkında, o yüzden nerde iş bulursan orda kal kafasındalar şu noktada. Bir de çocuğum mutlu olsun da nerde olursa olsun diyen aileler var tabi.
Şöyle ki ben hem Türkiye'yi özledim, hem ailemi özledim, hem Türkçeyi özledim o yüzden dönücem. İşyerim uzaktan çalışmama izin veriyor. İş meselesini ayarlayıp öyle dönücem. Okuyanlara tavsiyem dönecekseniz
1. AB/ABD pasaportu ne varsa artık ona konun ki uzaktan çalışma konusunda başınız ağrımasın
2. İşi gücü sağlamca ayarlayın
Dönmek istiyorsanız bunları ayarlayın mutlaka. Çoğu insanın gitme motivasyonu iş zaten, eee uzaktan da çalışacaksan ya da freelance için müşteri portföyün varsa kafan rahat oluyor zaten.
Göçmenlik yazıldığı kadar güllük gülistanlık değil maalesef. Annen baban yaşlanıyor, yanlarında olmak istiyorsun, arkadaşını özlüyorsun, ülkeni özlüyorsun, Türkçe konuşmak istiyorsun ... benim kafama memleket hasreti 5.yılda vurmaya başladı mesela , ondan önce de bir miktar suçluluk duyuyordum ama pandemiyle beraber had safhaya geldi. Anneme suçluluk bastırmak için özel sigorta aldım, şunu aldım bunu aldım ama yetmiyor asla o suçluluk gitmiyor.
İçinizden geçen neyse onu yapmanız lazım.
Hani sen aslında kalmak istiyor ama onca emekten sonra vazgeçemiyor ve emin olmak için bu soruyu sorup, vicdanını rahatlatmak için soruyorsan o farklı bir durum. Uzun süre aklına takılır kalır. Sen ailenle bu konuyu konuş, sonra hislerini de bir kenara yaz, otur düşün, artı eksilerini, psikolojine etkilerini, 5-6 yıl sonra kendini nerde görmek istediğini ve ona göre karar ver.
Annesine kahve içmeye giden herkes çok da hayallerinin içinde demek değil. Belki onlarında çoğu yurtdışında yaşamış olmayı eğitimlerini üst seviyeye çıkarmış olmayı ve sonrasında o kahveyi içmeyi isterlerdi.
İçinde ukte kalmamasına dikkat et, ukte kalıp da aileni suçlamana yol açacak bir karar da alma, bu da çok kötü.
Bu çok göreceli anne olanlarin hissettikleri kisiden kisiye degisir. Ben üniversteye gittigimde annem pek etkilenmedi. Halam kizini üniversteye gonderdiginde bir sene agladi hatta ilk gittigi ay yataga dustu hasta oldu. Kuzen de senin gibi yurtdisi hayalleri kuruyordu ama halamdan sebep gidemedi halam kesinlikle karsiydi asla diyordu. Sonra kiz depresyona girdi baya zor gunler atlatti, annesini sucladi falan sonra evlendi uzak sehire gitti simdi yine uzaklar . Belki bu yasanmislik sana bir seyler anlatir diye yazdim.
Cherry ben o duyguyu bilmiyorum.kendi dilini konuşma özlemide mi oluyor? Peki Türkiye'ye gelince ya Almanya yı özler gitmek istersen ne olucak,sanırım oradaydın diye hatırlıyorum.benim yakınım Türkiye'ye 7 yıl sonra geldiğinde sürekli lokantalarda yemek yemişti.bide sokak düğünleri olmuştu oof ne bu gürültü salonda yapsalar dügunu dediğimizde,olsun onuda özlemişim ne guzel demişti:)Var ben
Anneannem 3 yıl önce gel artık, kendi işini kurarsın ne yapcaksın ailenden uzakta derdi. Geçen 2 yıldan beri diyor gelme kızım, ekmek iş yok. Aileler de maalesef memleketin durumunun pek içaçıcı olmadığının farkında, o yüzden nerde iş bulursan orda kal kafasındalar şu noktada. Bir de çocuğum mutlu olsun da nerde olursa olsun diyen aileler var tabi.
Şöyle ki ben hem Türkiye'yi özledim, hem ailemi özledim, hem Türkçeyi özledim o yüzden dönücem. İşyerim uzaktan çalışmama izin veriyor. İş meselesini ayarlayıp öyle dönücem. Okuyanlara tavsiyem dönecekseniz
1. AB/ABD pasaportu ne varsa artık ona konun ki uzaktan çalışma konusunda başınız ağrımasın
2. İşi gücü sağlamca ayarlayın
Dönmek istiyorsanız bunları ayarlayın mutlaka. Çoğu insanın gitme motivasyonu iş zaten, eee uzaktan da çalışacaksan ya da freelance için müşteri portföyün varsa kafan rahat oluyor zaten.
Göçmenlik yazıldığı kadar güllük gülistanlık değil maalesef. Annen baban yaşlanıyor, yanlarında olmak istiyorsun, arkadaşını özlüyorsun, ülkeni özlüyorsun, Türkçe konuşmak istiyorsun ... benim kafama memleket hasreti 5.yılda vurmaya başladı mesela , ondan önce de bir miktar suçluluk duyuyordum ama pandemiyle beraber had safhaya geldi. Anneme suçluluk bastırmak için özel sigorta aldım, şunu aldım bunu aldım ama yetmiyor asla o suçluluk gitmiyor.